اَکادمی‌مطالعات‌ استاد لامع🌏

آیا ایران به اسرائیل حمله می‌کند؟ با توجه به تشدید تنش‌ها در منطقه (باور_ما) براین است که حملات ایران به اسرائیل در حد اقناع "افکار عمومی" در ایران بوده وبه حد نخواهد رسید که تنش‌ها به "مدت مدیدی" به دارازا کشانده شود. ودراین حمله بزرگترین زیان متوجه جمهوری هستوی اسلامی ایران خواهد شد. 1. فشار داخلی؛ 2. تورم؛ 3. نبود امنیت کامل در دستگاه های سیاسی نظامی اطلاعاتی؛ 4. ۵۲ هزار سرباز آمریکا در خاور؛ 5. حمایت کامل غرب از اسرائیل؛ 6. عدم حمایت کامل منطقه(چین،روسیه) از ایران؛ 7. وجود گروه‌های نظامی منطقه‌ای فعال ضد ایران در منطقه؛ 8. عدم احساس امنیت کامل از شرق کشور... موارد مذکور ادامه‌ای حملات را به مدت زیادی از ایران سلب خواهد کرد. ونیز عدم آمادگی فعال کشورهایی منطقه‌ای حامی جمهوری هستوی _ ومصروفیت‌شان در جنگ‌های بین‌الاروپایی _ آمریکایی توان حمایت قاطع را از ایران خواهد گرفت که این مورد به ایران اجازه نمی‌دهد که علیه اسرائیل دست به حملات قاطع دوامدار بزند. #لامع

تقوی یعنی این، پاکی یعنی این، تمدن یعنی این، بهشت روی زمین یعنی اینجا ! تقوای باطنی و پرهیزگاری: ـــ با وجودی که گفته می شود، دولت در امور مذهبی زیاد سخت گیری میکند، ولی باور کنید که من این طلبۀ دینی، دین اصلی را در تاجکستان دیدم؛ مساجد سرتاسر آگنده و پر از نسل جوان است، قاریان چنان ختم تراویح میکنند که من در چهار کشور دیگر در این رمضان أصلا مثالش را ندیدم، حتی در مسجد قطر در کوپنهاگن. ـــ با محاسبه و دقت من و به اغلب گمان 95% مردم تاجکستان، پیر و جوان و زن و مرد روزه میگیرند و سخت به این فریضۀ الهی پایبند اند و تمام أصول و مقررات شرعی آن را ــــ از فرض و واجب و سنت و مستحب و حتی رسم و عادات خوب خودشان در روزه ــــ مراعات میکنند. ـــ در مساجد که حضور می یابند، بسیار باوقار، بسیار پاک و بسیار با نظم و نسق... که اصل بوی بدی دهنی، بوی بد زیر بغلی، بوی عرق پیراهنی و یا بوی بوتی را انسان حساسی مثل من إحساس نمی کند، و بحدی مساجد و عبادات شان منظم و پاک است که، امشب که تراویح را می خوانی، عاجل دلت برای شب دیگر تراویح تنگ می شود. ـــــ تاجکان باوجود فقر مالی که نسبت به کشورهای همسایۀ خود دارند، در چشم و ذهن مردم یک سیرخوردگی عجیبی إحساس می شود، نحسی وجود ندارد، مردم واهمه ای از گرسنگی ندارند، صفت بذل و بخشش در هر فرد تاجیک زنده است. ــــ الخلاصه؛ مردم سرشار، آزاده، سیر خورده، پاک، پاکیزه، لطیف و خوش منظر و خوش مشرب، بسیط و ساده دل. پنجم (در دیار فرنگ) ـــ وقتی که دوباره بصوب اناضول و از آنجا به صوب دیار فرنگ "هواسپار" می شوی، می آییی به مهد دموکراسی و تمدن و کشوری با بالاترین سطح زندگی مادی و رفاه اجتماعی؛ (کوپنهاگن) پایتخت کشور شاهی دانمارک. ـــ از قضاء شب یک شنبه است، به مجردی که در قطار داخل می شوی، در 2 بجۀ شب همۀ کابین های قطار پر است، ــــــ 99% سواریان قطار هرکدام چند لیتر بیر بدبوی را سرکشیده اند؛ فضای قطار چنان آگنده از بوی بد / حقیقتا بوی شاش انسان است، که انسان روزه دار و حساسی مثل من دارد ضعف میکند و تاب بودن چند دقیقه در آن را ندارد. ــــ در این شب و در این دیار، یک مشت آدمی را می بینی که هرسو افتاده اند، لباس شان، کفش شان، حتی تنفس شان بوی بد میدهد و نجس و کثیف است، تمام إحساس خوبی که از این سفر چهل روزه جمع کرده ای، یکباره استفراغ میکنی. اگرچند مردم بی ضرر اند، ولی همین خودش نوعی از ضرر است، که از این نجاست بر تو وارد می شود! ــــ این مخلوق در این جهان مرفه و مادی، در دنیای خود غرق اند، از نظر من این دنیا واقعا یک دنیای حیوانی است؛ ـــــ نه تنها که در آن پاکی ظاهری نیست، بلکه چیزی بنام پاکی درون هم وجود ندارد، ـــــ اوج لذت دنیایش همین نوشیدن شب یکشنبه و لولیدن در سکس است؛ حالا تا نصف شب نوشیده اند و دارند می روند که باهمسران و یا معشوقه های خود در بستر بلولند... والله اعلم که در این شب سر از پا خبر باشند و کاری هم کرده بتوانند که از آن لذت ببرند؟! ــــ بیایید مردانه اعتراف کنیم که؛ در غرب از وسائل و رفاه مادی و پول ثروت و قدرت همه چیز است، اما یک چیز نیست که آن زندگی و لذت بردن پاک از زندگی پاک است. این بود حکایت عین الیقین این بندۀ فقیر که خواستم با شما شریک بسازم و مشت نمونۀ خروار فرهنگ، خلق و خوی، زندگی و تقوای چهار یا پنج ملت را به شما به تصویر بکشم. کم ما و کرم شما... بخوانید و از تقصیرات بگذرید. در این نبشته هیچ اصولی زیر پا گذاشته نشده است، و هیچ کلمه ای از منظر بدبینی دینی، نژادی، نشنلزم و یا پلشتی های انسانی دخیل نبوده است، و من آنچه را که دیدم و لمس کردم نوشتم. پس؛ تاجکان بهشتیان روی زمین، و تاجکستان گوشه ای از بهشت روی زمین است! یاهووووو یادداشت مهم: شما وقتی این فرقها را می دانید و تأیید میکنید که؛ هم آدم حساس و کنجکاو باشید و همچنان در یک محدودۀ زمانی کوتاه این همه را ببینید و لمس کنید، در غیر آن مقایسه کردن آن بسیار مشکل و حتی باورکردنی نیست. سفرنامه‌ای میرویس غیاثی.

ــــ پول دار و برهمن باور دارد که خودش انسان است، و باقی انسانها حیوان و نجس اند و برای خدمت او خلق شده اند. و دلیل انسان بودن خودش هم مال و ثروت و مقام است و به این قانع است که باید طبقات دیگر در خدمت او باشند. ـــ طائفه بزرگ و اکثریت جامعه هم در روزمرگی ماموریت برای نان روزانه، سر به زیر و قانع است، ــــ اما تمام این طبقات (چهار طبقۀ هندویزم) خالی از عاطفه و لب خند و نمایی تمدنی هستند. اگر برایت ضرری هم ندارند، از دیدنش هیچ فرح و دلپذیری برایت دست نمی دهد، و بعضا فکر میکنی که باجمادات و مجسمه های قهوه ای مواجه هستی، و در چهره های شان چیزی جز یک سرکوفتگی درونی را ارزیابی کرده نمی توانی. ـــ خوب هرچی هست، در این سرزمین بزرگ و تاریخی همه بدین باور شده اند و قانع هستند که؛ 10% از مردم هندوستان زندگی کنند، و باقی 90% از یک و نیم میلیارد انسان یا در خدمت این 10% باشند، و یا هم از طریق شبکه های تلویزیونی چندساعت تفریح زندگی شان مشاهدۀ زندگی این 10% برهمن زاده و پولدار باشد. الخلاصه؛ من در هندوستان آدم بهشتی ندیدم؛ نه سرزمین بهشتی، نه جامعۀ بهشتی، نه چهرۀ بهشتی، نه زبان بهشتی، نه لب خند بهشتی و نه نظافت و صفایی بهشتی، هیچی از تقوای ظاهری ندیدم... والله اعلم! سوم (سرزمین قزاق ها) از آنجا رخت سفر می بندی می آیی به سرزمین قزاق ها؛ ـــ به مجردی که میخواهی از ورودی میدان آلماتا داخل این خاک شوی، متوجه می شوی که ستالین علیه اللعنة هنوز هم زنده است؛ لباس پولیس، غرفۀ پولیس، نظم پولیس، کهنگی شیوه اداری و چهرۀ ناجذاب مردم و اخلاق یک ملت، ناهنجاری روابط اجتماعی و عدم مهمان دوستی ... حکایت گر زنده بودن جناب شان است. ــــ نه یوش را کسی می فهمد، نه ایخ را.... ـــ چهره های جامد، غیر زیبا، نا آراسته، خلاصه دلگیر و دل آزار... ــــ چشمت چار می شود برای دیدن و یافتن یک چهرۀ بشاش و زیبا، و دلت لک می زند برای شنیدن یک کلمۀ زیبا حتی از همان زبان بلند ادبی ستالین (زبان بزرگ روسی) ولی چیزی که نیست دیگه نیست... از ستالین یک خوبی اش را هم به میراث نبرده اند! ـــــ برای دیدن یک چهرۀ بشاش، برای دیدن یک مظهر شاد، و برای یک لقمه نان پاک و با مزۀ بهشتی دلگیر می شوی، ولی نمی یابی. الخلاصه؛ دو پا داری، میخواهی دو پای دیگر قرض کنی و هرچی زود از این کشور پهناور زیبا که در آن هیچ چیزی بهشتی نیست، فرار کنی! جهارم (تاجکستان) از آنجا قصد سفر به سرزمین کوچک و گوشه ای از بهشت روی زمین را داری؛ (تاجکستان). ـــ در خروجی فرودگاه آلماتا چهره های بشاش، زیبا، سفید و گلگون همسفرانت را می بینی، که از پاکی برق می زنند؛ از تعجب هک و پک می مانی که این فرشتگاه آسمانی در میان این انسانهای زمینی چه میکنند؟ اینها کی ها هستند؟ فرقی از زمین تا آسمان!؟ ـــ متوجه می شوی که تاجیک اند تاجیک!! ــــ خدا شاهد است بی مبالغه و بی تعصب میگویم: وقتی چند نفر تاجیک را در پهلوی ترک، هندی و قزاق و فرنگی بگذاری، فرق شان همانند فرشتگان بهشتی با آدمهای زشت روی زمین است. ـــ اینجا باز از روی تصادف در میان شان یک مرد خوش کلام ایرانی را هم می بینی، یکی انسان برایت وسواس میکند که؛ شاید همۀ فارسی زبانان بهشتی اند؟ ولی باور کنید که این گونه نیست، ایرانی ها کاپی دیگری از ترکها هستند! ـــ به مجردی که دهن باز میکنی و می پرسی که هستند و کجا می روند؟ همۀ هم و غمت گم میشود؛ سخنان دلشاد کن، از أعماق قلبای پاک و بی پیرایه، دستان پاک، انگشتان فرشته مانند، ذهن و زبان لطیف و نوازشگر و پر از لطافت، پر از مهر، پر از خودمانی و انسانیت ... خلاصه هرچی خوبی.... ــــ آنجا است که منی طالب العلم مدرسه به یکی از معانی لفظ "تقوی" عمیقا پی می برم، تقوی یعنی پاکی ظاهری چهره و زبان و ... بعد پاکی باطنی! ـــ در این سرزمین بهشتی، از فرودگاه گرفته، داخل تکسی، تا دهلیز بلاک، کفش کن خانه، داخل اطاق، تخت خواب، آشپزخانه و تشناب دیگر إحساس بدی نمیکنی، و ضرورت نداری که مثل هندوستان دستت را در هرچی زدی دوباره مجبور شوی که با صابون بشویی.... پس بگویید که، اینجا گوشه ای از بهشت نیست چه است؟ ـــ در این گوشه ای از بهشت، در بازار، در فروشگاه، در سلمانی، در سبزی فروشی و میوه فروشی، در قصابی، در رستورانت، در پارک و .... هرجا قدم بگذاری پاک پاک است، أصلا إحساس چرکی نمیکنی، إحساس بد برایت دست نمی دهد، دلت دور نمی رود و میخواهی همۀ هوا را تا أعماقت استشمام کنی! ـــ همان دختر و یا پسر سبزی فروش که در سر راه نشسته است، و سبزی های کوهی و طبیعی (سیچ، سیاه علف، چکری / رواش، تاران، چگار / سماروق، چکه، قیماق، شیر و ... می فروشد، وقتی به دستانش نظر می افگنی دلت میخواهد همۀ داشته هایش را بخری...

شور قلم... (تاجکان اهل بهشت اند، و تاجکستان گوشه ای از بهشت است!) "از اناضول تا به دهلی، از دهلی تا قزاق ، از قزاق تا دوشنبه، از دوشنبه تا فرنگ ـ از قضاء تقدیر امسال رمضان را در این مسیر سپری کردم. یا أَیُّهَا النّاسُ إِنّا خَلَقْناکُمْ مِنْ ذَکَر وَ أُنْثى وَ جَعَلْناکُمْ شُعُوباً وَ قَبائِلَ لِتَعارَفُوا إِنَّ أَکْرَمَکُمْ عِنْدَ اللّهِ أَتْقاکُمْ إِنَّ اللّهَ عَلِیمٌ خَبِیرٌ. الحجرات. ترجمه: اى مردم! ما شما را از یک مرد و زن آفریدیم و شما را تیره ها و قبیله ها قرار دادیم تا یکدیگر را بشناسید (اینها ملاک امتیاز نیست) گرامى ترین شما نزد خداوند باتقواترین شماست; خداوند دانا و آگاه است! در این آیت کریمه الله متعال تقسیم انسان ها را بعد از خلقت به نژاد، تبار، قوم و قبیله معلل می کند به شناخت از یکدیگر... در آخر آیت هم بعد از نفی برتری جویی نژادی، قومی و قبیلوی، فیصلۀ خداوند این است که؛ مکرم ترین انسان نزد خداوند با تقوی ترین آن است. این عادل ترین قانون انسانی است، که در هیچ متن دیگر مذهبی و تاریخی وجود ندارد. اما؛ همچنان که در احکام قرآنی معانی حکمی آیات منظور است، معانی لغوی و لفظی آیات و کلمات هم مقصود و مراد متکلم "الله" می باشد. و در زبان عربی رابطۀ مستحکمی است میان لفظ و معنی. یکی از معنای معتبر "تقوی" که سبب اکرام انسان می شود، زیبایی ظاهری و پاکی ظاهری هم هست؛ پاکی چهره هم هست، پاکی لباس هم هست، پاکی زبان و شیوۀ بیان هم هست... در معنای تقوی بعد از پرهیز از منهیات و عمل کردن به أوامر شرعی، اینها که یاد کردم جزئیات و زیورات تقوی می باشند و مصدر اکرام اند. چه خوش فرمود پیامبر دانای راز: "الطهور شطر الایمان / "پاکی زیاد" بخشی مهمی از ایمان است" چه زیبا فرمود آن ذات بی نیاز: بدین گونه تقسیم تان کردم، تا یکدیگر بشناسید: یعنی خوبی ها، خصوصیت ها، ارزشها، پاکی ها و ناپاکی های یکدیگر را هم بدانید، فرهنگ های یکدیگر مطالعه کنید، از خوبی های هر فرهنگ و مردم بهره ببرید، و از زشتی های شان پند بگیرید و برحذر باشید، چون از نگاه روانی و روحی پاکی ها و زیبایی ها سبب خوشحالی روح و جسم انسان می شود. با این توضیح برمیگردم به اصل مطلب، که همان شناخت ظاهری ملتها است: اول (اناضول، ترکیه) : وقتی که از اناضول تاریخی و ترکیۀ امروزی میخواهی به صوب هندوستان "هواسپار" شوی، در میدان هوایی اناضول با همان ترکان مغرور تاریخی بر میخوری، که ماشاء الله بدون استثناء به ذره بین در لب شان خنده و لطف مشاهده نمی شود، و خدا نخواسته است که شود؛ چون خداوند "عبوسا قمطریراً" را دوست ندارد! همچنان که قبله گاه مرحومم همیشه میگفت: «فلانی ها از دماغ ... پریده اند» !؟ ــــ این قوم میرغضب، عبوس، وقتی پاسپورت افغانی را ببینند، قبل از این که به پوش پاسپورتت نگاه کنند که چه ارزشی دارد؟ هی ته میزنند و پایان می زنند تا یک چیزی در آن بیابند، تو گویی که امروز أفغان بودن در دنیا جرم محسوب می شود. خیال میکنی که در چیز ... استخوان می پالند. ــــ همین ترکانی که در 20 سال جمعچوریت گوشت و پوست آن نظام را خوردند و در اثر قراردادهای واهی شاید میلیاردها دالر ما ملت سر به کف را گریزانده باشند!؟ ــــ علاوه بر آن، اکثر شاه دزدان جمعچوریت هم بیشتر از 20 میلیارد دالر رزق و روزی بیوه و یتیم را که در طول این 20 سال ظالمانه و وقیحانه چاپیده اند، در این سرزمین خدا داده سرمایه گذاری های بی فائده کرده اند... هی من میگویم زهر اهل و اولادتان شود! ــ امروز وقتی این ملت میرغضب می دانند که أفغان هستی، همان طمطراقی و زشت رویی شان چند برابر می شود، در نهایت هم که متوجه می شود که اشتباه کرده است، الله محمد نکند که خم به ابرو بیاورد و به حد روسیاهی یک فرنگی بگوید "ساری که من اشتباه کرده بودم!" تو بگویی از پدر پدر قرضدارش هستی... ــــ خوب ناگزیر حالا حالاها با این ملت شریف پریده از دماغ ... باید ساخت و چاره و بدیلی نیست... حضرت عالی هم رهبر امت اسلامی است و من هم قبولش دارم!؟ دوم (هندوستان) ـــ از آنجا که می رسی به سرزمین برهوت هندوستان و یا طبق روایات مذهبی "سراندیب" که آدم ابوالبشر هم در گوشه ای از آن خلق شده است؛ جهان دیگری را می بینی: ـــــ با وجود تمدنهای قدیمی و تاریخی هندوستان که به روایتی "قدیمی ترین تمدن انسانی در آن پدید آمده است"، با یک جامعه و ملت سراپا چرک، از داخل و بیرون چرک، بی نظافت، آشفته، اندوهبار، خاموش، پسیف و از همه بدتر یک جامعۀ طبقاتی محض مواجه می شوی: ـــ یک طائفه با فیصدی بسیار کم، سردار و بادار و انسان و برخوردار از تمام امتیازات زندگی است،

سلسله درس های اجتماعی(۸) از آنچه از 《حرف و حدیث نامناسب》به‌دگران حواله می‌کنیم ؛ شبیه آنرا در زندگی بما حواله خواهند کرد. تلاش کنیم تا از خود مهربانی _ عطوفت و از خودگذشتگی نشان داده ودر مسیر وحدت واتفاق جامعه و مردم تلاش کنیم. زیرا دنیا به حدِ کوچک است که فردا دوباره مجبوریم که باهم سری یک کاسه بینشینیم . ازین وجه چه به‌تر است که از لب یک‌دیگر آب‌خورده واجازه ندهیم کارهای کوچک و جزیی مارا به خستگی و افسردگی وادار کند. #حضرت_لامع

سلسله درس‌های اجتماعی (7) در مواجهه با منفی‌گرایان تلاش کنید؛ تا از تحقیر وبه نحوی سبک شماری شخصیت خویش جلوگیری کرده واعتماد به‌نفس تان را حفظ کنید. زیرا در مورد _ آنچه برای شما زیاد مهم است _ درس شما ازین نوعِ دیدِ ویژه‌ی منفی‌گرایی، وجسارت شما در مقابله‌ با ذات منفی‌گرایی است. چون قرار نیست در اجتماع همه شما را دوست داشته وبه دید خیر به‌سوی شما ببینند؛ چون گاهی رقابت‌ها در قالب رفاقت است وگاهی رقابت در قالب رفاقت. پس ازین لحاظ توجه به دیدگاه‌ها در اجتماع را مطالعه کرده و با ارائه‌ی اعمال شائسته از خویش، به برنامه‌ های‌تان در عرصه‌ی زندگی وبندگی ادامه دهید. #حضرت_لامع

سلسله درس‌های اجتماعی(۶) در گفتار _ کردار ونبشتار‌های _ اجتماعی _ مردمی، تلاش کنیم که واکنش‌های خودرا بی‌طرفانه وغیر جانب دارانه ارائه کنیم. وهم‌چنان کنترول احساسات نیز شرط کلان حفظ دوستی وتعلقات است. گاهی میشود که شما از همه‌ی جریان های اجتماعی مردمی دوست و آشنا دارید بناءن جانب‌داری در گفتار وکردار ضربه‌ی مهلکی است که در زودترین فرصت، دوستی هارا از بین برده وبه جای‌گاه اجتماعی _ سیاسی شما آسیب خواهد رساند. #لامع

چی خوش گفت پیامبر راستگوی_ ز گهوراه تا گور دانش بجای_ دوست واستاد گرامیم! محترم : دوکتور عطاء الله <نظری> استاد پوهنتون کابل، پوهنحی شرعیات، ترفیع علمی شما را به رتبه‌ی علمی <پوهندوی> از صمیم قلب مبارک گفته برای حضرات شما موفقیات مزید را در تمام عرصه‌های زندگی وبندگی بویژه عرصه‌ی علمی _ فرهنگی خواهانیم. ارادتمند شما : لامع

په دغه لینک کې د مالیې وزارت له خوا اعلان شویو بستونو ته نوم لیکنه وکړﺉ! ....... برای بست های اعلان شدهٔ وزارت مالیه در این لینک ثبت نام نماید! https://www.acbar.org/company/jobs/88369.jsp?page=1