دادبان؛ مرکز مشاوره و آموزش حقوقی ویژه کنش‌گران

محمد قبادلو آن روز شادمانه می‌رقصید... محمد قبادلو را ناعادلانه و ناگهانی به در آویختند. محمد جان، یادمان هست در یکی از ویدئوهایت در اینستاگرام، گفته بودی: «می‌دونی خدا دقیقا کجا باهاته، همون جا که می‌گی شانس آوردم.» آمحمد، مادرت معصومه، بارها از مردم کمک خواست و گفت: «پسر بی‌گناهم را دارند می‌کشند بالا، کمک کنید، فراموش نمی‌کنیم مادرت ۲ ساعت پیش از اعدام محمد به مقابل زندان می‌رود و یکی از ماموران زندان در را باز کرده و به مادر محمد قبادلو می‌گوید: «چرا الان آمدی؟ زود است. ساعت۴ اعدام می‌شود» محمد قبادلو، از معترضان خیزش سراسری، روز سوم بهمن ۱۴۰۲، به صورت غیرقانونی اعدام شد. @masomeh.ahmaadi تماس مستقیم با وکیل در واتس‌اپ    +905510332575

‌ ماموران امنیتی، روز ۳۰ اردیبهشت ۱۴۰۳ همزمان با اعلام خبر مرگ ابراهیم رییسی و هیئت همراهش، ضمن هجوم به خانه فرشاد دستمزدی، اقای دستمردی را با خشونت بازداشت کرده‌ و پس از ۲۴ ساعت مقابل بیمارستان خمینی دهدشت او را رها کردند. در جریان این یورش، خواهر آقای دستمردی هم مورد ضرب و شتم قرار گرفت. ماموران کلیه لوازم الکترونیکی و دستگاه‌های هوشمند آقای دستمردی و خواهرش را ضبط کردند. تصاویر ارسال شده نشان می‌دهد آقای دستمردی در همین یک روز ربوده شدن مورد شکنجه و ضرب و شتم قرار گرفته است. به گفته یک منبع آگاه، ماموران امنیتی او را به تشکیل گروه برای سازماندهی اعتراضات در دهدشت متهم کرده‌اند. پیش از این فرشاد دستمردی یکبار در مهرماه ۱۴۰۱ در دهدشت بازداشت و به بند اطلاعات سپاه این شهر منتقل شد. او به مدت چهار ماه در انفرادی اطلاعات سپاه دهدشت محبوس بود. فرشاد دستمردی در زمان بازداشت به شدت شکنجه شده بوده به طوری که تا ماه‌ها پس از آزادی حتی نام خود را به یاد نمی‌آورد! فرشاد دستمردی بار دیگر در مردادماه ۱۴۰۲ توسط ماموران امنیتی بازداشت شد و تا چند ماه کسی اطلاع نداشت که او کجاست. او سرانجام با وثیقه دو میلیاردی در بهمن ماه ۱۴۰۲ از بازداشتگاه اطلاعات سپاه یاسوج آزاد شد. نزدیکان فرشاد دستمردی در مورد وضعیت امنیت او ابراز نگرانی کرده‌اند. در حال حاضر وضعیت جسمی فرشاد دستمردی مناسب نیست و تحت مداوا قرار گرفته است. #فرشاد_دستمردی #دهدشت #دادبان #مشاوره_حقوقی_آنلاین

از میان کودکان کشته‌شده؛ هستی نارویی، ۷ ساله، با شلیک گاز اشک‌آور به سرش جان شیرینش را از دست داد قصه هستی کوتاه است و دردناک، همانند زندگی‌اش. هستی نارویی، دختر ۷ ساله‌، همراه مادربزرگش برای نماز به مسجد مکی می‌رفتند که در جمعه خونین زاهدان توسط نیروهای امنیتی کشته شد. #هستی_نارویی #دادبان

‌ خطر اعدام یک کودک مجرم در شیراز؛ عارف رسولی به انفرادی منتقل شده است سازمان حقوق بشر ایران روز جمعه ۱۱ خرداد، با انتشار گزارشی از انتقال یک کودک مجرم به انفرادی به جهت اجرای حکم اعدام خبر داده است. به نوشته این گزارش، عارف رسولی زندانی محبوس در زندان عادل‌آباد شیراز، با استناد به ارتکاب «قتل عمد» در ۱۷ سالگی، به اعدام محکوم شده و از روز پنجشنبه ۱۰ خرداد برای اجرای این حکم به انفرادی منتقل شده است. اگرچه سازمان حقوق بشر ایران اعلام کرده هنوز مدارکی مبنی بر تایید سن این فرد در زمان ارتکاب قتل منتسب به او را مشاهده نکرده، اما به نقل از یک فرد مطلع نوشته: ««عارف رسولی متولد ۶ اردیبهشت ماه ۱۳۸۳ است و در زمان وقوع جرم انتسابی ۱۷ سال سن داشته است.» به گزارش دادبان، از آنجا که ملاک تعیین کودک مجرم سن او در هنگام ارتکاب جرم است، در صورتی که عارف رسولی در هنگام ارتکاب عمل مجرمانه‌ی منتسب به او، به واقع ۱۷ سال سن داشته، مشخصا کودک مجرم محسوب شده و باید از حقوق و امتیازات مربوط به کودکان بزهکار در رسیدگی قضایی بهره‌مند شود. بنا بر ماده ۳۷ پیمان‌نامه جهانی حقوق کودک، صدور و اجرای حکم اعدام علیه کودکان (افراد زیر ۱۸ سال) تحت هر عنوانی، ممنوع است و از جمله مصادیق نقض بارز و فاحش حقوق کودکان محسوب می‌شود. ابن در حالی است که دستگاه قضایی در ایران با صدور دستورالعملی در آبان ۱۴۰۲ با عنوان «دستورالعمل چگونگی تشخیص رشد و کمال عقل افراد بالغ کمتر از هجده سال تمام شمسی»، تلاش کرده که صدور و اجرای حکم اعدام علیه افراد زیر ۱۸ سال را موجه جلوه دهد. #شیراز #نه_به_اعدام #مشاوره_حقوقی_رایگان #عارف_رسولی

(ورق بزنید) فروغ سمیع‌نیا، یکی از یازده فعال حقوق زنان است که در مرداد سال گذشته بازداشت شد و چندی پیش خبری منتشر شد مبنی بر اینکه این یازده فعال در گیلان در مجموع به شصت سال حبس محکوم شده‌اند. فروغ در صفحه اینستاگرام خود در چند پست روایت تلخ خود را از بازداشت و بازجویی و آزارها نوشته است که بخش اول آن را می‌خوانیم. تو سلول انفرادی اطلاعات نشسته بودم و به چند ساعت گذشته فکر می‌کردم. یکی پشت درب آپارتمان صدام کرد و گفت می دونم خونه‌ای درب رو باز کن. تا بلند شدم صدای ضربه هایی مثل پتک به درب آپارتمان بلند شد و درب با سرعت شکسته شد . هشت یا نه نفری با دوربین و ماسک روبروم بودن که یکی‌شون هم زن بود. صدای داد و فریاد من، تلاشم برای بیرون کردنشون تا لباس بپوشم. ضربه ها روی سر و دست و … . درخواست های بیهوده‌ام تا بهم حکم بازداشت یا حتی کارت شناسایی نشون بدن، بستن چشم ها و دستهام و انداختنم روی مبل خونه، همه اینها مثل یه کابوس وحشتناک از جلوی چشمهام رد می‌شدن. و حالا من تو سلول انفرادی به رد زخم‌ها رو دستم نگاه می‌کردم و گویا همه اتفاقات واقعی بود. صدای یاسمین و زهرا می‌اومد که از تو سلول هاشون داد و فریاد میکردن. پس اینها هم بازداشت شدن . چند ساعت بعد روبروی بازپرس نشسته بودم . حرف می‌زدم و اعتراض می‌کردم اما انگار اصلا نمی‌شنید و مهم نبود. حرفها ناامید کننده بود. تقریبا در جواب همه اعتراضاتم گفت: « من دستور داده بودم» موقع رفتن گفت اینو بفرستین تو حیاط و بعدش جلوه رو بیارین. پس جلوه هم بود!!! به حیاط اطلاعات منتقل شدم. با دستبند و چشم بند ایستاده بودم و گاهی با یکی‌شون اجازه قدم زدن پیدا می‌کردم. گرمای ۲۵ مرداد اذیت‌کننده بود . هوا شکل غروب شده بود که دو نفر اومدن و یکی‌شون اسلحه گذاشت پشت سرم و ازم خواست وصیت کنم و این لحظات آخر زندگیمه. همون صحنه اعدام نمایشی رو اجرا کردن. من هم سکوت کرده بودم. باز یه مدتی تو حیاط بودم و بعد آوردنم تو ساختمون. حالا دیگه صدای زهره، آزاده و متین رو هم می‌شنیدم . لعنتی یعنی اینا رو هم گرفتن؟ تقاضای حق تماس هم با قلدری روبرو شد. برگشتیم به سلول جدید . یه اتاق با توالت و یه آفتابه. صابونی که کنار کاسه توالت بود و لوله ای رو دیوار که می‌خواست نقش دوش رو بازی کنه.» دادبان #مشاوره_حقوقی_رایگان #گیلان #فروغ_سمیع_نیا

خانم خامنه گرامی خدمت شما جهت انتشار: وضعیت نگران‌کننده چهار متهم پرونده اکباتان؛ این متهمان در بازداشتگاه اطلاعات سپاه چه می‌کنند؟ اطلاعات دریافتی دادبان، از وضعیت نگران‌کننده میلاد آرمون، سید محمدمهدی حسینی، مهدی ایمانی و نوید نجاران، چهار متهم پرونده موسوم به اکباتان تهران در بازداشتگاه اطلاعات سپاه حکایت دارد. این چهار متهم پرونده اکباتان، علاوه بر «مشارکت در قتل عمد»، به «محاربه» نیز متهم هستند. دادبان پیشتر به نقل از یک منبع آگاه از انتقال نوید نجاران از زندان قزلحصار به بازداشتگاه اطلاعات سپاه در ۱۱ اردیبهشت ماه خبر داده بود. این منبع مطلع به دادبان گفته بود «هیچ یک از مقامات قضایی و زندان پاسخ درستی درباره دلیل و مکان انتقال به خانواده این زندانی نداده‌اند، اما برخی منابع به آنها گفته‌اند نوید نجاران به بازداشتگاه اطلاعات سپاه منتقل شده است.» اکنون اما دادبان مطلع شده انتقال این چهار متهم از زندان قزلحصار به بازداشتگاه اطلاعات سپاه، دستکم چند هفته زودتر از انتشار خبر آن از سوی دادبان و دستکم دو ماه پیش از تایید آن از سوی محمدحسین آقاسی وکیل مدافع یکی از این چهار متهم صورت گرفته است. این وکیل دادگستری ششم خرداد ماه انتقال متهمان به بازداشتگاه اطلاعات سپاه را تایید کرده بود. پیش از این رضا شفاخواه وکیل دادگستری در ۲۷ فرودین ماه از ارسال مجدد پرونده از سوی مدیر شعبه ۱۳ دادگاه کیفری یک تهران به دادسرا با هدف رفع نقص خبر داده و گفته بود، ارجاع مجدد پرونده به دادسرا از سوی شعبه ۱۳ «محرمانه» عنوان شده است. ارسال مجدد پرونده اکباتان تهران از سوی دادگاه کیفری به دادسرا برای آنچه که «رفع نقص محرمانه» خوانده شده، در حالی است که بنا بر اطلاع قاطع دادبان، ختم کامل رسیدگی پرونده در دادگاه کیفری در زمستان سال گذشته (۱۴۰۲) از سوی دادگاه اعلام شده بود و از این رو مشخص نیست چرا پرونده‌ای که رسیدگی به آن در دادگاه خاتمه یافته، مجددا از سوی همان دادگاه به دادسرا بازگردانده شده است؟ وضعیت نگران‌کننده اصلی اما نه ارسال مجدد پرونده به دادسرا، بلکه حضور میلاد آرمون، سید محمدمهدی حسینی، مهدی ایمانی و نوید نجاران در بازداشتگاه اطلاعات سپاه برای بازجویی مجدد است. 🖌ادامه مطلب

از میان کودکان کشته‌شده؛ سارینا اسماعیل‌زاده، نوجوانی که با ضربات باتوم جان باخت سارینا اسماعیل‌زاده نوجوان ۱۶ ساله و دانش‌آموز مدرسه فرزانگان در کرج بود؛ نوجوانی که براساس ویدئوهایی که در کانال خود در وب‌سایت یوتیوب منتشر کرده بود، دغدغه اجتماعی داشت، مخالف حجاب اجباری بود، دنبال آزادی بود. او می‌گفت که «نوجوان ایرانی دیگر نوجوان ۲۰ سال پیش نیست؛ از اوضاع جهان باخبر است و از خودش می‌پرسد چه چیزی کمتر از نوجوان آمریکایی دارد تا دغدغه‌هایشان اینقدر متفاوت باشد.» سارینا، جمعه اول مهر در اعتراضات مردمی در مهرشهر کرج بر اثر ضربات باتوم جان باخته و در یک قبر دو طبقه در کنار پدرش در بهشت سکینه کرج به خاک سپرده شده است. مأموران امنیتی، پیکر سارینا اسماعیل‌زاده در بهشت سکینه به صورت شسته و کفن‌پیچ تحویل خانواده او داده‌اند و تنها هنگام خاکسپاری، مادر او صورتش را دیده است. اگر چه رسانه‌های حکومتی علت مرگ این دختر نوجوان را خودکشی و پرت‌شدن از ارتفاع عنوان کردند، اما دیگر کسی این سناریوی تکراری نهادهای امنیتی را باور نمی‌کند. یادش گرامی #سارینا_اسماعیل_زاده #دادبان #مشاوره_حقوقی_آنلاین

همراهان گرامی و مخاطبان عزیز، تیم دادبان برای بهبود عملکرد خود به نظرات، انتقادات و پیشنهادات شما نیاز دارد. انتقادات شما ما را برای رفع نقص و کوتاهی‌ها یاری می‌رساند و پیشنهادات دست یاری و پشتیبانی است که از سوی شما به سوی تیم کوچک دادبان دراز می‌شود تا بتواند به وظایف خود بیش از پیش جامه عمل بپوشاند. با مراجعه به لینک زیر، که در استوری هم موجود است، زمان کوتاهی را به ما اختصاص دهید و نظرات خود را با ما در میان بگذارید. به ما بگویید از دادبان چه می‌خواهید و چه انتقادی دارید. هم آهان گرامی پرکردن این فرم وقت زیادی از شما نمی‌گیرد. در استوری نیز لینک آن موجود است. https://qfreeaccountssjc1.az1.qualtrics.com/jfe/form/SV_2nRU6euiJeGpETs #دادبان

‌ زادروز عرفان خزایی؛ معترضی که مامور اطلاعات در بیمارستان عکس او را به برادرش نشان داد و گفت بروید سردخانه، داداشتون برای همیشه تموم شد عرفان خزائی در روز ۳۰ شهریور ۱۴۰۱ در جریان اعتراضات مردمی شهریار در منطقه شهریار کهنه-سمت تره‌باراز، از فاصله کمتر از ۱۰ متری، از پشت سر و از ناحیه گردن هدف شلیک گلوله قرار می‌گیرد. در حالیکه عرفان هنوز جان داشتە بود و مردم زیادی بر بالای سر او جمع می‌شوند با بیمارستان «امام سجاد» تماس گرفته می‌شود، اما پرسنل بیمارستان در جواب گفته بودند «ما برای کسی که تیر خورده آمبولانس نمی‌فرستیم» یکی از شهروندان، این جوان ۳۰ ساله را از روی زمین بلند کرده و با ماشین شخصی به بیمارستان منتقل می‌کند. همان شب خانواده خزائی از زخمی شدن فرزندشان مطلع می‌شوند و ساعت یک بامداد خود را به بیمارستان می‌رسانند. در بیمارستان یکی از برادران خزائی به مامور جلوی درب بیمارستان می‌گوید، برادرم به نام «عرفان» اینجاست، مامور گفته بود عرفان برادر شماست و وقتی عکس عرفان را به او نشان داده بودند، گفته بود، «داداشت برای همیشه تمام کرده» است و این جملە «هیچ وقت از یاد خانوادە خزائی نخواهد رفت.» #عرفان_خزایی #دادبان #شهریار

مریم کیان‌ارثی، وکیل دادگستری نوشت: «مطلع شدم موکل من آقای ‎#ساسان_چمن‌آرا از بازداشت شدگان اعتراضات ۱۴۰۱ و هنرمندان بازداشتی نیز مانند برخی ‎#کنشگران دیگر، پس از ‎#آزادی از زندان، مدت‌هاست مبتلا به نوعی بیماری خودایمنی (پسوریازیس) شده است. تکرار این دست بیماری‌های ‎#زندانیان_سیاسی، سوال‌برانگیز بوده و موجب نگرانی جامعه مدنی است.» آزاده بلانش، یکی از کاربران و هنرمندان فعال در صفحه ایکس خود نوشت:ساسان که در جنبش ‎زن_ زندگی_آزادی زندان بوده و فشارها و شکنجه‌های جسمی و روحی بسیاری متحمل شده، حالا با بیماری خودایمنی دست و‌ پنجه نرم می‌کند. این هنرمند با وجود اینکه مشکل بینایی دارد و فقط یک چشم او توان دید ضعیفی به کمک عینک دارد، در روز اول بازداشت عینکش را شکسته و برای مدت ۴۵ روز از دادن عینک جدید به او خودداری کرده‌اند تا از این طریق او را زیر فشار و آزار و اذیت بیشتری قرار دهند و در زمان بازجویی آن چشمی را که در آن دستگاه کنترل فشار چشم قرار دارد، با دست فشار می‌دادند که درد بکشد و مجبور به اعتراف اجباری علیه خود شود. @maryam.kianersi @sasan_chamanaraofficial #ساسان_چمن_آرا #دادبان #مشاوره_آنلاین #مشاوره_حقوقی_آنلاین