៸៸ ꏹlყ𝘀íαղ !

یک کارگاهِ هنری نسبتاً بزرگ در یکی از ‌ پس‌‌کوچه‌های لندن بود؛ صدای گرامافون و موزیک‌های کلاسیک و بی‌کلامی که گاهی نجوا‌های آروم و روی ریتم اون همراهی‌ـش ‌می‌کردند، از فاصله‌ی نیم متریِ کارگاه قابل شنیدن بود. عطر و دود سیگار‌های نیمه‌ سوخته‌ی کنارِ تابلو‌های نیمه‌کاره و دستمال‌های پارچه‌ای که برای کار روی بوم استفاده می‌شد، نور کمِ حاصل از سوختن شمع‌های استوانه‌ای گوشه و کنار کارگاه که در مقابل روشنایی روز هر لحظه ساکت‌تر می‌شدند. برخلافِ محیط خاکستری رنگی که﹙اون﹚برای خودش ساخته بود، تنها یک چیز به همه‌‌ی…