حُـــبــور🐋

هیچ الفتی بین ما نبود ما یکدیگر را فقط تحمل می‌کردیم.

کاش منم ادمینی بودم که بگم بیایید فلان برنامه رو با هم ست کنیم همو ببینیم، حرف بزنیم و این جور کار های قشنگ.

ما دیگر بهم برنمی‌گردیم، ما دیگر عمیقأ کنار هم نمیخندیم، ما فراموش نمی‌کنیم که بی هم بودنمان چه بر سرمان آورد، ما بهم برنمی‌گردیم ولی برای همیشه دلتنگیم، برای انداختن دست دور شانه هم، برای ور رفتن با موهای هم، برای خط خطی کردن جزوه های هم، برای سنگ کاغذ های قیچی هایمان که ظرف ها را که بشوید، ما برای ما بودنمان خیلی دلتنگیم و گوشه ای از قلب مان را گذاشتیم بین همین خاطرات بتپد تا هر زمان یادش کردیم بگوییم یادش به خیر‌ و بگوییم جایی جوانی کردیم.

در مورد یک چیز مهم چند روزه می‌خوام بیام صحبت کنم هی نمی‌دونم چطور بگم. اگه نگم یا بگم و قشنگ نگم حقش رو ضایع کردم.

دوست داشتم خودمو از تو صحبت هاش پیدا کنم ، هی می‌پرسیدم این مدل موها بهم میاد ؟ یا این لباسه چی؟، وقتی میخندم زشت میشم یا چی؟، هرچی اون می‌گفت خوب بود ، تاریکی روشنی بود، شب مون روز ، عکس هامون قاب میشد رو در یخچال ، هر جا بود جمع بودم و هر جا نبود حتی تو جمع ها تنها میشدم، من زمستونه ختم به بهار بودم باهاش، من خیلی خوب بودم باهاش ، آره ! بودم ...

من همیشه تو موقعیت های حساس تنهام، وقتی تو خیابون گیر کردم، وقتی پشت در موندم و کسی خونه نبوده، وقتی مریض شدم و می‌خوام برم دکتر، شبایی که کابوس دیدم. حقیقتا دیگه از دختر قوی بودن، مستقل و خودکفا بودن خسته ام.

بارون شدیدی گرفته طوری که در عرض چند دقیقه تمام جوی ها پر میشه و خب من بیرونم، گوشیم نه درصد شارژ داره، اسنپ قبول نمیکنه.خدا بخیر کنه.

می‌دونی گفتن زیاد از خودت به کسی رابطه تون رو صمیمی نمی‌کنه. صمیمیت احساسِ مشترکه. و اینکه با گفتن همه چیز، خودتون رو مثل زمین مسطح زیر پای دیگران نکنید.

همان که آقای چاووشی می‌گوید: اگر به یُمن این ضریح شفا بگیرد این مریض دوباره در مقابلت.

خوانده آمده ام ای شاه پناهم بده نگفته راهم بده، جاه و مقام، سود و منفعت بده... انگار تمام چاره های عالم در پناه بودن است و چه پناهی بهتر از شما آقای امام رضا 💚