خیال

‏خب دیگه اجتماعی بودن کافیه وقتشه برم گریه کنم.

خدایا شکرت زیاد حتی وسط این ناخوشی ها

او دوستم نداشت، خیال می‌کرد دوستم دارد.

او دوستم نداشت، خیال می‌کرد دوستم دارد.

«بی‌شک اگر دوستت داشت، این چنین آشفته حال نبودی»

ندانمت که چه گویم؛ تو هر دو چشم منی که بی‌‌وجود شریفت جهان نمی‌بینم سعدی

منزلِ آن مَهِ عاشق کش ِ عیار کجاست...؟ حافظ