فرفری✨

عیدتون مبارک رفقا♥️

｢بعید نیست که گرتو به عهد بازآیی به عید وصل تو، من خویشتن کنم قربان.｣

هی دفن می‌کنم و دفن می‌کنم و دفن‌ می‌کنم امیدهای رفته پی روزهای رفته را. هی قرض می‌کنم و قرض می‌کنم و قرض می‌کنم از فردای خود امید.

نَخُفته‌ایم که شب بگذرد سَحَر بزند که آفتاب و قُقنوس بال و پَر بزند نَخُفته‌ایم که تا صُبحِ شاعرانه‌ی ما ز رَه رسیده و همراهِ عشق دَر بزند

ﻣﻦ ﺧﻨﺪه ﺯﻧﻢ ﺑﺮ ﺩﻝ ﺩﻝ ﺧﻨﺪه ﺯﻧﺪ ﺑﺮ ﻣﻦ  ﺍﯾﻨﺠﺎﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﯿﺨﻨﺪﺩ ﺩﯾﻮﺍﻧﻪ ﺑﻪ ﺩﯾﻮﺍﻧﻪ ﻣﻦ ﺧﻨﺪه ﺯﻧﻢ ﺑﺮ ﻏﻢ ﻏﻢ ﺧﻨﺪه ﮐﻨﺪ ﺑﺮ ﻣﻦ  ﺍﯾﻨﺠﺎﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﯿﺨﻨﺪﺩ ﺑﯿﮕﺎﻧﻪ ﺑﻪ ﺩﯾﻮﺍﻧﻪ  ﻣﻦ ﺧﻨﺪه ﮐﻨﻢ ﺑﺮ ﻋﻘﻞ ﺍﻭ ﺧﻨﺪه ﮐﻨﺪ ﺑﺮ ﻣﻦ  ﺍﯾﻨﺠﺎﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﯿﺨﻨﺪﺩ ﻭﯾﺮﺍﻧﻪ ﺑﻪ ﺩﯾﻮﺍﻧﻪ  ﻣﻦ ﺧﻨﺪه ﮐﻨﻢ ﺑﺮ ﺗﻮ ﺗﻮ ﺧﻨﺪه ﮐﻨﯽ ﺑﺮ ﻣﻦ  ﺍﯾﻨﺠﺎﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﯿﺨﻨﺪﯾﻢ ﻫﺮ ﺩﻭ ﭼﻮ ﺩﻭ ﺩﯾﻮﺍﻧﻪ  ﻣﻦ ﺧﻨﺪه ﮐﻨﻢ ﺑﺮ ﺍﻭ ﺍﻭ ﺧﻨﺪه ﮐﻨﺪ ﺑﺮ ﻣﻦ ﺩﯾﮕﺮ ﺑﻪ ﭼﻪ ﻣﯿﺨﻨﺪﻡ ﺩﻝ ﺭﻓﺖ ﺍﺯ ﺍﯾﻦ ﺧﺎﻧﻪ.

اگر دوزخ مرا بخشند هرگز هیچ عاشق را نسوزم! از بهر آنکه عشق، خود او را صدبار سوخته است.

«غمی است که قلب مرا می‌فشارد عذابی است که از دستش راحتی ندارم و نمی‌دانم تا چه‌وقت این چنین خواهم بود خدا می‌داند روز و شب مثل کسی که خوره در جسدش افتاده باشد ناراحتم، قلب من مشتعل است بدون این‌که کسی بداند چه آتشی در آن شعله می‌کشد!»

ماندن یا نماندن سؤال این است آی که چشم های تو می‌گویند؛ بمان می‌مانم حتما اگر جهان را بر شانه های خسته ی من آوار کرده باشی!

از نسیم سحر آموختم و شعله شمع رسم شوریدگی و شیوه شیدائی را صبح سر میکشد از پشت درختان خورشید تا تماشا کند این بزم تماشائی را...