Mirabell | Hayolot olami |

#parcha #Qopqon — Nima deb o'ylaysan, inson o'lishdan avval rost so'zlaydimi? — Qizni ko'zlariga tikilib ichidagi tofonni sondirishga uringan holda savol berdi Yigit. — Rost gapiradi! Alday olmaydi! — erini savoliga beparvolik bilan javob qildi qiz. — Nega unday deb oylayapsan? — Tasavvur qilib ko'ring, o'lim yoqasidagi inson iloji boricha faqat va faqat rost gapiradi. Alday olmaydi. Aldaydigan darajada bolmasligi aniq! — Demak rost aytgan ekan.... #Mirabell

Hamma jim jit ekani biroz o'ylantirib qo'ydi? Hamma gaplarizni yakunga yig'ib otiribdizlarmi deyman?

Haaammaaga salooomlar, yaxshimisizlar kanaldoshlalar. Biram sog'indime obunachilarimni

— Yo tovba! Hali yetib bormasingdan qachon olib ketasiz deysanmi ? — yigit kuldi uni ajoyib savollariga. — Ha nima qilibdi. Javob bering savol bermay! — Borishdan oldin qo'ng'iroq qilib qo'yaman. — deganida Taylerni telefoni jiringlay boshladi, rulda bolganligi sababli Aleksus olib uning qulog'iga tutib turdi. — Eshitaman. — go'shakni olishi bilan gapirdi Tayler. — Yaxshimisiz Janob. Brozilyaga kelgandim, Aytishlaricha Nyu-Yorkdagi ish bo'yicha ketgan ekansiz. — gapira ketdi telefon qilgan inson. — Ha shunday, nima gaping bor edi Gabriel? Tezroq gapir hozir ruldaman. — Yoningizda Aleksus bormi? — sekin savol berdi Gabriel so'ng — Agar yoningizda bo'lsa unga sezdirmaslikga harakat qiling men bilan gaplashayotganizni. — Nega unday deyapsan? — uni bu gapidan ajablanib so'radi Tayler. — Muhim xabarim bor, Aleksusga tegishli! Hoziroq samolyotda yoningizga boraman. — Telefonda aytsang bolmaydimi? Ovora bo'lib kelib otirasanmi? — Bu telefonda aytiladigan narsa emas. 4soatlarda Nyu-Yorkdagi kompaniyaga yetib boraman. Hozirgi suhbatimiz yashirin qolsin. — Qiziqtirib qoydin-ku, qanday ish ekan-a? — kuldi yigit uni "Yashirin qolsin " degan gapiga. — Hop mayli, ko'rishganda batafsil aytib berarsan — deya go'shakni ochirishni buyurdi Aleksusga Tayler. — Kim ekan? — Ish bo'yicha. Qandaydir yangilik bor ekan oshani aytish uchun telefon qilishibdi. — Tayler suhbat haqida gapirmaslikni afzal ko'rdi. Tezda Aleksusni bolaligi otgan uyga yetib kelishdi. Qiz mashinadan tushishdan avval Taylerni yuzidan opib qoydi-da — Sog'inib qolaman, ko'p qolib ketmang ishda — deya eshikni yopdi. Aleksusni onasi ko'chadagi uyi atrofidagi bog' gullariga suv quyib yurgan edi Qizini va mashina ichidagi Taylerni ko'rib hursand bolib ketdi. Qo'lidagilarni tashlab mashina oldiga tez-tez hursand holda yetib keldi. — Voy qizim keldingmi? — qizini quchoqlab qoyib keyin mashinaga qaradi. Tayler mashinadan tushmasa bolmaydiganga o'xshab koringach mashinadan tushdi va qaynonasi bilan salomlashib korisha boshladi. — O'g'lim trik ekanligizga hech ham ishonolmayapman. Hatto qizim telefonda aytsa ham ishonmagandim. Mana ko'zlarim bilan ko'rgach endi ishondim-a. — deya kulib samimiy gapirardi ayol. Aleksus onasini yelkasidan quchib Taylerga qarab turar edi. — Hali beri bu qizingiz qoyib yubormaydigan, shunchaki o'lib ham qutulolmayman. — Tayler ham ayolga hazil qilib gapirishga urunib ko'rdi. — Unday demang kuyov! Qizim siz yoqligizda na suvi na ovqati tatimadi. Na uyqusi, na yurishi tayin bo'lmadi. Bechora qizim sizni shunchalik yaxshi korishini bilmagan ekanman. Bechora Qizalog'im. — qizini sochlarini silab, ko'z oldiga xonasiga kirib olib faqat yig'lab otirgn qizini ko'z oldiga tasavvur qilib gapirdi. — Ona, bunday gaplariz bilan uni vaqtini olmang. Yuring uyga kiraylik, samolyotda juda charchadim.— onasini uy tomon olib  ketishga urindi qiz. Qandaydir o'zini noqulay his qildi onasini achinib qaragani. — Tayler, ishga ketavering! Meni olib ketishni unitmang! — deya havodan bo'sa yo'llab Aleksus eri bilan hayrlashgandek bo'ldi da. Onasini uyiga tortqiladi. Tayler mashinaga joylashdi so'ng Aleksusni o'zini tutishi va qiliqlari huddi boyagidek havodan bo'sa yuboradigan ajoyib qiliqlar chiqarganini eslab yuzida kulgu paydo bo'ldi.

** Kech bo'lguncha Tayler maxsus jamoa tuzdi. Amerikaga ketish uchun viza va biletlar tayyorladi. Eljey ikkisi uchun ancha og'ir kun bo'ldi. Mingdan oshiq yigitlarni saralash oson bo'lgani yo'q edi. Charchagan holda xonasiga kirgan Tayler, Aleksus kiyimlarini tahlab otirganini ko'rdi. Qalbining nuri, yashashi uchun sabab bo'lgan ayolni ko'rib charchoqlari ketgandek bo'ldi. — Nima qilyapsan? — sekin ortidan kelib belidan quchoqladi rafiqasini. — Hoy, qorqitib yubordingiz! — erini eshikdan kirganini ham sezmagan Aleksus erini qo'liga bir urib qoydi. — Nega qorqasan? Mendan boshqa yana kim shunday quchoqlaydi? — Hayol bilan bo'lib xonaga kirganizni ham sezmay qoldim. Negadir uyga borishga ko'nglim g'ashlik qilyapdi. Huddi biron nima bo'lishini bilgandek yuragim g'alati bo'lmoqda. — Qoysang-chi bunday gaplarni. Hammasi yaxshi, Otang va onangni korsang hammasi joyiga tushadi. Ko'nglim g'ash deb meni chochitma, hopmi? — Tayler shunday deganda uning yonog'idan opib qoydi. So'ng o'rnidan turib kiyinish xonasiga kirib ketdi. Ko'p vaqt otmay tungi koylagini kiyib yotog'iga chozildi Tayler. Aleksus ham jamodonlarni eshik oldiga qoyib, kiyimlarini alishtirib olib, erini pinjiga kirib oldi. — Bugungi kuning yaxshi otdimi? — sochlarini silash bilan band bo'lgan holda savol berdi Tayler. — To'g'risini aytsam juda charchadim. Oshxonada o'tdi kunim. "Pirog tayyorlayman" deb ikki martta kuydirib qo'ydim. Lekin oxirgisi o'xshab chiqdi. Emotsialar bilan berilib gapirar edi qiz. — Shu xonamizga bir narsa yetishmayotgandek tuyulyapdi. Senga hammi? — Iya nima yetishmaydi? — Aleksus boshini ko'tarib xonaga razm soldi. Xonadagi narslar tartib bilan joylangan, va chiroyli turardi. — Kichkina odamcha. — Qanday? — Kichkintoy Sentos yetishmayotgandek. Avvaliga buyerda toqqiz oy davomida ulg'ayib olgach — ayolini qorniga qo'lini qoyib keyin — Vaqti soati kelgach ikkimizni quchog'imizda bo'ladi. Kichkinagina odamcha, bir senga  bir menga o'xshab korinadigan odamcha yetishmayapdi uyimizga. Erini bu gaplaridan qiz biroz uyaldi, axir unga topshiriq bo'yicha turmushga chqigan edi. Ammo o'zi bilmagan holda bu insonni sevib qoldi ham deylik lekin u bilan vaqti kelsa ayrilishi turgan gap, ammo u hohlagan narsa bo'lishiga imkon berarmikin? Uning farzandini toqqiz oy ko'tarib yuradimi? Jinoyatchilarni yana bittaga ko'payishiga nima deydi? — Buncha issiq bo'lib ketdi xona — qiz Taylerning gaplaridan nafas yetmi gapni boshqa yoqga aylantirishga urundi. — Ayt, istaysanmi farzandimiz bo'lishini? — Qiziq savol berdingiz-ku — qiz kuldi bu savoldan javob berishni istamay. — Nega kulasan? Balki bir politsiyachi yana biri jinoyatchidan qanday farzand tug'ularkan deb kulyapsanmi? — Hey, jinoyatchi juda hunik eshitilarkan. Balki yollanma qotiliklarni sodir etish uchun yigitlarni tayyorlaydigan murabbiy dermiz yoki sovuq qurol savdosi bilan ishlaydigan savdogar? Balki... Qiz yana biron nima demoqchi edi Tayler uni labiga yaqin keldida bo'sa ola boshladi so'ng — Nima desang ham men istayman bolani. Meni borim shu ekanini bilasan. — deb javob qildi Tayler. — Bunaqasi ketmaydi Janob Tayler. Istashga istagandirsiz ammo yaxshilab harakat qilmagandirsiz - da— qiqirlab kulib yubordi so'ng  nima deb qoyganini keyin bilgach qiz tezda og'zini qo'li bilan yopib oldi. — Hali men yaxshi harakat qilmadimmi? O'zing emasmi mendan qochib yuradigan. Bugun aniq bu gaplaring uchun qoyib yubormayman. Qizni kiyimlarini yechishni boshladi, qiz ham inkor etmay uni bo'salariga javob bera boshladi. *** Amerika. Nyu-York. — Aleksus, otir mashinaga uyingga olib borib qo'yaman. — Tayler mashinaga o'tirib shunday dedi. Aleksus itoatkorona mashinani old orindig'iga joylashib oldi. — Qayerga ketasiz meni tashlab? Ishga demay aniq joyini ayting! — Aleksus uni so'roqlashni boshladi. — Meni qachon onamnikidan olib ketasiz? Kelishdan avval qo'ng'iroq qilasizmi?

— Voy-bo buncha xotinchangni yonini olmsang. Bitta gapirib qoyibmiz-da, bir qoshiq qonimdan keching endi. — Eljey gaplarini yakunlagach, kulib yubormaslik uchun zorg'a o'zini turar edi. — Kechdim. Endi yuringlar, kofe bilan shirinlik yeymiz. — deya yo'l boshladi oshxonaga Aleksus.

#Qopqon 18-qism Qo'lida patnis kotarib olgan Aleksus ehtiyotkorona yurib borardi. Uzoqdan Taylerni ko'rib hursand bolib ketdi. O'zi uni izlab yurgan edi-da. — Tayler — qiz erini ismini mexr bilan talaffuz qildi. Sevgan insoningni ismini talaffuz qilish ham bir boshqacha tug'u beradi insonga. — Iya, meni shiringina xotinim nima tayyorlabdi? — deya Tayler Aleksusni yoniga kelib yuzidan opib qo'ydi. — Qarang o'zim tayyorladim. Siz yaxshi koradigan pirog. — yuzidan tabassum arimaydigan bo'lib qoldi Alkesusni. Biroz vaqt oldin pirog tayyorlayman deb oshxonani boshiga kotargan edi. O'z qo'li bilan taom tayyorlashni va eri yaxshi koradigan narsalarni o'rgana boshladi, Aleksus. Qo'lidagi patnisda olmali va bananli pirok lekin bezatilishi huddi tortga o'xshab ketardi. — Buncha chiroyli, yeyishga ham ko'zim qiymaydi bu sa'nat asarini. — kermidan biroz yeb ko'rgach — Vah, men istagan shirinlik bo'libdi. Barakalla Aleksus — deb xotinini sochlarini siladi. — Sizga yoqganidan hursandman. Keyinchalik ko'p‐ko'p shirinliklar tayyorlayman. — Ha mayli, bugun xush xabarim bor edi senga. — Qanday Xush xabar ekan? — qiz qiziqib savol berdi. — Ota-onangni sog'ingandirsan deb ertaga ko'rgani boramiz ularni. Bir diydorlariga to'yib kelgin axir bir oy bo'ldi kormaganingga. — To'g'ri juda sog'indim, sizni ko'rib hursand bolishar balki. Tog'risini ayting men uchunmi yoki ish bo'yicha ketyapmizmi? — Aleksus savol berish barobarida qoshini chimarib eriga qarab javob kuta boshladi. — Ikkisi bo'yicha. Ertaga uchib ketamiz, tayyorgarlik qil, narsalarni tayyorlashni unitma. Meni esa hozir ishlarim bor. — Iya birinchi pirog yeysiz keyin ketasiz. Men shuncha mashaqat bilan qilsam-u, siz yeb ham ko'rmay ketasizmi? Bu adolatdan emas ahir! — arzalagan holda gapirdi qiz, kipriklarini pirpiratgancha. — Lekin ishim kutmaydi. — Yo'q, kutadi! Men aytdimmi kutadi! Qoyib yubormayman! Kutsin ishingiz! — Ojarlik qilma , Aleksus — ovozini pasaytirib xotinini ko'zlariga qaradi. G'azablangan bo'lsa ham ko'zlari kulib turar edi Aleksusni. Ayolini yuziga biroz yaqinlashdi-da lablaridan bir opib tezda uzoqlashdi. — Hey, g'iromlik qilmang! Bunday qiliqlariz otmaydi Janob Sentoz. Tezda oldimga tushib oshxonaga yuring yoqsa shu potnis bilan boshingizga uraman — qiz qo'lidagi patnisni qattiq siqib ushlab oldi. Yuziga yaqin kelgan erini nafasi urilayotganini sezganida yuragi yanada tez urayotgandek bolaverar edi doim. — Bormasam bolmaydiganga o'xshaydi — jilmaydi Tayler so'ng — Beraqol shu patnisni menga. — qizni qo'lidan pirog solingan patnisni olib, g'azabdan qizargan yanoqlaridan opib qoydi-da — Yo'l boshlang endi , qaysar xotincham. — Sizni sevaman — deya qiz oyoq uchida turib eridan endi labi labiga to'g'ri kelib bo'sa olganida boshqa tarafdan — Uyalmaysizlarmi?! Jamoat joyida bunday ishlarni qilgani!— degan ovoz eshitilgach, Aleksus tezda uzoqlashib uyalib ketdi. Tayler achig'i chiqib ovoz kelgan tarafga qaradi so'ng — Ah, Eljey! Romantikani naqd beliga tepding-da! — deb zahrini sochdi Tayler. — O'zing uyalmaysanmi, ikki yoshni tomosha qilgani! — Hay uzr, ko'zimni yopib turaman davom etaveringlar — deya kuldi Eljey ularni oldiga kelib Taylerni qo'lidagi pirogni ko'rib — Qayerdan olding buni? Ko'rinishidan mazaliga o'xshaydi. — deb aytdi. — Xotinim tayyorlabdi menga. Alkesus uyalganidan yuzini berkitib olgandi. Axir hech qachon bunday ahvolga tushmagan edi-ku. — Iya Aleksus, seni shunday qobilyating ham bormi? Men faqat odam oldirishga qobilyati bor deb o'ylardim. — Jim bo'l Eljey! Bu nima deganing! Men ham boshqa ayollar kabi ovqat pishirishni bilaman! Sovuq qurol ushladi degani narsa pishira olmaydi degani emas! — jahli chiqib ketdi Aleksusni Eljeyni gaplaridan. — Hey hey bo'ldi. Yuringlar pirog yeymiz. Sen esa boshqa ayolimga bu ohangda gaplashma! U seni qo'lingda ishlaydigan hodim emas! Meni xotinim, rafiqam u!

Kutayotganlar bugunga atmen ertaga tashlanadi, tahrirlash kerak #Mirabell