گورستان کتاب های فراموش شده

هنوزم تو شب هات اگه ماهو داری من اون ماهو دادم به تو یادگاری

«غربت کسی نباش که تو را وطن دیده است.» محمود درویش

«حال که از ساده‌ترین چیزها متاثر می‌شوی بسی رنج خواهید برد دوست من این جهان با آدم‌های بسیار حساس، سر سازگاری ندارد.» غاده السمان

خودکشی چیزی مانند داشتن در نداشتن های بسیار است که هیچوقت قرار نیست این شیشه‌ پر شود فقط رفته‌رفته به مرور خالی تر از قبل میشود و نهایت ترک میخورد و سپس به دردناک‌ترین شکل ممکن میشکند.

گم شدم در خود نمی‌دانم کجا پیدا شدم شبنمی بودم ز دریا غرقه در دریا شدم سایه‌ای بودم از اول بر زمین افتاده خوار راست کان خورشید پیدا گشت ناپیدا شدم زآمدن بس بی‌نشانم وز شدن بس بی‌خبر گوییا یکدم برآمد کامدم من یا شدم می‌مپرس از من سخن زیرا که چون پروانه‌ای در فروغ شمع روی دوست ناپروا شدم در ره عشقش چو دانش باید و بی‌دانشی لاجرم در عشق هم نادان و هم دانا شدم چون همه تن دیده می‌بایست بود و کور گشت این عجایب بین که چون بینا و نابینا شدم خاک بر فرقم اگر یک ذره دارم آگهی تا کجاست آنجا که من سرگشته‌دل آنجا شدم چون دل عطار بیرون دیدم از هر دو جهان من ز تأثیر دل او بی‌دل و شیدا شدم

اگر شخصی معنایی را که در جستجوی آن است بیابد، آماده است تا برای آن رنج ببرد، فداکاری کند و حتی اگر لازم باشد جان خود را نیز بر سر آن بگذارد. در مقابل اگر معنایی وجود نداشته باشد، شخص تمایل به خودکشی دارد، حتی هنگامی که تمامی نیاز هایش از تمامی جنبه ها نیز برآورده شود، باز هم آمادگی خودکشی در وی وجود دارد. فریاد های ناشنیده برای معنی