^H.E^

حلقه سرزمین پری؛)

اولین‌بار پست‌هایی که با هشتگ #دروصف آماده کرده بودم رو برای ستایش فرستادم، اون زمان فکر می‌کردم مسخره‌س، این‌که تفکراتم و دقت به‌ جزئیاتی که می‌کنم رو بقیه بخونن، بهش گفتم من این‌طور می‌بینم خودمو، بهم‌گفت سعیده تو خیلی قشنگ می‌بینی توصیف می‌کنی و این خیلی زیباست. حقیقتا خیلی ممنونم ستایش الان حس بهتری دارم من با تموم ترسم الان حاضرم این‌هارو این‌جا بزارم.

آقای سعید ( داستانی در پشت پرده دارد، آقای سعید) باید بگویم آن لبخند نخود و چال فکی که در حضور خنده دست تکان می‌دهد زیباست:) از برای آن پیچش آخر موهایش باید بگویم، مدتی پیش قصد به آن داشتم که از ریشه بزنمشان ولی حقیقتا دلمان را همان دوتا شوید تاب خورده برده‌است، آدم دل کندن نیستم، توانش را ندارم. مدتی پیش یکی از دوستان که لنی خودمان است، به ترکیب من و این آفتاب نزدیک غروب حضرت نور را لقب داد، حقیقتا برایش ذوب شدم، امروز روزی برای لبخندی نخودی و آفتابی پیچ‌خورده در موهاست:) #دروصف

تو آهنگیو سازم:) @varesh_daily

هزاران هزار رویا @emicall

من چندباره کراشام رو یا ایدیاشونو می‌دزدم هشتگ می‌بندم بهشون گم نکنم، یا سیوشون می‌کنم، بانمکه

انگار وحی الهی شده بهم. هی زندگی تا دو دقیقه پیش امید به‌زندگی زیر خط فقر بود، الان به لطف و عظمت و قدرت الهی پررنگ و بالاتر امده🤲

شده شما کراشتون رو "کراشمه"سیو کنید تا گمش نکنید؟

جدیدا جنس زندگی اینجوریه. یه غم مثل دود سیگار که ذره ذره بوی گندش می‌شینه روی دماغت.

مرا بِبَغَل.