•ضِمآد•

سال‌ها مثل درختی که دم نجاری‌ست وقتِ روشن شدن ارّه وجودم لرزید 「@Zemad | کاظم بهمنی 」

غربت کسی نباش که تو را وطن دیده 「@Zemad | محمود درویش 」

روزی ما دوباره کبوترهایمان را پیدا خواهیم کرد. روزی که آهنگِ هر حرف، زندگی ست... 「 @Zemad | احمد شاملو 」

زندگی کردن من مردن تدریجی بود 「@Zemad | فرخی یزدی 」

• بشناس مرا حکایتی غمگینم افسانه‌ی تیره‌ی شبی سنگینم • تلخم، کدرم، شکسته ام، بیمارم ای دوست! شناختی مرا؟ من اینم 「@Zemad | حسین منزوی 」

هوای زیستن، یا رب چنین سنگین چرا باید؟ 「@Zemad | سیمین بهبهانی 」

دل را چنان به مهر تو بستم که بعد از این دیگر هوای دلبر دیگر نمی‌کنم 「@Zemad | فروغ فرخزاد 」

حلوای نبات است لبت، پسته دهانا ‌「@Zemad | اوحدی 」

یا من ناصبور را سوی خود از وفا طلب یا تو که پاکدامنی صبر من از خدا طلب 「@Zemad | اهلی شیرازی 」

هرکه را مسخره کردیم، رسیدیم به او 「@Zemad | سعید صاحب علم 」