Lust for Living

به سختی داشتم خودمو نگه می‌داشتم که خوابم نبره، سر شب بود، حس کردم بعد کارهاش میاد. قبل‌تر گاهی سر تایم خاصی می‌اومد و گفتگو می‌کردیم. نتونستم. بیهوش شدم. یهو تو رختخواب چشمام باز شد. تاریکی محض. فکر کردم خوابیدم و ۴ صبح بیدار شدم. دستم رفت و به سختی گوشی رو پیدا کرد. ۴ نبود، همون تایم خاص بود. بدنم، بیدار شد، تا گذرش از کوچه‌ی من رو ببینم. یک لحظه بعد، ناپدید شد.

آواهایی از مغولستان، هیچ اینسترومنتی نداره، حنجره‌ست و حنجره.

بغل درست و درمون یه ظرافتی داره، اینکه مرز تن‌ها حس نشه.

یه چیزی ازم کم شد، یه چیزی مثل خنکی صبح تابستون.