فکري پوهنځی

۵۰۰ کاله اروپایانو د مسلمانو استادانو تر پښو لاندې زده کړه کوله..! امریکایی تاریخپوه مارک ګراهام 📙 د اموي جامع جومات او د قرطبې د ستر گنبد د فضا انځور چې زموږ د مسلمانو له خوا په #اندلس کې جوړ شوی، د طلايي تمدن او عدالت شاهد دی، نه د تباهي، ظلم او نژاد پرستۍ...! #اسلام_تمدن اانجنیر سهار

ذهني مرض څخه د خلاصون نسخه.!!! له دري اوونیو وروسته نن میډیا ته راغلم ستړي مشي. ځیني ملګري زیات له ذهني مرض څخه کړیږي چې زیات علتونه لري. یو عمده علت یې د میډيا زیات استعمال دی. لکه:فیسبوک، ټیک ټاک، او داسي نور... له همدی مرض څخه د خلاصون ښه نسخه د میډیا کم او د تقسیم وقات مطابق استعمال دی، اوس ځیني ځوانان زیات پري معتداد شوي، او د کتاب له مطالعې څخه یې فاصله اخیستي. میډیا کمه استعمال کړئ، د اسلام او دین په ګټه یې استعمال کړئ. د کتاب مطالعې ته مخه کړئ. د ذکر، عبادت او کتاب مطالعې ته تر میډیا زیات وخت ورکړئ. ما خو خپله تجربه شوي نسخه درسره شریکه کړه. رب ﷻدی موږ ټولو ځوانانو ته په دین،ذکر، اطاعت او د اللهﷻپه رښتیني بنده ګې لا زیات استقامت رانصیب کړي. اللهم امین. بقلم: انجنیر سهار

پوهاند دکتور محمد مزمل اسلامي: د لوی الله شکر ادا کوم چې د (في ظلال تفسیر) د ځینو سورتونو د ژباړې توفیق یې راکړ. الله پاک دې دغه متواضعانه عمل د خپلې رضا لامل وګرځوي. درانه لوستونکي دې د پښتو في ظلال القرآن په لوستو کې څو خبرې ارومرو په پام کې ونیسي: في ظلال القرآن د سید قطب مرحوم تفسیر دی چې د زړه په وینو یې لیکلی او د هغه فکري، علمي او ادبي شخصیت په کې انځور شوی دی. سید قطب د خپل وخت وتلی ادیب او لیکوال، د اسلام د حرکي فکر سرښندونکی مبارز، د خپل عصر ویښ، بیداره او باخبره عالم و چې د خپل عصر ټول علمي او ټولنیز قضایا او مسایل یې تر سترګو لاندې و او په دې توګه د هغه قوي ادبیات او د لیکنې ځانګړی اسلوب، لوړ اسلامي فکر، ژور اسلامي تأثر او پراخه علمي معلومات په تفسیر کې انځور شوي دي. د عربي ژبې وسعت او ژورتیا او د سید قطب اسلامي فکر، لوړ ادبیات او پراخه علمي معلوماتو او د هغه د لیکنې ځانګړي اسلوب في ظلال تفسیر ته ځانګړی علمي وزن، فکري عمق، ژور روحي تأثیر او لوړ ادبي افق بښلی دی. په ژباړه کې هڅه شوې څو د في ظلال پر فکري، حرکي او معنوي روحيې بر سېره تر ممکن برېده د هغه ادبي روح هم وساتل شي. ځکه خو له درنو لوستونکو څخه هیله ده څو په پوره زغم، پراخې حوصیلې او ژور تأمل سره د في ظلال عبارتونه تر پایه پورې ولولي او ځای ځای به اړتیا وي څو ځینې فقرې بیا بیا تکرار کړي. د ژباړن له خوا پر اصلي متن بر سېره اضافات: o په متن کې د ذکر شویو آیتونو ژباړه. o متن ته جانبي مناسب عنوانونه ایښودل. o په متن کې د ذکر شویو حدیثونو تخریج. o په حاشیو کې ځینې اړین معلومات او توضیحات. و الله المیسر و هو المعین

، چې په منډو مې کړي. راته ویل یې، چې ټول بنـ.ـدیان رسیدلي یو ته پاتې یې. ما اوریدلي وو، چې کله بنـ.ـدي له زنـ.ـدانه ازادېږي، نو دغسې په منډو یې وباسي. رښتیا هم چې د اسنادو د ارزونې ځای ته ورسیدو، نو کتار بنـ.ـدیان ولاړ وو. اسناد یې کتل کیدل، ګوتې پرې لګیدې او لس زره افغانۍ د لارې مصرف ورکول کیدو. نور به جلا له هغو بنـ.ـدیانو سره درول کیدو، چې له ده وړاندې به یې دا بهیر نهایي شوی و. ممکن ټول به یې تر ٢٥ یا ٣٠ بنـ.ـدیان راوستي وو. په ما پسې وروسته یې هم څو تنه بنـ.ـدیان راوستل. زما نوبت چې راورسید؛ لږه برخه طی مراحل شو، خو کله مې چې د بایمیتریک په ځای کې ګوتې ولګولې، نو سیستم ته ولاړ شخص د څنګ بل سیستم ته ولاړ شخص ته څه وویل؛ راته کړل یې: "هلته څنګ ته ودرېږه". ما وې ولې؟ کړل یې "مشکل لرې". زړه مې ولوید؛ ما وې څه مشکل دی ما پوه کړئ. څه یې راته ونه ویل. غږ یې کړ، چې دا بېرته خپلې پنجرې ته بوځئ؛ زړه مې ودرزید. بل شخص سیستم ته راغی؛ سیستم یې وکوت، بل ته یې کړل "د پنجاب دارالخـ.ـلافې والا دی". جرئت مې وکړ ورغلم، چې اخر څه کیسه ده. لنډه دا چې راته یې وویل، چې "ته سیستم کې پاکستانی یې". له دې مشکل سره زه کلونه وړاندې د پلچـ.ـرخي ترڅنګ د ګوانتـ.ـنامو په بلاک کې هغه وخت مخ شوم، چې په لومړۍ ورځ یې زه د ملی امنیت له توقیف خونې وروړم. هلته یې راته هېواد پاکستان لیکلی و او ولایت یې ننګرهار. ولسوالي او کلی یې هم سم لیکلي وو، خو هغوی قناعت وکړ او فکر کوم کاغذونه یې اصلاح کړل. فکر مې وکړ همغه جنجال بیا دی. ما د ماښام لمونځ نه و کړی؛ د لمانځه ځای نه و، هملته د بنـ.ـدیانو د کتار څنګ ته په لمانځه ودریدم لمونځ مې وکړ. بلدي ملګري چې زما له مشکل خبر شول خپه شول؛ دعاګانې یې کولې، چې رب مې مشکل حل کړي. یو لوړ رتبه پوځي قومندان یې راغی، فکر کوم دوی زما پر مشکل د خبرولو لپاره راوغوښت. ما ورته د ګوانتـ.ـنامو د بلاګ د کلونه وړاندې مشکل جریان ووې. ورته کړل مې، چې ددې ستونزې حل له لویې څارنوالۍ سره شته؛ هلته زما د نیولو له ورځې تر محکمې ټول کوایف او دوسیه موجود دی، تاسې ورسره اړیکه ونیسئ ممکن نوکریوال یې احوال درکړي. له کوم چا سره یې په مخابره کې زما مشکل شریک کړ. ټول بنـ.ـدیان لاړل او زه یوازې پاتې شوم. یوه شېبه هملته په چرتونو کې خپه منتظر پاتې وم؛ شیبه وروسته یې یو عسکر ته امر وکړ، چې ما د فرقې د قومندان ځای ته ورولي. عسکر راسره شو. اسمان کې ستوري څلکیدل؛ په خام سرک مو څو دقیقې مزل وکړ، زړه کې مې ویل، چې د فرقې قومـ.ـندان ته به وایم، چې لازمي له لویې څارنوالۍ زما معلومات وغواړي. د یوې پوځـ.ـي ودانۍ مخې ته په څوکۍ یې کینولم او عسکر دننه ننووت؛ شېبه وروسته بېرته راغی. فکر کوم زما اړوند کاغذونه یې دننه ورکړل. شیبه منتظر وو، عسکر هم راسره منتظر و. عسکر راته نصیحتونه کول، چې بیا جګـ.ـړې ته ور ونه ګرځم. ما ته یې نصیحتونه هسې چټیات بریښیدل. شېبه وروسته بیا داخل ته ورغی، چې بېرته راووت کاغذونه یې لاس کې وو، وې "مشکل حل شد". خوشاله شوم، خو نه مې باوریده، ځکه زنـ.ـدان کې د عسکرو په خوله رښتیا خبره نه وي. همغه زوړ ځای ته یې وروستم؛ د اسنادو د ارزونې درې څلور مسؤلین پاتې وو نور تللي وو. ماته یې د لارې کرایه په لومړۍ مرحله کې راکړې وه، پاتې ګوتې یې راباندې ولګولې او عسکر ته یې وویل، چې بیایه یې. زړه مې له خوښۍ درزا کوله. عسکر په بیړه له ځان سره روان کړم، خو دا ځل بل عسکر و. ده هم راته نصیحتونه کول. څلور پینځه سوه قدمه وړاندې له بنـ.ـدیانو دوه ډک کاسټر موټر ولاړ وو؛ ور ویې خېژولم. بنـ.ـدیانو چې ولیدم ټول خوشاله شول. شېبه وروسته له څو امنیتي موټرو سره دواړه موټر روان شول، له امنیتي دروازو ووتل او تقریباً ساعت وروسته یې د شپې شاوخوا نهه نیمې بجې کابل کې په سرک نو کې له موټرو ښکته کړو. ګوندې همدا شېبه وه، چې دا کرښې پوسټ کوم؛ ۹:۴۰ ماسختن.

څلور کاله وړاندې نن ورځ زما د ازادۍ وروستي ساعتونه... د سهار چای له څښلو وروسته ټول بنـ.ـدیان ویده وو، خو ما خوب پوره کړی و. له څو ورځو راهیسې ډېر خپه وم او زنـ.ـدان کې مې زړه تنګ شوی و، خو په دې ورځ مې له نورو ورځو زړه ډېر خپه و. کله کله به مې زړه ته د خوست د یو بنـ.ـدي هغه خبره ودرېده، چې له ما سره په یوه بله پنجره کې نېږدې څلور کاله ملګری و او نورو هېوادونو کې څو ځل بنـ.ـدي شوی و. هغه راته څو ځل ویلي وو، چې بنـ.ـدي له زنـ.ـدان هغه وخت ازادېږي، چې په رښتیا یې زړه تنګ شي. د پنجـ.ـرې درې اړخونو ته د بنـ.ـدیانو د خوب توشکې غوړیدلې وې. د پنجـ.ـرې په منځ کې د وسپنې ستنه ولاړه وه؛ د ستنې لویدیځ لوري ته هم بنـ.ـدیان پر خپلو توشکو ویده وو، خو د ستنې ختیځ ته د پنـ.ـجرې ترڅنګ د ویدو بنـ.ـدیانو او ستنې ترمنځ درې میتره مربع ځای خالي و. د ستنې لویدیځ لوري ته د پنجـ.ـرې منځ او غاړو ته د ویدو بنـ.ـدیانو د توشکو ترمنځ یو میتر لاره وه. زه له خپله ځایه پورته شوم؛ پر همدغه یو متر لاره مې نېږدې یو ساعت قدم وواهه. خاموشه خاموشي وه؛ زړه مې تنګ و، اودس او اذکار مې وکړل. یو ساعت وروسته په ډک زړه د پنجـ.ـرې په منځ کې په خالي ځای کې په اوږده سجده پریوتم. سجده مې هم د زړه له درده وه او په سجده کې مې رب ته زارۍ هم د زړه له درده وې. سجده کې مې وژړل او رب ته مې زارۍ وکړې، چې ما تر نن ماښامه نور په زنـ.ـدان کې مه پاتې کوه. له سجدې په دومره ډاډ راپورته شوم لکه څوک راته ووایي زارۍ دې قبولې شوي. څو اونۍ کیدې، چې پرلپسې د دوحې د هوکړې له مخې د ٥٠٠٠ بندیـ.ـانو ازادي روانه وه. زه هیڅ نه پوهېدم، چې په دغو ٥٠٠٠ بنـ.ـدیانو کې به مې نوم وي که نه. زمونږ په بلاک کې ٥٤٠ شاوخوا بنـ.ـدیان وو؛ هره ورځ به زمونږ له بلاکه د لسو شاوخوا بنـ.ـدیان ازادیدل او څو اونۍ کیدې چې دا لړۍ روانه وه. د بنـ.ـدیانو د ازادۍ دې لړۍ زما په څېر په زنـ.ـدان کې د ډېرو بنـ.ـدیانو زړونه تنګ کړي وو. ددغو بنـ.ـدیانو د ازادۍ لیستونه به عسکرو د ورځې دوه یا درې ځل راوړل. کله به چې هم عسکر لیست په لاس پنجـ.ـرې ته ودرېد یا به یې د پنـ.ـجرې پر چت د غوړیدلي جال له سره د بنـ.ـدیانو شمېرې اخیستې، نو هر بنـ.ـدي به خپلې شمېرې ته غوږ غوږ و. باګـ.ـرام زنـ.ـدان کې حکومت هیڅ بنـ.ـدي په خپل نوم نه یاداوه، بلکې هر بنـ.ـدی ته به یې یوه ځانګړې شمېره وه او په همغې شمېره به یې ورته غږ کاوه. ورځ تر مازیګره تېره شوه؛ مازیګر ناوخته مې په همغه یو میتر لاره د خپلې سیمې له یو بل بنـ.ـدي سره قدمونه وهل؛ دواړو یو او بل ته سپارښتنې کولې، چې که هر یو په مونږ کې لومړی ازاد شي، نو د بل د ازادۍ لپاره به هڅه کوي. زمونږ قدم وهل به له نیم ساعت اوښتي وو او ماښام ته به لس دقیقې پاتې وې، چې عسکر پنجـ.ـرې ته راغی؛ بنـ.ـدیان ورټول شول. ما د عسکر غږ نه اورید، ځکه پنـ.ـجره کې د بنـ.ـدیانو د غږونو غږ لوړ و. ګورم چې د ننګرهار یو بنـ.ـدي زما لوري ته رامنډې کړې او نارې یې کړې، چې "وروره نمبر دې راغی". نه مې باوریده، فکر مې کاوه عسکر د کوم بل بنـ.ـدي شمېره ناسمه لوستې؛ پنجـ.ـرې ته ورغلم له عسکر مې بیا د شمېرې پوښتنه وکړه؛ رښتیا هم زما شمېره وه؛ بنـ.ـدیان یو په بل پسې راغاړې وتل. چا خپلو کورنیو ته د تعویذ په شکل جوړ کړي لیکونه راکول او چا زر زر خپلو کورنیو ته احوالونه. د سهار په خاموشۍ کې سجده او په سجده کې تر نن ماښامه په زنـ.ـدان کې د نه پاتې کیدو زارۍ مې سترګو ته ودریدې؛ په سجده پریوتم د رب شکر مې اداء کړ. په بیړه بیړه مې زنـ.ـدان کې د څو کتابونه کړې ژباړې او په زنـ.ـدان کې د "وسعت" اونیزې په لاس لیکلې ګڼې راواخیستې. (د وسعت اونیزې کیسې بل وخت لیکم). ماته په زنـ.ـدان کې له هر څه همدا دواړه مهم وو او له زنـ.ـدانه دباندې انتقال ته یې اندیښمن او لیوال وم. عسکر نارې وهلې، چې بیړه کوه هله. له بنـ.ـدیانو سره مې خدای په اماني شروع کړه؛ له شاوخوا پنجـ.ـرو د ماښام د اذانونو غږونه راپورته شول. له پنجـ.ـرې داسې مهال راووتم، چې نورو پنـ.ـجرو کې جمعې دریدلې وې. د بلاک د قومندانۍ په خونه کې یې راڅخه راسره توکي د تلاشۍ لپاره واخیستل. زړه مې و که ژباړې او اونیزې راڅخه واخلي، نو یوه اندازه جنجال او کوښښ به کوم، چې بېرته یې راکړي، خو ښه و فقط یې وپوښتل، چې دې کتابچو کې څه شی دي. ما ورته کړل، چې د درسونو نوټونه دي. اونیزې مې د غټې کتابچې په شکل په یوه لویه شنه کتابچه کې د کتابچې د پاڼو په څېر ګنډلې وې. کړل یې دا چېرته وړې؛ ما وې دا هسې لیکل دي او د زنـ.ـدان د ساعت تېرۍ رسمونه دي. څه یې ونه ویل؛ کتابچې او اونیزې یې راکړې. زړه مې ولګید؛ زړه کې مې د خوښۍ بل ډول حالت محسوس کړ. همدلته مې بیا د شکر سجده وکړه. کوم عسکر چې ما پسې پنجـ.ـرې ته راغلی و؛ د همغه مسؤلیت جوړیدو، چې د بـ.ـنديانو د اسنادو د ارزونې خونو ته مې ورسوي. یو غږ یې و، چې بیړه کوه؛ آن بیخي نېږدې وه

کلیزه(سالګره) لمانځل په نني وخت کې یو داسې غیر مشروع عمل چې ډیر مسلمانان پرې اخته دي، د کلیزې یا سالګرې لمانځل دي. سالګره د غیر مُسلمو یو رسم او رواج دی چې په اسلام کې ددغه کار هیڅ اصل نشته او مؤمن باید ترې ځان وساتي. که موږ فکر وکړو هره ورځ چې زموږ د ژوند تېریږي نو د مرګ نیټه مو رامخکې کېږي، دا چې مرګ ته زموږ د ورتګ موده رامخکې کیږي نو هېڅ سالم عقل دا نه مني چه د یو کس دې یو کال مرګ ته د ورتګ موده مخکې شي خو هغه د خواشینۍ پرځای پردغه ورځ خوښي ولمانځي. دا چه موږ رب مؤمنان پیدا کړي یو او پر مرګ یو یقین دی نو مناسبه نده چې د فکر کولو پرځای چه آیا موږ د مرګ لپاره کوم تیاری نیولی که نه؛ د بې دینو خلکو رواجونو ته مخه کړو او پر دغه ورځ خوښي ولمانځو! رب دې موږ ټولو ته د هغو اعمالو او کړنو توفیق راکړي چه زموږ ستر لارښود نبي علیه السلام کړي وي آمین🤲🏻 صديق الله محسن