Alimdjanov versiyasi

Ман бу асарни замонавий ўзбек деб атадим))) Буюк рассом Элнур Эгамов ижоди

"Адолат" асари.

Ikkita mergan Pushkinga qo'yilgan haykalni oldidan o'tib ketayotib,biri ikkinchisiga aytayotganmish: "Qara, qanday nohaqlik. Duelda nishonni Dantes poylagan, haykalni esa Pushkinga qo'yishibdi". Yurtimizda yangi haykallar ochilsa, shu anekdot esimga tushib ketaveradi. Zamonaviy o'zbek millatining g'oyaviy "doyalari" jadidlar, hususan, Abdurauf Fitrat va Fayzulla Ho'jayevlar bo'lgan. Lekin haykalni Sovet davri odamlariga (Sharof Rashidov, Botir Zokirov va hkz)ga qo'yishayapti. Aslida, bu tanlovda ham muayyan mantiq bor. Birini ko'tarib, ikkinchisini umuman eslamaslikka harakat qilish ko'p narsadan dalolat beradi. Musulmon modernist ziyolilarining harakati bo'lmish "Jadidlar" bilan timsoli Sharof Rashidov yoki Botir Zokirov bo'lgan "yangi sovet odami" diskursi ortida fundamental ravishda farqli ikki dunyoqarash va o'zbek millatining tarixi, buguni va kelajagi haqidagi tasavvur yotibdi. Jadidlarni o'zbek millatini o'z an'analariga va ruhiyatiga mos holda Zamonaviylikni (Modernityni) paypaslab topish, unga moslashishning milliy harakati deb olsak, Sharof Rashidov (va eski ziyolilalarni qirgandan so'ng kechagi dehqonlardan sun'iy yaratilgan "yangi sovet ziyolilari") bizga rus bolsheviklari orqali tayyor holda kirib kelgan yevropacha Modernity'ni aks etadi. 1920-30 yillar bir-biriga raqobatda bo’lgan bu ikki Zamonaviylik (Modernity) loyihasini o'rtasidagi kurash davri bo'lgan va bu kurashda Bolsheviklar yutib chiqqan edi. Lekin 90-yillarga kelib, ham G'arbiy liberal kapitalism, ham Sovet sotsializmi ko'rinishidagi Yevropacha Modernity yevropalik bo'lmagan jamiyatlarga to'g'ri kelmasligi ayyon bo'ldi. Olimlar "Zamonaviylik" faqat Yevropacha emas, turli ko'rinishda bo'lishi mumkinligi haqida gapirayapti (multiple modernities). Qaysidir ma'noda, kalendarda 2017 yil bo'lsa ham, o'zbek millati uchun ko'chada yana 1917 yil. Yana, yo'l qidirish, tanlash majburiyati oldida turibmiz. Lekin ayrim mafkurachilarimiz tarixdan saboq olish, voqelik bilan hisoblashish o'rniga, o'zini diskreditatsiya qilgan tayyor (neo-sovet) modellarni bizga suqishdan voz kecholmayapti. Bunga ikki sabab bor. Birinchisi, o'zi "yangi sovet ziyolisi" bo'lgani va muqobil dunyoqarash haqqidagi tasavvurga ega emasligi. Ikkinchisi esa, rus neo-imperial doiralarning "evraziystvo, russkiy mir" kabi neo-sovet g'oyalar orqali O'zbekistonni yana Rossiya orbitasiga tortilishi. Q.s. Kommunist Partiyasining birinchi kotibi Sharof Rashidov 1962 yil 25 yanvarda O‘zbekiston ziyolilarining 3- qurultoyida shunday degan edi: “Bazi kishilar shaxsga qarshi kurash bilan birga jadidchilik va uning g‘oyasini ham himoya qilmoqni istaydilar. Biz bunga xayrixohlik ko‘rsata olmaymiz va yo‘l ham qo‘ymaymiz.” Shaxsga sig‘inish vaqtida bazi bir jadidchilar va bularga yaqin bo‘lgan o‘qituvchilar, yozuvchilar va jurnalistlar tazyiq ostida qoldirilgan edi. Keyingi vaqtlarda bular oqlandi. Lekin teskarichi va aksilinqilobchi bo‘lgan jadidchilik oqlanmadi. Pan- Islomchilik va Pan-Turkchilik jadidchilikning asosiy g‘oyasi edi. Sovet hokimiyatiga qarshi kurashgan bosmachilik harakati mana shu jadidchilar, pan- islomchilar va pan-turkchilar tarafidan muhofaza etilgan edi. Kimki jadidchilikni himoya etish harakatida bo‘lsa, u dushmanni himoya etadi.” [Pravda Vostoka, 26. 2. 1962 yil] P.s. Eski post.

Ҳозирги кунда Ўзбекистонда нимага ижтимоий буюртма бор? Адолатгами? Ҳаққоний тарихгами? Омадгами?

Öz fikringizni komentariyada yozib qoldiring.

Муҳаббатнинг энг даҳшатли жиҳати: альтернатива ва танлов йўқлиги. Шунинг учун ҳам бизда сиёсат кучли ва бир вақтнинг ўзида кучсиз)))

Baxt so'zini izohini olsak ham bu pul deb yozilmagan ekan 😁😁😁😂😂😂

Никколо Макиавелли написал когда-то: "Освобождать народ, желающий жить в рабстве, столь же трудно и опасно, как и пытаться поработить народ, который хочет быть свободным". Возникает вопрос: мы, центральноазиаты, желаем жить в рабстве или свободе?