ᴏɴʟʏ❹ᴜ

خار دینیو..

من؟؟ کسی که تنهایی رو بلده، به تنهایی عادت کرده، من تنهایی رو دیدن، با تنهایی زندگی کردم، از روش نوشتم، حفظش کردم، من میتونم با تنهایی زندکی کنم، بلدن باهاش چشم تو چشم بشم، من تنهای رو بلدمش... میدونم وقتی بهم لبخند میزنه شرایط خوب نیست و خب این ینی عمق ماجرا. میدونم وقتی آعوششو برام باز میکنه یا باید با پای خودن برم سمتش یا خودش منو میکشه سمت خودش.. میدونم وقتی سراب نورشو بهم نشون میده، ینی قراره تو قعر تاریکی فرو برم؛ تنهایی پر از تناقصه. پر از چیزای ناربطی که کنارهمند. چیز هایی که اگر تو دنبای عادی ببینیدش نقطه مقابل همند، ولی اینجا کنار همند. همین ها باعث میشه عادت کنی به دنیایی که مملو از خالیه، پوچه...،!

انقدر صداهای توی سرش زیاد بود که وقتی اسمش رو صدا میکردی، نمی‌شنید.

نگران کسی که میتونه کل روزشو بدون صحبت  کردن با تو بگذرونه نباش!

دنبالم میگردی وقتی همه آدمای فیک دورت تنهات گذاشتن.

به احمقانه‌ترین شکل ممکن دلتنگ کسی هستم که هیچ خیابانی را با او قدم نزده ام، اما او در تمام خاطرات من راه می‌رود... #گروس_عبدالملکیان

و ما دلمان روشن است به اشک شوق بعد از  اندوه‌ها.

اگر میبینی هنوز هم دوستت دارم به این خاطر است که چشم هایم تصمیم گرفتند آنچه که دیده اند را از قلبم مخفی نگه دارند.‌..

لعنت به اون قلبی که عاشقت شد.

‌آخرش، خودمم، خودمو‌ میذارم‌ میرم!