طرقه؛

«همه‌ زیبایی‌ها فقط «یکبار» خواهد بود.‌ جوانی، عاشقی، مادر، پدر، دوست داشتن، صبح آشپزخانه‌ام در ششم تیرماه یک‌هزار و چهارصد و دو «فریماه فرجامی» و آنروز صبح که در خواب بوسیدمت و رفتم.»

It is dear and the best.

میگم رازمو به ستاره ی دریای مغرب، دریای مغرب.

میشم خدای عاشق

اگه یک شب برسم به حقایق

دلم پیش دلت مونده تو زندون رفاقت، رفاقت

که به تو کردم عادت،

اگه یک روز بگم از این حکایت،

ای وای بر اسیری کز یاد رفته باشد در دام مانده باشد صیاد رفته باشد از آه دردناکم سازم خبر دلت را روزی که کوه صبرم بر باد رفته باشد آواز تیشه امشب از بیستون نیامد گویا به خواب شیرین فرهاد رفته باشد شادم که از رقیبان دامن‌کشان گذشتی گو مشت خاک ما هم بر باد رفته باشد پر شور از «حزین» است امروز کوه و صحرا مجنون گذشته باشد فرهاد رفته باشد. _حزین لاهیجی