ܥ‌‌ُܝ‌‌֒ܩܢ‌‌

نه حوصله‌ی آدمارو دارم، نه تحمل تنهایی رو.

حداقل نصف ما، تو کل زندگیمون نه یه اکیپ پایه داریم، نه یه مسافرت خفن‌ می‌ریم، نه قراره دونفری تو کویر دراز بکشیم و به آسمون خیره بشیم. فقط می‌ریم سرکار و با خانواده یا مشکلات می‌جنگیم. و آدم هایی که دوسشون داریم کیلومتر ها ازمون دورن.

شاید آدما فقط اندازه شعورشون حرفاتو می‌فهمن و‌ برداشت می‌کنن.

لابد‌‌ به صلاحمه بگا برم دیگه ، خدایا شکرت.

دوست دارم که خودم را زِ خودم دور کنم؛ خودِ من با خودِ من در خودِ من میجنگد.

آقای قاضی ‏من به جمله انگیزشی نیاز ندارم، من به پول نیاز دارم.

من عاشق گوش دادنم، ولی هیچوقت به بقیه نمی‌گم درونم چی می‌گذره.

واقعا فشار می‌خورم از اینکه پیامای اینجارو کپی و جای دیگه پیست می‌کنین بنده های خدا. من خودم به زور کلمه از مغزم می‌کشم بیرون اینجا می‌زارم باز شمام میاید کپی می‌کنید؟ نکنید ملعون ها.

کاش می‌شد نبود. کاش می‌شد زمین دهن باز کنه و بخورتم. هرچند خوشمزه هم نیستم. بداخلاقم، غمگینم، تلخم.

متأسفانه من عاقل ترین مشاور و احمق ترین تصمیم گیرنده ام.