کـافه‌شجریان.

کاش میشد این هوارو نگه داشت تا همیشه همینجوری بمونه.

نوشتن، بیرون پریدن از صف مردگان است.

از میزان زیبایی چنلش کلمه ای برای توصیف ندارم.

من به تنهایی معتادم،اگر هر روز کمی با خودم خلوت نکنم مثلِ این است که ضعیف میشوم.چیزی نیست که بخاطرش افتخار کنم،اما وابسته اش شدم.تاریکیِ داخل اتاق برایم مانند نور آفتاب است»

‏اما قلب حافظه‌ی خودش را دارد و من هیچ‌چیز را فراموش نکرده‌ام...

- آلبر کامو

مورد علاقه ترین نوشته ها>

آدم می‌تواند در آن واحد، در دو جا حضور داشته باشد؛ یکی آنجایی که هست، یکی آنجایی که می‌خواهد باشد.

- عباس معروفی

مسئله اینه‌که انواع هنرها، برای انسان‌هایی‌ هستن که زنده بودن رو بهتر از باقی‌ افراد حس می‌کنن یا این ارواحِ سرگردان هستن که به نوعی از هنر رو میارن تا طعم زنده بودن رو بچشن؛ گویا پاسخ رو خروجیِ خلق شده تعیین می‌کنه.