عروة الوثقى

زندگی سعادتمندان بنده حتی اگر برخی از خوشی‌ها را انجام دهد و از آن لذت بَرَد و از انجام آن شاد گردد، باز پس از مدتی از انجام آن خسته می‌شود و مستی آن از بین می‌رود و آن خوشی تبدیل به عامل دلتنگی و دلزدگی و افسردگی می‌شود... ابن جوزی در کتاب خود «المنتظم» ذکر می‌کند که مسلمانان به غزای قلعه‌ای از قلعه‌های رومیان رفتند... آن قلعه بسیار مستحکم بود، پس آن را به محاصره درآوردند اما از تسخیر آن ناتوان ماندند... در اثنای محاصره زنی از زنان روم از بالای دژ به پایین نگاه انداخت و مردی از مسلمانان به نام ابن عبدالرحیم او را دید و دلداده‌اش شد، آنگاه برایش پیام فرستاد و گفت: راه رسیدن به تو چیست؟ گفت: نصرانی شوی و نزد من آیی... او نیز نصرانی شد و به نزد او رفت... بیچاره گمان می‌برد خوشبختی یعنی زنی که با او ازدواج کند... یا خمری که بنوشد... و فراموش کرد که خوشبختی بزرگ، همراهی با آن نیکان بود که همراهشان روزه بگیرد و نماز بگزارد و قرآن بخواند و به جهاد بپردازد... مسلمانان با از دست دادن او بسیار غمگین شدند... سپس با گذشت روزها و پس از آنکه نتوانستند آن دژ را فتح کنند از آنجا رفتند... پس از مدتی گروهی از آنان از کنار آن دژ گذشتند و یادی از ابن عبدالرحیم کردند و درباره‌اش از همدیگر پرسیدند که در چه حالی است؟ پس او را از زیر دژ صدا زدند... ابن عبدالرحیم از بالای دژ نمایان شد... گفتند: چیزی که می‌خواستی را به دست آوردی... اکنون قرآن و علمی که داشتی کجاست؟ نمازت چه شد؟ گفت: همه‌ی قرآن را فراموش کردم و از آن جز یک آیه به یاد ندارم که: ﴿رُّبَمَا يَوَدُّ ٱلَّذِينَ كَفَرُواْ لَوۡ كَانُواْ مُسۡلِمِينَ٢ ذَرۡهُمۡ يَأۡكُلُواْ وَيَتَمَتَّعُواْ وَيُلۡهِهِمُ ٱلۡأَمَلُۖ فَسَوۡفَ يَعۡلَمُونَ٣﴾ [الحجر: ٢-٣]. «چه بسا کسانی که کافر شدند آرزو دارند ای کاش مسلمان بودند (۲) آنان را بگذار تا بخورند و لذت ببرند و آرزوها آنان را سرگرم کند، پس به زودی خواهند دانست». این است سعادت حقیقی و لذت ابدی که بسیاری از مردم راهِ آن را گم کرده‌اند... این است خوشبختی حقیقی که انسان با آن زندگی انسان‌های آسوده خاطر را تجربه خواهد کرد... ای کسی که خوشبختی را از دست داده‌ای... اگر خوشبختی می‌خواهی راه آن را دانستی... از فریب ابلیس که تو را برای نگاه کردن به حرام و فرو رفتن در شهوت‌ها وسوسه می‌کند، بر حذر باش... تو را در آرزوی خوشی و شادی و انس و شادمانی نگاه می‌دارد... اما چیزی نمی‌گذرد که قیامت می‌رسد و آنچه در قبرهاست بیرون می‌آید و آنچه در سینه‌ها است آشکار می‌شود و گام‌های خلایق در برابر خداوند به تساوی قرار می‌گیرند و هر کس آنچه را انجام داده می‌نگرد... و بدان که سعادتمندان، اگر تذکر داده شوند، متذکر می‌شوند.a

ادامه دارد ان شاءالله ‌...

حج اکبر چیست؟ سوال: منظور از «حج اکبر» چیست‌؟ جواب: در قرآن کریم آمده است‌: وَأَذِّنٞ مِّنَ ٱللَّهِ وَرَسُولِهِۦٓ إِلَى ٱلنَّاسِ يَومَ ٱلحَجِّ ٱلأَكبَرِ أَنَّ ٱللَّهَ بَرِيٓءٌ مِّنَ ٱلمُشرِكِينَ وَرَسُولُهُ ۥۚ فَإِن تُبتُم فَهُوَ خَيرٌ لَّكُم وَإِن تَوَلَّيتُم فَٱعلَمُوٓاْ أَنَّكُم غَيرُ مُعجِزِي ٱللَّهِ، وَبَشِّرِ ٱلَّذِينَ كَفَرُواْ بِعَذَابٍ أَلِيم. (التوبة: 3) دربارۀ تعیین یوم الحج الاکبر، مُفَسِّرین‌ اقوال مختلفی دارند. به نظر حضرت عبد الله بن عباس‌، حضرت فاروق اعظم‌، حضرت عبدالله بن عمر و حضرت عبدالله بن زبیر رضی الله عنهم، مراد از الحج الاکبر «‌روز عَرَفَه» است زیرا رسول اکرم صلی الله علیه وسلم فرمودند: ‌ «‌الحج عرفة‌». (أخرجه ابوداود: 1/276 والترمذی‌: 1/139) برخی می‌گویند که مراد از آن‌ «یوم النحر» روز دهم ذی الحجه (روز عید) است. از نظر برخی از ائمه مانند امام سفیان ثوری و غیره‌ رحمه الله هر پنج روز حج مصداق «الحج الاکبر» هستند که عرفه و یوم النحر در آن داخل ‌اند و چون به عُمره «حج اصغر» گفته می‌شود لذا برای ممتاز کردن حج از آن حج را «حج اکبر» گفته اند. از اینجا معلوم می‌شود که در اصطلاح قرآنی‌ حج هر سال «حج اکبر» است‌. البته در بین عوام الناس مشهور است که عوام الناس حج اکبر همان است ‌که در آن، روز عَرَفه مصادف جمعه واقع شود. ولی این درست نیست‌. در معارف السنن شرح جامع الترمذی وارد است‌: وبالجملة لیس الحج الأکبر في تعبیر القرآن والحدیث ما اشتهر علی ألْسِنَةِ العامة من ان الحج الأکبر ما کان فیه الوقوف بعرفة یوم الجمعة»‌. ترجمه: خلاصه آنچه بر زبان مردم عوام شهرت یافته که روز عرفه ای که مصادفِ روز جمعه باشد حج اکبر می باشد در تعبیر قرآن و حدیث حج اکبر نیست. (معارف السنن: 6/417 كذا في امداد المفتیين: ص500) و در تفسیر روح المعانی‌ وارد است: واما تسمیة الحج الموافق یوم عرفة فیه لیوم الجمعة بالأکبر فلم یذکروها وان کان ثواب ذلك الحج زياده علی غیره کما نقله الجلال السیوطی في بعض رسائله‌. (روح المعاني: 10/47) ترجمه: بعضی ها روز عَرَفَه ای که مصادف با روز جمعه واقع شود را حج اکبر می نامند. این را هیچ یک از مفسرین در کتب خود ذکر نکرده اند، اگرچه ثواب این حج نسبت به غیر آن چنانکه امام سیوطی رحمه الله در بعضی از رسائل خود نوشته بیشتر است. و در ارشاد الساری شرح صحیح البخاری وارد است: فقال بعضهم‌: انما قیل له الحج الأکبر لأنه یقال في حق العمرة انها الحج الاصغر لقلة عملها ومشقتها أو لنقصان مقامها ورتبتها»‌. ترجمه: عُمره را حج اصغر می گویند و در مقابل آن حج را حج اکبر می نامند زیرا اعمال عُمره و زحمات آن در مقابل حج کمتر است، و همچنین مقام و مرتبۀ آن در مقابل حج پائین تر. (‌ارشاد الساري: ص480) و امام ابن ابی شیبه رحمه الله روایت می کند: عَنْ مُجَاهِدٍ قَالَ: كَانَ يُقَالُ: الْعُمْرَةُ هِيَ الْحَجَّةُ الصُّغْرَى. ترجمه: مجاهد رحمه الله روایت می کند: در زمان صحابه و تابعین می گفتند عُمره حج اصغر است. (مصنف ابن ابی شیبه: حدیث 13665) R

بیایید 100 زن ثبت شده در تاریخ را بشناسیم... 📚نام کتاب:«‌ زنان_‌قہرمان_‌درتاریخ‌‌‌اسلام». 🔹در این کتاب بیش از(100)‌ زنان مبارز وقہرمان گردآوری شده،‌ وبهترین الگوهایی هستند برای زنان امروزی. برخی از مطالب‌آن: 🔸مطلب اول: زنان صالحه در قرآن کريم 🔸مطلب دوم: زنان غير صالحه در قرآنکريم 🔹فصل اول: زنان قهرمان درجهاد ومبارزه 🔹فصل دوم: زنان قهرمان وپيشتاز در دعوت 🔹فصل سوم: زنان قهرمان در علم ودانش 🔹فصل چهارم: زنان، استادانِ بزرگ مردان امت 🔹فصل پنجم:‌ زنان سازندگان أمت ومدرسه عیار برای بازسازی نسل ‌🔹فصل ششم: زنان قهرمان در صبر وبردباری 🔹فصل هفتم: زنان قهرمان درعفت وپاکدامنی فصل هشتم: زنان قهرمان در صدقه وانفاق

زندگی سعادتمندان غمگین می‌شوی وقتی می‌بینی مسلمانانی عاقل، خوشحالی و شادی را در جمع شدن بر دیدن حرام یا سخن حرام یا انجام آن می‌جویند... در خانه یا باغ یا تفریح‌گاه یا در نشستی کنار جاده و لب دریا... مجالسی که فرشتگان نزدیک آن نمی‌شوند و رحمت خداوند آن را در بر نمی‌گیرد... سپس با دل‌هایی تنگ، و درون‌هایی افسرده از هم جدا می‌شوند... و انجام این منکرات را برای یکدیگر زیبا جلوه می‌دهند، گویا بر انجام کاری مباح یا طاعتی جمع شده‌اند!. گویا کسی نیست که مراقب اعمال آن‌ها باشد و پروردگاری نیست که آنان را مورد محاسبه قرار دهد... در مجالس ذکر به جستجویشان برمی‌آیی اما آن‌ها را نمی‌بینی... سپس روز قیامت، همدیگر را انکار می‌کنند و یکدیگر را نفرین خواهند کرد... ابوالقاسم ﷺ در روایتی که ترمذی و حاکم تخریج نموده‌اند می‌فرماید: «هر گروهی که بنشینند و نشستشان طولانی شود و سپس از هم جدا شوند، بی‌آنکه خداوند را ذکر کنند و بدون آنکه بر پیامبرش ﷺ درود فرستند، از سوی خداوند شایسته‌ی عقوبت خواهند بود، اگر بخواهد مجازاتشان می‌کند و اگر بخواهد آنان را می‌آمرزد». و بیشتر هنگامی ناراحت می‌شوی که می‌بینی دختران، مسلمان، نوه‌های خدیجه و فاطمه، و خواهران حفصه و عائشه، که خداوند قلب‌هایشان را از شرک، و چشمانشان را از خیانت، و ناموسشان را از گناه، پاک ساخته است... شنوایی و بینایی‌شان سالم است و در سِتر و عافیت‌اند و هیچ‌یک در سرزمین‌شان دچار ترس و وحشت نشده‌اند و در مصیبت پدر و فرزند ننشسته‌اند... نه فاجری آنان را هتک حرمت نموده و نه کافری به حریمشان تجاوز کرده... اما با وجود همه‌ی این نعمت‌ها برخی از این دختران را می‌بینی که در بازار در پی پسرانند، و به دنبال شهوت‌ها روانند... با تلفن، در مجلات... در پی یک دوستی حرام... با تقلید از زنان کافر ـ در لباس و ظاهر ـ به مخالفت با امر پروردگار خود می‌پردازند... یا شاید تماشای کانال‌های ماهواره‌ای و خواندن مجلات بی‌ارزش، بیشتر از نگاه کردنشان به سوره‌ها و آیات قرآن و حضور در مجالس زنان و دختران صالحه باشد... بیچاره‌ها گمان می‌کنند خوشبختی در همین کارهایی است که انجام می‌دهند... یا شاید دوستانشان این کارها را در نظر آن‌ها زیبا جلوه می‌دهند... یا گرگی بدکار و جوانی خیانتکار، فریبشان داده... و طولی نمی‌کشد که همه‌ی این گناهان به صورت بدبختی و دلتنگی بر آن‌ها آوار می‌شود...a ادامه دارد ان‌شاءالله……

❤️بخشش دل بزرگ میخاد نه مال و ثروت.❤️a

#چیستان اگر تنها یک کبریت داشته باشید و وارد یک اتاق سرد و تاریک شوید که در آن یک بخاری نفتی یک چراغ نفتی و یک شمع باشد اول کدامیک را روشن می‌کنید؟ دیدن جواب 👇👇👇👇😒😕🤔 https://t.me/addlist/vMCywAkhH5YzMWVl https://t.me/addlist/vMCywAkhH5YzMWVl 👆👆😒☹️🙁😶‍🌫بزن رو لینک