Ssiitfyouu

Համբերությունը գեղեցիկ հատկանիշ է, բայց ժամանակի ընթացքում նա մեզ անտարբեր է դարձնում:

Լռություն••• Լռությունը լցնում է քո հոքու,քո աշխարհի դատարկությունն ու սև աշխարհը..երբ ոչինչ չունես րլ ասելու,բացատրելու,կիսվելու և անգամ խոստովանելու.. Կա լռություն,որն օգնում է լսել ինքդ քեզ։ «ես հուսահատության լռություն գիդեմ , երբ անիմատ է խոսել կամ մի բան բացատրել դիմացինին։ Գիդեմ ստիպված լռություն , երբ խոսքդ ամեն ասածդ քո դեմ կարող է դուրս գալ … Ես սովորել եմ ապրեմ լռության մեջ՝ախրր իրա մեջ ավելի շատ բան կա քան..քան էս մարդկանց աղմուկի ու բղավոցի մեջ։ կշարունակեմ////……

ու եթե ինձ փոքր ժամանակվա փոխարեն, հիմա հարցնեին ..«ին՞չ էս ուզում դառնաս որ մեծանաս» -կասեի «Ինչ որ մեկի կյանքը,սիրտը,ապրելու իմաստը»։

ու եթե ինձ փոքր ժամանակվա փոխարեն, հիմա հարցնեին ..«ին՞չ էս ուզում դառնաս որ մեծանաս» -կասեի «Ինչ որ մեկի կյանքը,սիրտը,ապրելու իմաստը»։

էս դարում, ու էս թվին բոլորը գրող բանաստեղծ կդառնաին ,,

Սիրուդ մասին մենակ մեկը կարա իմանա.,, Աշխարհին ին՞չ թե դու ում ես սիրում // Մարդկանց ին՞չ թե առանց ում է շունչդ կանգնում))

քո մասին հուշերը մտքերը ու էն ամենը ինչ կար..,աճուրդի հանեցիի։,, Բայց գնորդը էլի ԵՍ եղա !!!