Behold The Lamb Of God

دیت اول می‌ریم جگر انسان می‌خوریم بفهمه ما اینجا فقط cannibalism as a metaphor for love

بله پس چی

date here? :3

اون آخرش فشار خورد از اینکه 100% نشد

گذاشته بودم قبلااا چیز جدیدی هم اگر بخونم اضافه می‌کنم

حالا که بحثش باز شده چندتا از فن‌‌فیک‌های مورد‌علاقه‌ت رو معرفی می‌کنی؟

توی یکی از کانونشن‌های رد دراگون فنیبالا از هیو می‌پرسن منظورش از پلاتونیک چی بوده و هیو بهشون می‌گه اصلا نمی‌دونسته که پلاتونیک الان چه معنی‌ای داره و منظور خودش این تیکه از کتاب "ضیافت" افلاطون بوده که براشون می‌خونتش:

وقتی آدمی به نیمه ی خوبش می رسد، خواه نیمه ی او زن باشد و خواه مرد،احساس رافت و عشق و خویشاوندی می کند و اگر بتواند، نمی خواهد حتی یک لحظه هم از نیمه‌ی خوبش جدا گردد و حاضر است سراسرِ عمر خویش را با معشوق بازیافته‌ی خود به سر برد، امّا اگر از او علتش را بپرسید نمی تواند پاسخ آن را جواب گوید، چه پیوند عشق آنها با هم، به سبب بهره مندی جسمی نمی باشد، بلکه آن چیزی ماورای روح و جان آنهاست که زبان تاب بیان آن نیست و خود به ابهام، آن را درک می کنند، امّا علّت آن را بر زبان نتوانند آورده و همگی را کمال مطلوب همین است که ذرات اجزاء هر یک به دیگری آمیزد و در او بُگدازد تا گم گشته ی پیشین خود را بازیابند و انگیزاننده این عشق و اشتیاق ما جز این نیست که در بدایت حال خود یکی بوده، اینک درصدد آنیم که در نهایت نیز بدان حالت بازگردیم.

نمونه‌ی بارز این مسئله وقتیه که هنیبال و ویل توی mind palace همدیگه بودن. با این‌که ورژن فیزیکیِ ویل توی دنیای واقعی چاقو خورده بود، از قطار پرت شده بود و سر و صورتش پر از زخم و خون بود، توی ذهن هنیبال تصویرش پرفکت و بی‌نقصه. زخمی وجود نداره. چون از نظر هنیبال فرقی نمی‌کنه ویل واقعا چه شکلی باشه، هرجوری که باشه معنای واقعی زیباست و نمی‌تونه نقص داشته باشه.