«کافهٔ زیرِ دریا»
-از قلبِ بهار به گوشِ شما. -مملوء از شعر و ادبیات. -نوشتههای من: " ب.آ " -کپی و سرقتِ اَدبی، آزاد! https://telegram.me/spring_citybot?start لینکِ رباتِ وِی.
Show more239
Subscribers
-124 hours
-67 days
+2030 days
- Subscribers
- Post coverage
- ER - engagement ratio
Data loading in progress...
Subscriber growth rate
Data loading in progress...
Repost from N/a
هر آدمی یکبار برای رسیدن به یک نفر دیر میکند ، و بعد از او برای رسیدن به کسان دیگر عجله ای ندارد…
آن ترک پریچهره که دوش از بر ما رفت
آیا چه خطا دید که از راه خطا رفت
تا رفت مرا از نظر آن نور جهانبین
کس واقف ما نیست که از دیده چهها رفت
بر شمع نرفت از گذر آتش دل دوش
آن دود که از سوز جگر بر سر ما رفت
دور از رخ او دمبهدم از چشمهی چشمم
سیلاب سرشک آمد و طوفان بلا رفت
از پای فتادیم چو آمد غم هجران
در درد بماندیم چو از دستْ دوا رفت
دل گفت: «وصالش به دعا باز توان یافت»
عمری است که عمرم همه در کار دعا رفت
احرام چه بندیم چو آن قبله نه اينجا است
در سعی چه کوشیم چو از کعبه صفا رفت
دی گفت طبیب از سر حسرت چو مرا دید
«هیهات که رنج تو ز قانون شفا رفت»
ای دوست به پرسیدن حافظ قدمی نِه
زآن پیش که گویند که از دار فنا رفت
#حافظ
-تصحیح: پرویز ناتل خانلری.