𝖉𝖚𝖗𝖜𝖎𝖓

پیشنهادی شما بود برای امشب:

من معمولا آدم منطقی ایم و در عین حال صبورم برعکس چیزی که بقیه راجبم فکر میکنن؛ ولی باید قبول کنیم یسری آدما ارزش صبر کردن که خوبه؛ حتی ارزش اینو ندارن که بهشون نگاه کنیم یا از دستشون عصبانی بشیم و جنگ و دعوا را بندازیم. تو یه همچین موقعیتایی فقط باید گذشت، رد شد، بی تفاوت بود ولی هیچوقت نباید اون آدم و مسائل مربوط بهش رو فراموش کرد...چون تجربه است. سخت بدست اومده و نباید آسون از دست داد...

از این آهنگ تر غمگین تر نیست: اگه مودتون خوبه پلی نکنید

"دروغ خود حقیقت است" حال حقیقت چیست؟ من یا تو؟ زندگی یا مرگ؟ زمین یا آسمان؟