منهج سلف الصالح

إبن تيمية مى فرماید: از پیامبر ﷺ ثابت نشده که گردن مبارک شان را هنگام وضوء مسح کنند و در احادیث صحیحی که در مورد صفت وضوء از ایشان وارد شده، این فعل وجود ندارد. به همین دلیل؛ جمهور علما از جمله:  امام مالک، شافعی و احمد آن را مستحب نمی دانند اما هر کس که این کار را مستحب میداند به روایت ابوهريره رضى الله عنه اعتماد کرده که این حدیث ضعیف میباشد، پس مسح گردن در وضوء دلیلی ثابت ندارد و ترک آن سبب نقص در وضوء نمی شود. 📚 مجموع الفتاوى ۱۲۷/۲۱

شیخ ابو حنظله حفظه الله تعالی اگر عالِمی بداند که قومی در کفر و شرک  واقع است و در عین حال برای آن قوم عالِم مذکور از واجبات نماز، فرائض روزه، مستحبات و نوافل سخن بگوید، برای آن قوم و آن مردم این بهتر است که اطفال شان را نزد شان سلاخی و پارچه پارچه کند و به ناموس شان فحش بدهد، از اینکه آنها را از شرک و کفر آگاه نساخته و در واجبات و مستحبات احکام مصروف شان ساخته است.

سفيان بن عيينه رحمه الله میفرماید: جها_د بر ده بخش است، که یک بخش آن جها_د با دشمن است و نه بخش دیگر جها_د با نفسِ خود. 📚 (حلية الأولياء: ۱۴۷/۷)

ترک نماز کفر است! ابن حزم از عمر بن خطاب، معاذ بن جبل، عبدالرحمن بن عوف، أبو هريرة، إبن مسعود و جماعتي از صحابه -رضي الله عنهم أجمعين- و از عبدالله بن مبارک، إمام أحمد بن حنبل، اسحاق بن راهویه -رحمة الله عليهم- و از تمام هفده صحابه روایت میکند: هرکس نماز فرض را در حالی که به یاد دارد و قصدا آن را ترک میکند تا اینکه از وقتش میگذرد و او نمیخواند، هرآینه او کافر و مرتد از اسلام است. 📚 الفصل فی الملل والاهواء و النحل ۳/۱۲۸

امام محمد بن عبدالوهاب میفرماید: مسائل توحید از مسائلی نیست که تنها جزو علوم تطوع و مستحب باشد، بلکه جستجو برای آن مسائل و یادگیری آنها بر عالم و جاهل و آنکس که در احرام است و آنکس که در احرام نیست و مرد و زن و همگی، واجب و ضروری است! 📚الدرر السنیة ۱۰/۵۴

شیخ محمد بن عبدالوهاب میفرماید: بدان که اقامه ی دین الله تعالی بوسیله ی قلب با اعتقاد (به اسلام و توحید)و دوست داشتن (مسلمان) و متنفر بودن (از مشرک) میباشد و بوسیله ی زبان با تلفظ کردن (به توحید) و تلفظ نکردن کفر میباشد و بوسیله ی جوارح با انجام دادن ارکان اسلام و ترک نمودن کارهای کفری میباشد. پس هرگاه یکی از این سه جزء دچار اختلال گردد، فرد کافر و مرتد میگردد. 📚 الدرر السنية ۱۰\۸۷

امام محمد بن عبد الوهاب در نامه اش به عبد الله بن محمد بن عبد اللطيف ميفرمايد: این حنبلی ها [ پیروان امام احمد حنبل ] : از کم بدعت ترین مردم هستند. 📚الدرر السنية ۱\۳۴

شيخ محمد بن عبدالوهاب شخصی را که بگوید: " تکفیر کردن کسیکه شهادتین را بگوید، جایز نیست هرچند که غیر الله را عبادت کند " تکفیر میکند و در بیان علت کافر شدن چنین شخصی میفرماید: زیرا گوینده ی چنین سخنی تکذیب کننده ی الله و پیامبرش و اجماع مسلمین است. 📚 الدرر السنیة ۱۰\۲۵۰

امام اسحاق بن راهویه رحمه الله می‌فرماید: از رسول الله به صورت صحیح ثابت شده است که تارک نماز کافر است و همچنین برای اهل علم از زمان رسول الله صلی الله علیه وسلم تا امروز این است که تارک نماز به صورت عمدی، بدون داشتن عذری، به صورتی که نمازش برود (قضاء شود) کافر است. 📚 تعظیم قدر الصلاة صفحه ۹۹۰

شيخ محمد بن عبدالوهاب میفرماید: باید دانسته باشی که توحید از نماز و روزه واجبتر است و هر کس در روز قیامت توحید را به همراه داشته باشد، مورد بخشش الله قرار میگیرد و هرکس نسبت به توحید جاهل باشد، مورد بخشش و عفو قرار نمیگیرد هر چند که عابد هم باشد و باید بدانی که هرکس دچار شرک شود، مورد بخشش الله قرار نمیگیرد و جرم آن نزد الله متعال از زنا و قتل بزرگتر است، هرچند که انجام دهنده ی شرک هدفش از آن، نزدیک شدن به الله باشد. 📚 الدرر السنیة ۲\۷۷