The diary of a part-time dinosaur

خیلی خوشحالم که همراه من هستین و منو می‌خونین🩵

‌ ‌ ‌‌‌ ‌ چقدر قشنگ و ملموس مینویسی دختر و چقدر من تک تک کلماتت رو درک کردم. خوشحالم که پیدات کردم🥹✨

روزهایی که تو اتاق تنهام، از خوشحالی در پوست خودم نمی‌گنجم. صبح پا شدم قهوه با کوکی خوردم. یه قسمت از افعی تهران رو بدون هندزفری دیدم. بدون اینکه حس کنم در معرض دید کسی هستم، لباس عوض کردم. یه قابلمه‌ی بزرگ ماکارونی درست کردم برای این دو روز تعطیلی. در تموم این مدت فرهاد می‌خوند، منم باهاش می‌خوندم. خلاصه، بعد از مدت‌ها در خلوت و تنهایی خودم فرو رفتم. یادم اومد خوابگاه باعث شده همین چیزهای کوچیک روزمره هم دور بشه ازم. من شیفته‌ی همین روزمرگی‌هام. شیفته‌ی تنهایی و انزوا و زمزمه با فرهاد.

در نامه‌ای برایش نوشت: باعث می‌شوی که فراموش کنم غمگینم. • یلدا سیدی

ترکیب شعر سعدی و صدای این دختر واقعا بهشتیه.

حس می‌کنم از تنهاترین نهنگ دنیا هم تنهاترم.

از آدم‌هایی که هیچ فیلتری بین افکار و حرف‌هاشون ندارن فاصله بگیرین.

سنت که می‌ره بالاتر، به این نتیجه می‌رسی که هیچ‌چیز و هیچ‌کس ارزشمندتر از آرامشت نیست. کم‌کم آدم‌هایی رو کنار می‌ذاری که یه زمانی فکر می‌کردی بدون اونا نمی‌تونی زندگی کنی. توی تصمیم‌گیری‌هات فقط خودت رو اولویت قرار می‌دی. دیگه به هیچ‌کس توضیح اضافه نمی‌دی و هر کاری که انجام می‌دی برای اینه که در نهایت، خودت از خودت راضی باشی. بزرگسالی با تموم سختی‌هاش به عاقل‌تر شدن می‌ارزید.

برای من از جزئیاتی حرف بزن که فکر می‌کنی برای هیچ‌کس مهم نیست.