‌ رؤیای من🍂

بعضی آدمها خود معجزه اند انگار آمده اند تا دلیل آرامش تو باشند انگار یک احساس ناب حوالی دلت را در برگرفته و درونت را عطر حضور خوشبختی پر کرده اگر نباشند باغچه دلت خالی از هر عطر بویی میشود بودنشان را دوست داری چون باران.... چون نسیم.... اهل عشق اند واهل مهربانی قدیس وار چون هرنسیمی میوزند گاه شبیه نفس باد در زمستانند گاه شبیه نسیم اردیبهشت این بعضی ها.... دستهایشان ضریح عشق است طوافشان واجب اصلا صاحب رویاها و شکوه تمام آبشارهای جهانند گویا ششدانگ سند بهشت بنامشان است ومن... چقدر دوست دارم این بعضی ها را.... #مدینه_ترکاشوند

جسمی در اینجا قلبی در آنجا و خیالی بسیار دور... #محمود_درويش

ارديبهشت را می شود، آرام آرام عاشقی کرد... اردیبهشت را می شود آرام آرام مُرد..! به من باشد میگویم هیچ عشقی نباید توی اردیبهشت تمام شود، هیچ دلی نباید توی اردیبهشت بگیرد، تنگ شود... اصلا" اردیبهشت را باید دوباره از نو عاشق شد! بهار باید  اول جاده ی دل بستن ها باشد، اول عاشقی کردن ها... آن زمان که دلت و احساست بنفش ملایم است و دنیا مثل رنگین کمان چند رنگ عشوه میاید و چشمک میزند، اردیبهشت را باید روی دور آهسته زندگی گذاشت و زندگی کرد... اردیبهشت را باید از پشت تمام شال های نخی رنگی به تماشا نشست... ملایم آرام یواش... دقیقا "یواش"... #مريم_سميع_زادگان

با هم بخونیم

‌ آدم از برکت عشق، خوب می‌شود. از وحشت ،روحش نجات پیدا میکند و انسان می‌شود. من شبی هستم که او ستاره‌ من است. بی او ظلمت محضم، در تاریکی گم می‌شوم .. ودیگر حتی خودم را هم نمیتوانم بیابم و به دست بیاورم. نمی‌خواهیم بپذیریم، ولی ما آدم‌ها بی عشق، موجوداتی از دست رفته‌‌ایم #شاهرخ_مسکوب ‌

اجرای شعر کوچه فریدون مشیری توسط خانم نازآفرین امین زاده تقدیم شما عزیزان

علیرضا قربانی  و اجرای زیبای ترانه‌ی «عاشقانه نیست» کنسرت میلان؛ فروردین ۱۴۰۳

یک روز می آیی که من دیگر دچارت نیستم از صبر ویرانم ولی چشم انتظارت نیستم شب زنده داری میکنی تا صبح زاری میکنی تو بیقراری میکنی من بی قرارت نیستم..! ‌‌‍‎‌‌‍‎‌‍‌‌‎‌‌‍‎‌‌‍‎‌‌‍‎‌‍‎‌‍‌‌‎‌‌‎‌‌‍‎‍‎‌‌‍‎‍‎‌‌‍‌‌‎‌‌‍‎‌‌‍‎‌‍‌‌‎‌‍‎‌‌‍‎‌‌‍‎‌‌‍‎‌‍‌‌‎‌‌‍‎‌‌‍‎‌‌‍‎‌‍‎‌‍‌‌‎‌‌‎‌‌‍‎‍‎‌‌‌‍‎‌‌‍‎‌‍‌‌‎‌‌‍‎‌‌‍‎‌‌‍‎‌‍‎‌‍‌‌‎‌‌‎‌‌‍‎‍‎‌‌‍‎‍‎‌‌‍‌‌‎‌‌‍‎‌‌‍‎‌‍‌‌‎‌‍‎‌‌‍‎‌‌‍‎‌‌‍‎‌‍‌‌‎‌‌‍‎‌‌‍‎‌‌‍‎‌‍‎‌‍‌‌‎‌‌‎‌‌‍‎‍‎‌‌‍‎‍‎‌‌‍‌‌‎‌‌‍‎‌‌‍‎‌‍‌‌‎‌‍‎‍‌‌‎‌‌‌‌‌‎‌‌‍‎‌

از گل شنیدم بوی او مستانه رفتم سوی او تا چون غبار کوی او در کوی جان منزل کنم غرق تمنای توام موجی ز دریای تو ام من نخل سرکش نیستم تا خانه در ساحل کنم #رهی_معیری

بی‌بحر صفا گوهر ما سنگ آمد بی‌جان جهان جان و جهان تنگ آمد چون صحبت دوست صیقل جان و دلست در جان گیرش که رافع زنگ آمد #مولانا