غبار

آدم بدی شدم دوست داشتن خودمو کنار گذاشتم. ورزش نمی‌کنم، کارایی انجام می‌دم که نباید، کتاب نمی‌خونم، یکسره اندوهگین و افسرده‌م، با دوستام دیگه صحبت نمی‌کنم و حتی تمایلی به دیدن‌شون ندارم، خوشی‌های بزک‌شده‌ی لحظه‌ای ملت تو رسانه‌ها بدبختیم رو توی صورتم میکوبه٫ قدم نمی‌زنم، فیلم نمی‌بینم اما چیزای تکراری زیادیو نگاه می‌کنم، شبا به زور خوابم میبره و صبح‌ها مثل اجل معلق بدون اینکه خواب کافی داشته باشم بیدار میشم، مدام در حال بطالتم با اینکه دنیایی کار و فکر و هدف توی سرم چرخ می‌خورن .علاقه‌ام به تجربه‌های جدید کمرنگ شده و از معدود لذت‌هایی که تو این زندگی برامون گذاشتن باقی بمونه هم لذت نمی‌برم. گمونم واقعا برای تغییر، نیاز به فروپاشی اساسی دارم.

از دوستم پرسیدم از کجا بفهمم معتاد شدم گفت اولین علامتش همین سواله😂😂😂

1:35

So don't talk to me like you think I'm so successful What is success when hope has left you?

Suicide thoughts come and go like a guest to me But I don't wanna die, I just wanna get relief

دوستان ‏یه آدم کصشر با یه چهارچوب اخلاقی مشخص بهتر از یه ماد‌رجنده دو روییه که ادای آدم خوبا رو در میاره.

کاش تولدم بود.