خط پایان

زخم هارو نباید نشون هر غریبه ای بدی جاشو یاد میگیرن.

آغوشت مرهم درد بود و خودت، خود درد...

یه روزی بالاخره یکی رو پیدا میکنی که داستان زندگیتو درک میکنه و ازت مراقبت میکنه چون نمیخواد دوباره اونا رو تجربه کنی.

به هرچیزی که آسیبی کنی آن چیز جان گیرد.

من نفهمیدم تو کی وقت کردی انقد عوض بشی.

آدما هيچوقت فراموش نميشن، اونا تبديل به آهنگ ميشن ميرن تو پلى ليستت.

_صدای قلبتو خاموش کن.

تا وقتی نفس میکشی، امید هست.

‌‌‏"آنکه‌راارزش‌دهی‌انسان‌بماندارزوست"