𝙺𝚊𝚕𝚘𝚗

………………………::::::::)

گفت حواست به آدمای اطرافت که مثل کاکتوس زندگی میکنن باشه؛ گفتم مثل کاکتوس؟ منظورت چیه؟ گفت آدمایی که مثل کاکتوس هستن، نیازی نمیبینی دائم حواست بهشون باشه، نیازی نمیبینی هرروز خاکشونو چک کنی تا مبادا خشک نشده باشه، ترس پلاسیده شدنشون رو نداری و به خیالت خیلی مقاومن و هیچیشون نمیشه! اما یه روز که مثل روزای دیگه مشغول رسیدن به بقيه‌ی گُلای رنگارنگت هستی، یهو چشمت به کاکتوس میفته که زرد و پلاسیده شده و ریشه‌هاش خاکستر! و تو تازه متوجه میشی که کاکتوسام میمیرن، ولی تدریجی!

وقتي بهم تكست ميده:

…

ولی کون اونایی که اکثرا میخندن و سعی میکنن اکثر چیزا چپشون باشه همیشه پارست،یه موقع هم که دلشون بگیره نه کسی باور میکنه ، نه دیگه انقد ازت کسشر شنیدن که حوصله ندارن دو کلمه حرف بزنی همش منتظرن جمله بعدی یه چیزی باشه که بخندن.

هروقت نمیدونستی چی بگی، واسم آهنگ بفرست.

خوش بحالِ آنهایی که فکر می‌کنند آدمیزاد فقط یکبار می‌میرد.