Садои Хуросон

ФИРЕФТАИ МАРДУМИ АТРОФ НАШАВЕД, ЗЕРО ДУНЁ БАЪД АЗ МАРГИ ТУ ҒАМГИН НАХОҲАД ШУД ✅ Ҳасани Басрӣ (رَحِمَهُ اللّٰه) фармуданд: «Чун Марг фаро расад, ғами ҷасадатро махур, зеро Мусалмонон туро намегузоранд. Онҳо туро мешуянд, мепечонанд ва ба сафари охирон гусел мекунанд. Шояд ба маросими дафни ту Инсонҳои зиёде оянд. Аксари онҳо ҳатто корҳои худро барои он канор мегузоранд. Аз чизҳои ту худро халос мекунанд. Ва аниқ бидон, ки Дунё аз Марги ту ғамгин нахоҳад шуд. Ҳама чиз дар Дунё давом ба роҳи худ меравад. Ҷои туро дар ҷои кор каси дигар мегирад.  Боигарии ту ба дасти ворисон меравад ва онон онро чи тавре ки хоханд, истифода мебаранд вале барои ин сарват ту бояд ҷавоб бидиҳӣ. СЕ НАВЪ МАРДУМ БАРОИ ТУ МОТАМ МЕКУНАНД: 1. Шиносҳо мегӯянд: «Ӯ дигар ҳамроҳи мо нест». 2. Дӯстон, ғаму андуҳашон чанд руз давом мекунад ва баъд ҳама чиз чун қабл давом медиҳад. 3. Хешовандон моҳҳо то як сол ғамгин мешаванд, пас ҳама чиз тамом мешавад. Ва ҳамин тавр саргузашти ту дар ин Дунё ба охир мерасад ва хаёли зиндагии ту аз байн меравад. Зиндагии ҳақиқӣ (дар Охират) оғоз мешавад, ки дар он на шӯҳрат, на хешу табор, на сарват ва на чизе ба ҷуз аъмоли неки ту ёрӣ нахоҳанд дод. Фикр бикун, эй Бародарӣ Муваҳҳидам, ва эй Хоҳари Муваҳҳидам дар ҳақиқат барои фароғат офарида шудаӣ?? «Эй фарзанди Одам! Фирефтаи Мардуми гирду атроф нашав, зеро ту танҳоӣ: Аз Дунё танҳо меравӣ, танҳо ба Қабр медароӣ, аз Қабр танҳо мебароӣ ва танҳо дар рӯзи Қиёмат ҷавоб медиҳӣ» 📚Китоби аз-Зуҳд.