аніґдоты по-закарпатськы

Ци мож быти підарасом дочасно? На пак ай як! Уяви си, ож ты мусиш привезти й оддати комусь гроші у 17:00, айбо ты їх привюз и вддав у 17:30. Але — 30 минут быв ись підарасом!

Затями си — пусля чорної смугы в житьови фурт иде біла! Аж тя ныні покусав злый пес — та завтра бизувно покусат добрый!

Дівочка купує папугая, а ун у бовтови сам-самый. — Зашто го ни хотят куповати? — Тать ун у борделови жив. — Єдно, купуву! Принесла го дому, здуйняла з кліткы нашмарку. Папугай: — О! Вижу, в нас курвы нові! На гойканя прибігла матірь дівкы... — Нівроку! И мамка нова! На йщи булшоє гойканя прибіг отиць. Папугай: — Опа, а клієнты старі! Митю, серус!

Єден чилядник замітив, ож у сосїда напротив рїзко стали появляти ся каждый місяць нōві авта. Через пув года тот щий нову хыжу си поставив місто старої халупы. Подумав си чоловік, тай рїшив ид ньому в гості пуйти. Приходить, а сосїд го стрїчать ги пана, за стул кличе. Сидять, казкувуть, тай приносить їм слуга омара. Ни побировав чилядник тай звідать: – Сосїде, одкы у тя исе всьо? Хыжа, авта, слуга, омары... А сосїд му: – Ты раз поїч, а дале пак пруйдеме ся мало хыжов. Но чоловік доїв, тай пушли вни поникати хыжу. А там... басейн, вітражі, дорогый жывопис, колекція антікварного оружя. Чилядник сосїда молить: – Повіч, прошу тя, одкедь?! – Но йов, повім, кедь даш ми тя дрымбати у сраку. Чоловік раз ся розсердив, а далше думать: и так нико за вто ся не довідає; тай согласив ся. Єбе го сосїд пув годины, годину, дві... Тот ледве терпить. На третю годину дрымбаня уже ни удержав: – Но кажи уже, удкидь хыжа, машины, вшытка йся розкош?! – Купив им.

Лишив ись курити сам — лиши курити ай другому!

Радянські часы. На площу привезли гордув из пивом. Продавач ладит торговати. Пудыйшов єден сирохман: — Кулко стойит усьый гордув? — Но рахуй: 200 літру, по 30 копійок погар. 120 рублю. — Держи пінязі — иди си вдпочивай! Вичур прийдеш за пустым гордовом! — Йов. Продавач пушов. Чоловік розгартат плакат:"ПИВО ЗАДАРЬ!" Чилядь ся раз исчудовала. Пак имили пудходити, пак и очередь ся читава появила. Пак и глота — пушло гойканя, богованя, кось поліз без очереди, комусь пива ни устало. Битка ся зачала, міліцію узвали. Міліцішты ся привезли, глоту розогнали, пушли пресовати сирохмана: — Зашто сь испрокововав битку?! — Ани м ни думав завто! — Низаконнов торговльов ись ся знамав? — Задарь им людий пивом гостив! Свідкы сут! — Значит пиво вкраденоє? — На свої тяжко зароблині м купив! Маву право! — Йов, сирохмане… пустиме тя, лем уповіч, нашто сь сесе всьо вчинив? — Добрі, уповім: чоловік уже м нимолодый, до комунізма бизувно ни дожию. А так им ся лакомив увидіти, ож як ото буде при комунізмови…

— Офіціанте! А мож досмажити курку в моюй страві?! — Чом си думаєте, ож она ни доста просмажена? — Она їст муй салат!

Дідо ми фурт казав:"ни дозирай на гроші, дозирай на здоровля." Раз, кой им дозирав на здоровля, кось испиздив мої гроші. Ото быв муй дідо

Играня у нучнум клубі в малинькум вароши. Дві дівкы пудыйшли д чоловікови году 40-45: — Йой, а вы, ачий, ни удсі? — Пак што вы, дівчата! Удсі м, місный! — Як ся так стало, ож ся ни знаєме? — Ий, дівчата, вы ня пак ни тямите… Кой им у тюрму сів, та сьте щи малі были. Атде м удті уйшов. — Йой, а за што вто вас посадили? — Тать жону м пяный фийсов зарубав. Єдна дівка имат другу за руку, одводит у сторону й шепоче на ухо: — Анцю, ни! Холостый!

Играня у нучнум клубі в малинькум вароши. Дві дівкы пудыйшли д чоловікови году 40-45: — Йой, а вы, ачий, ни удсі? — Пак што вы, дівчата! Удсі м, місный! — Як ся так стало, ож ся ни знаєме? — Ий, дівчата, вы ня пак ни тямите… Кой им у тюрму сів, та сьте щи малі были. Атде м удті уйшов. — Йой, а за што вто вас посадили? — Тать жону м пяный фийсов зарубав. Єдна дівка имат другу за руку, одводит у сторону й шепоче на ухо: — Анцю, ни! Холостый!