ДОКТОР ШАЙХИЕВ🧬

"АНТИДЕПРЕССАНТ ЭЧМӘ, СИН БИТ ПСИХ ТҮГЕЛ!" Танышларыннан, туганнарыннан яки даруханәдә ишетелгән бу сүз пациентны аптырашта калдыра, табибның билгеләүләрендә шикләндерә һәм, ниһаять, антидепрессантны эчүдән баш тартуга сәбәпче була. Әлбәттә, пациент үзенә туры килгән дәвалау вариантын үзе уйларга хокуклы. Ләкин кайвакыт дәвалаудан баш тарту дөрес булмаган мәгълүматка яки депрессия турында мифларга нигезләнә. Менә аларның иң еш очрый торганнары: Миф 1. Депрессия – бу авыру түгел. Чынлыкта депрессия – ул баш миендәге мәгълүматны тапшыручы кайбер матдәләрнең балансы бозылу аркасында барлыкка килгән авыру: серотонин, норадреналин, дофамин. Ихтыяр көче белән генә гипертониядән яки шикәр диабетыннан котылып булмаган кебек, депрессиядән дә нәкъ шулай ихтыяр көче белән генә котылып булмый. Миф 2. Депрессиядән эшсезләр, ялкаулар һәм асоциаль кешеләр җәфа чигә, ә тырышып эшләүчеләр, кешеләр белән аралашып торучылар депрессияне белми. Депрессия ул начар тормыш шартлары аркасында да, сәбәпсез дә була ала. Һәм кешенең нинди социаль дәрәҗәдә булуы мөһим түгел. Турыдан–туры һәм дәлилләнгән бәйләнеш юк. Миф 3. Депрессиядән мин үзем дә чыга алам. Дусларым белән ешрак очрашырмын, эшкә урнашырмын һәм барысы да үтеп китәчәк. Белгеч ярдәме булмаса, депрессияне җиңеп булмый диярлек. Депрессияне дәваламыйча вакыт барган саен, аның озакка сузыла торган, хроник һәм дәвалауга авыр бирешә торган характерда булуы ихтималы арта. Моннан тыш, депрессия фонында эчке органнар белән проблемалар барлыкка килә, психик авырулар өстәлә, йокы һәм уянуның нормаль режимы бозыла. Миф 4. Әгәр табибка барып, депрессия турында әйтсәм, мине исәпкә куячаклар. Хәзерге вакытта депрессия турында консультацияне поликлиникада да, шәхси клиникаларда да алырга мөмкин, шул ук вакытта учетка куелу куркынычы аз гына да юк, чөнки депрессия учетка куела торган авырулар исемлегенә керми. Шуңа күрә антидепрессантны билгеләү пациент псих дигән сүз түгел. Миф 5. Антидепрессантлар бәйлелек тудыра һәм зомбига әйләндерә. Антидепрессантлар "кайф" тудырмый, чынбарлыкны кабул итүне үзгәртми. Сез үзегез булып каласыз. Иң мөһиме, алар бәйлелекне тудырмый. Баш миендәге химик дисбалансны бетерү өчен антидепрессантлар кабул итү, диабет яки гипотиреоздан дарулар кабул иткән кебек үк бернәрсә белән дә аерылып тормый. Миф 6. Антидепрессантлар депрессиядә генә ярдәм итә. Антидепрессантлар хроник авырту синдромын, эпилепсияне, ярсулы эчәк синдромын, йокы, борчылу бозылуларын дәвалауда уңышлы һәм дәлилле кулланыла. P.S. Сораулар калдымы? Җавап бирергә әзер👉 @ilnur_shaikhiev

"НЕ ПЕЙ АНТИДЕПРЕССАНТ, ВЕДЬ ТЫ - НЕ ПСИХ!" Эта фраза, услышанная от знакомых, родственников или в аптеке заставляет впадать пациента в ступор, засомневаться в назначениях врача и наконец самостоятельно отменить антидепрессант. Конечно, пациент вправе сам решать, какой вариант лечения ему подходит. Но иногда отказ от лечения основывется на недостоверной информации или мифах о депрессии. Вот самые часто встречаемые из них: Миф 1. Депрессия - это не болезнь. На самом деле депрессия - это заболевание, вызванное нарушением баланса некоторых веществ, при помощи которых передается информация в головном мозге: серотонина, норадреналина, дофамина. С помощью волевых усилий избавиться от депрессии нельзя, точно так же, как невозможно взять в руки и избавиться от гипертонии или сахарного диабета. Миф 2. Депрессия - это удел безработных, ленивых и асоциальных, а тем кто упорно работает, ходит постоянно с людьми - его не видать. Депрессия развивается как по причине плохих жизненных ситуаций так и без каких-либо причин. И не важно в какой социальной ступени находится человек. Прямой и доказанной связи нет. Миф 3. Я справлюсь сам. Буду почаще встречаться с друзьями, выйду на работу и все пройдет. Без помощи специалиста депрессию преодолеть практически невозможно. Учтите, чем больше депрессия находится в нелеченном состоянии, тем больше вероятность того, что она примет затяжной, хронический и трудноподдаваемый лечению характер. Помимо этого на фоне депрессии возникают проблемы с внутренними органами, добавляются психические заболевания, нарушается нормальный режим сна и бодрствования. Миф 4. Если пойду к врачу и скажу про депрессию, меня поставят на учет. В настоящее время получить консультацию по поводу депрессии можно как в поликлинике так и в частных клиниках без малейшего риска быть поставленным на учет, так как депрессия не входит в список таких заболеваний. Поэтому назначение антидепрессанта не означает что пациент псих. Миф 5. Антидепрессанты вызывают зависимость и зомбируют. Антидепрессанты не вызывают "кайф", не изменяют восприятие реальности. Вы остаетесь самим собой. Самое главное что они не вызывают привыкания. Прием антидепрессанта для устранения химического дисбаланса в головном мозге ничем не отличается от приема лекарств от диабета или гипотиреоза. Миф 6. Антидепрессанты помогают только при депрессии. Антидепрессанты успешно и доказанно применяются при лечении хронического болевого синдрома, эпилепсии, синдроме раздраженного кишечника, нарушениях сна, тревожных расстройствах. P.S. Остались вопросы? Готов ответить👉 @ilnur_shaikhiev

"НЕ ПЕЙ АНТИДЕПРЕССАНТ, ВЕДЬ ТЫ - НЕ ПСИХ!" Эта фраза, услышанная от знакомых, родственников или в аптеке заставляет впадать пациента в ступор, засомневаться в назначениях врача и наконец самостоятельно отменить антидепрессант. Конечно, пациент вправе сам решать, какой вариант лечения ему подходит. Но иногда отказ от лечения основывется на недостоверной информации или мифах о депрессии. Вот самые часто встречаемые из них: Миф 1. Депрессия - это не болезнь. На самом деле депрессия - это заболевание, вызванное нарушением баланса некоторых веществ, при помощи которых передается информация в головном мозге: серотонина, норадреналина, дофамина. С помощью волевых усилий избавиться от депрессии нельзя, точно так же, как невозможно взять в руки и избавиться от гипертонии или сахарного диабета. Миф 2. Депрессия - это удел безработных, ленивых и асоциальных, а тем кто упорно работает, ходит постоянно с людьми - его не видать. Депрессия развивается как по причине плохих жизненных ситуаций так и без каких-либо причин. И не важно в какой социальной ступени находится человек. Прямой и доказанной связи нет. Миф 3. Я справлюсь сам. Буду почаще встречаться с друзьями, выйду на работу и все пройдет. Без помощи специалиста депрессию преодолеть практически невозможно. Учтите, чем больше депрессия находится в нелеченном состоянии, тем больше вероятность того, что она примет затяжной, хронический и трудноподдаваемый лечению характер. Помимо этого на фоне депрессии возникают проблемы с внутренними органами, добавляются психические заболевания, нарушается нормальный режим сна и бодрствования. Миф 4. Если пойду к врачу и скажу про депрессию, меня поставят на учет. В настоящее время получить консультацию по поводу депрессии можно как в поликлинике так и в частных клиниках без малейшего риска быть поставленным на учет, так как депрессия не входит в список таких заболеваний. Поэтому назначение антидепрессанта не означает что пациент псих. Миф 5. Антидепрессанты вызывают зависимость и зомбируют. Антидепрессанты не вызывают "кайф", не изменяют восприятие реальности. Вы остаетесь самим собой. Самое главное что они не вызывают привыкания. Прием антидепрессанта для устранения химического дисбаланса в головном мозге ничем не отличается от приема лекарств от диабета или гипотиреоза. Миф 6. Антидепрессанты помогают только при депрессии. Антидепрессанты успешно и доказанно применяются при лечении хронического болевого синдрома, эпилепсии, синдроме раздраженного кишечника, нарушениях сна, тревожных расстройствах. P.S. Остались вопросы? Готов ответить👉 @ilnur_shaikhiev

Открыл запись на неврологический прием и иглоукалывание. В Казани и в Балтасях.

❗️Завтра принимаю в Балтасях

Пока канал находится в небольшом отпуске, я продолжаю проводить иглорефлексотерапию. Чаще всего приходится сталкиватся с такими симптомами как снижение силы и чувствительности рук и ног после инсульта, тревожные расстройства и плохой сон, боли в суставах, позвоночнике, головокружения. Работая в отделении в реабилитационном центре, у меня не так много времени остается на частный прием.Но без них никак, и свободные места еще есть (как записаться знаете, вот мой контакт @ilnur_shaikhiev). Сейчас больше внимания уделяю именно рефлексотерапии. Изучаю эффект от этих же иглоукалываний, постановки пиявок и хиджамы. Как и в Китае скоро возьмусь за электроакупунтктуру - когда к иголкам подключается лечебный ток. Всем хорошего лета.

ПРО ОДНОВРЕМЕННЫЙ ПРИЕМ МНОЖЕСТВ ПРЕПАРАТОВ. Современный врач располагает огромным арсеналом разнообразных лекарственных средств. Нередко это приводит к тому, что больному прописывают сразу множество лекарств и он должен принимать таблетки буквально горстями. Каждое лекарство имеет свои противопоказания и нежелательные побочные действия, и чем большее количество медикаментов мы применим одновременно, тем вероятнее их несовместимость и непереносимость. А если такие реакции возникают, то клиническая картина становится стертой, очень трудно решить, что же произошло - усилились ли проявления самой болезни, несмотря на наше усердное лечение, или же как раз наши назначения (и какие именно?) повинны в ухудшении состояния. Это требует разумной осмотрительности при назначении лекарств. Полифармакотерапия нежелательна еще по одной очень важной причине. Врач всегда должен заботиться о психологической приемлемости лечения. Ведь немногие больные согласятся послушно принимать 5-8 различных лекарств одновременно. Кто-то испугается и либо совсем откажется от предписанного лечения, либо самовольно и наугад уменьшит непомерную лекарственную нагрузку, так что "за бортом" при этом могут оказаться наиболее важные средства. Нужно решить для себя, какие средства из множества показанных в данном случае наиболее необходимы для пациента. Конечно, бывают такие состояния, когда невозможно обойтись только 2-3 лекарствами. Но они все же встречаются намного реже. В таких случаях целесообразно использовать различные пути введения лекарств: часть назначить в виде таблеток, часть в виде микстуры, часть в виде инъекций или свечей. Не менее осмотрительного отношения требуют инъекции. Главным показанием для парентерального введения является невозможность использовать пероральный путь: разрушение лекарства в пищеварительном канале (как инсулин) или невозможность глотания (кома, рвота). Вторым показанием является необходимость достичь особенно высокой концентрации лекарства в крови ( например лечение сепсиса антибиотиками). С другой стороны, парентеральное введение чревато наиболее опасными аллергическими реакциями или постинъекционными абсцессами. ДОКТОР ШАЙХИЕВ🧬

БЕР ҮК ВАКЫТТА КҮП САНЛЫ ПРЕПАРАТЛАР КАБУЛ ИТҮ ТУРЫНДА. Хәзерге табибның төрле дарулардан бай җыелмасы бар. Еш кына бу авыру кешегә берьюлы күп төрле дарулар билгеләүгә китерә һәм пациент таблеткаларны учлап кабарга тиеш була. Һәрбер даруның үз каршы күрсәтмәләре һәм тискәре йогынтысы бар, һәм бер үк вакытта төрле даруларны күбрәк кулланган саен, шул кадәр аларның организмга туры килмәве һәм ярамавы ихтималы арта. Әгәр дә мондый реакцияләр килеп чыга икән, клиник картинаны аеру кыенлаша, һәм безнең тырышып дәвалауга карамастан, авыру көчәйгәнме, әллә безнең күрсәтмәләр аркасында (һәм кайсылары?) хәл начарланганмы аңлавы авыр була. Бу исә дарулар билгеләгәндә нигезле саклык таләп итә. Полифармакотерапиянең тагын бер мөһим кирәкмәгән нәтиҗәсе бар. Табиб һәрвакыт дәвалауның психологик кабул ителүе турында да кайгыртырга тиеш. Авыру кешеләрнең бик азы гына берьюлы 5-8 төрле дару эчәргә ризалашыр, ләбаса. Кемдер куркып калып, билгеләнгән дәвалаудан бөтенләй баш тартачак, яки үз белдеге белән һәм очраклы рәвештә артык дару йөкләмәсен киметәчәк, шуңа иң мөһим дару чаралары читтә калырга мөмкин. Бу очракта күрсәтелгән күп санлы дару чараларыннан кайсылары пациент өчен иң әһәмиятлесе икәнен хәл итәргә кирәк. Әлбәттә, 2-3 төрле дару белән генә эшләп булмый торган шартлар бар. Ләкин алар бик сирәк очрый. Мондый очракларда дару кертүнең төрле юлларын куллану максатка ярашлы: бер өлешен таблеткалар, бер өлешен микстура, бер өлешен инъекцияләр яки шәмнәр рәвешендә билгеләргә мөмкин. Инъекция рәвешендә даруны кертүдә дә шулай ук сак булырга кирәк. Парентераль кертү өчен төп күрсәткеч – перораль юлны куллана алмау: ашкайнату каналында даруның таркалуы (инсулин кебек) яки йоту мөмкинлеге булмау (кома, косу). Икенче күрсәткеч – кандагы даруның аеруча югары концентрациясенә ирешү кирәклеге (мәсәлән, сепсисны антибиотиклар белән дәвалау). Шуны да әйтергә кирәк, парентераль кертү юлының куркынычы – иң авыр аллергик реакцияләр яки постинъекцион абсцесслар белән бәйле. ТАБИБ ШАЙХИЕВ🧬

АВЫРЫРГА КУРКУ Без барыбыз да теге яки бу җитди авырулардан куркабыз. Кемдер яман шештән, кемдер инсульттан, кемдер ВИЧ-инфекция йоктырудан курка. Бу нормаль күренеш. Ләкин кайвакыт бу курку чамадан чыга, үзе дә авыруга әйләнә. Ипохондрия - үз сәламәтлеге өчен нигезсез яки арттырып курку; объектив билгеләре булмыйча, үзендә нинди дә булса авыру булуны эзләү яки авыру булуына ышану. Бу күренеш психик авыруларга карый һәм өч төрлегә аерыла. 1. Бәйләнчек уйлар (иң еш очрый) – авырулар бу очракта үзләрендә төрле авыру булуы хакында куркуны (нозофобия) тарату өчен төрле белгечлек табибларына йөри. Алар куркуларның иң очында булып та, табиб янына килсәләр, үзенең авырулары турында ышануны һәм куркуын тикшеренү нәтиҗәсендә, табиб белән сөйләшү яки плацебо билгеләү нәтиҗәсендә, ягъни сәламәтлеккә реаль тәэсир итү сәләте булмаган кайбер препаратлар һәм манипуляцияләр билгеләү белән (ләкин еш кына плацебога мондый бирүчәнлек, пациентларны медицинадан төрле алдакчыларның корбаннары итә) җиңел генә бетерелә. Күпчелек очракта авыруны табиб кабул иткәннән соң, алар тынычлана, әмма бераздан куркулар кабат кайта (алар бит «бәйләнчек»). Шуннан соң пациент башка табибка бара яки өстәмә тикшеренү ысулларын сорый. 2. Уйдырма фикерләр. Бу очракта авыру табибка үзенең авыруы, аның килеп чыгышы һәм кирәкле дәвалануы турында инде төпләнгән ышануы белән килә. Шулай итеп, аларга табиб бары тик гадәттә авыру үзе кирәк дип санаган һәм өйдә үткәрә алмаган дәвалауны башкару өчен генә кирәк. Аның фикерен логик дәлилләр белән дә таратып булмый. Мәсәлән, авыру табиб-стоматологка «мөмкин кадәр күбрәк тешләрен» алдыруны сорап мөрәҗәгать итә, имеш аның йөрәге организмда кальций җитмәүдән интегә икән, кальций исә артык күләмдә тешләргә китә икән дип саный. Кызганычка, мондый ипохондрия идеяләре белән авыручыларның күпчелеге табибларга бармый, ә үзләрен үзе дәвалый, шуның белән үз сәламәтлекләренә зур зыян сала. Мәсәлән, алар уйдырма онкология авыруларыннан интегә, әллә нинди диета тота яки сәламәтләнү өчен бөтенләй ризыктан баш тарта, ләкин чынлыкта алар организмны бары тик бик нык хәлсезләндерә. 3. Бик абруйлы идеяләр. Бу очракта да пациентның сәламәтлеге һәм дәвалау юллары турында төпләнгән концепциясе бар, әмма, уйдырма фикерләрдән аермалы буларак, анда халык арасында киң таралган медицина тирәсендәге теорияләр чагылыш таба, бары тик артык күпертелгән. Мәсәлән, уринотерапия, чи солыны сөртү, хәлне ала торган гимнастика һәм организмның реаль мөмкинлекләрен исәпкә алмыйча чамасыз чыныгу ысуллары кулланыла башлый. Кызганычка, мондый идеяләр логик коррекциягә бирелмәгәнлектән, алар да пациентның сәламәтлегенә җитди зыян китерергә һәм аның комплаентлыгына (табиб күрсәтмәләрен үтәргә әзерлегенә) тәэсир итәргә мөмкин. Хәзер, интернет үсеш алган чорында, ипохондрия бозылуының иң еш очрый торган симптомнарының берсе – авырулары турындагы мәгълүматны күп сәгатьләр өйрәнү, эзләнү. Ләкин патологик курку булганга, ул тексттан авыруларны "раслаучы" мәгълүматны гына сайлап ала, ә кире кагучы мәгълүматны (хәтта ап-ачык булганнарын да) кире кага. Ипохондрияне дәвалау когнитив-тәртип психотерапиясен яки СИОЗС төркемендәге антидепрессантларны кабул итүне күздә тота. Шулай ук аларның антипсихотик препаратлар белән берләштерү яисә өстәү мөмкин. ТАБИБ ШӘЙХИЕВ🧬