من؟ یه نمیدونمِ بزرگ

همین‌که سه روز متوالی می‌تونم صبح تا شب رو استراحت کنم خداروشکر.

:))) نه آقا.

همه‌ی عشقش به من دروغ بود😔

قلم آقای‌ سلیمی رو بی‌نهایت دوست دارم و می‌پسندم. تکست‌های مونالیزا و کِوین می‌شینه به جونم. ناپیرو، دوات و مغموم رو هم همیشه می‌خونم‌.

برسم خونه می‌نویسم چنلای مورد علاقه‌مو براتون.

‌ ‌ ‌‌‌ ‌ خودت قلم کیا رو دوست داری؟

قشنگ تویی که می‌خونی. ممنونم ازت.

‌ ‌ ‌‌‌ ‌ قلمت خیلی قویه. خیلی زیاد قویه و قشنگ! انگار تک تک کلماتش از اعماق وجودت اومده بیرون خودمو بین نوشته هات پیدا میکنم :)))

: شاکی‌ام. اوضاع به کامم نیست؛ اما یاد گرفتم کام دیگران را تلخ نکنم. در این دریای بی ساحل گرفتار شده‌ام. نمیدانم برای ایستا ماندن روی آب، تقلا کنم، یا رو به جلو شنا کنم. شاید هم باید بگذارم این مجموعه‌ی وسیع مرا در خود فرو بکشد و ببلعد. آشفته خاطرم. هر صبح که آینه این وضعیت را یادآوری میکند، آشفته خاطر تر می‌شوم. ناچاراً از دور به انسان‌ها دست دوستی می‌دهم. هر چقدر کمتر اطرافم را شلوغ کنم، بارِ روانی کمتری روی دوشم سنگینی می‌کند. در حالِ حاضر، خودم خودم را به سختی تحمل میکنم. وای به حالِ دیگران.

نمیدانم چه خواهد شد و راستش را بخواهی دیگر برایم اهمیتی ندارد؛ من برای تمام احتمالات زندگی خسته ام ؛