Res publica/ جمهور

فایل صوتی نشستِ «فقر زمان، توسعه و آزادی» گفتگوی من با کامبیز لعل و سبحان یحیایی درباره‌ی «مسئله‌ی زمان» و اینکه چرا «زمان سیاسی است» و اینکه چرا باید توسعه را، در نهایت، به مثابه‌ی «آزادی از زمان کار» فهمید. @ResPublica1401

فقر زمان، توسعه، آزادی گفتگوی من با کامبیز لعل و سبحان یحیایی این گفتگو به رغم همه‌ی بالا و پایین‌هایش نهایتاً بر گرد پرسش از «مسئله‌ی زمان» می‌چرخد. @ResPublica1401 B2n.ir/s45309

فقر زمان، توسعه و آزادی زمان چه ارتباطی با توسعه دارد؟ برای فهم این رابطه باید دو لایه را بررسی کنیم. لایه اول زمان تاریخی و فهم جایگاه فعلی در نظام جهانی و لایه دوم زمان روزمره است. زمان روزمره پیوند عمیقی با زمان کار دارد و توسعه ارتباط زیادی با زمان آزادی از کار است و دقیقا در همین لایه توسعه با آزادی پیوند می‌خورد. توسعه پیوند عمیقی با زندگی شایسته دارد و یکی از مولفه‌های اصلی زندگی شایسه زمان آزاد یا زمانی از آن خود برای تفکر دارد. در این نشست حسام سلامت، جامعه‌شناس و کامبیز لعل، تحلیلگر اقتصادی به میزبانی سبحان یحیائی، معلم دانشگاه در رابطه با پیوند زمان، توسعه و آزادی گفتگو می‌کنند. @bazaaroma ویدیو کامل را در یوتیوب مجموعه فرهنگی_رسانه‌ای پانوراما ببینید.

فایل صوتی مناظره‌ با امیر خراسانی درباره‌ی «دوراهی‌های چپ در ایران» @ResPublica1401

نسخه‌ی تصویری مناظره با امیر خراسانی درباره‌ی «دوراهی‌های چپ در ایران» @ResPublica1401 B2n.ir/p67392

🎥 مناظره حسام سلامت و امیر خراسانی 🔸چپ ایرانی بر سر دوراهی؛ آمریکاستیزی یا دموکراسی‌خواهی؟ 🔻سلامت: جریان چپ محور مقاومت، در تمام جنبش‌های اجتماعی ده سال اخیر می‌گوید «شما مشکل اصلی را نمی‌بینید، به دست‌های پنهان قدرت‌های جهانی، امپریالیسم و... توجه نمی‌کنید. حواستان نیست که عوضش امنیت داریم.» اتفاقا این گفتمان به فضای امنیتی و پلیسی دامن زده است. 🔻خراسانی: این حکم کلی که مشکلات و شرایط ایران فقط معلول نظام سیاسی است بسیار خطرناک است. زمان حمله به عراق، پروپاگاندای غرب این بود که مشکلات عراق تقصیر صدام است و به این بهانه صدها هزار نفر را کشتند و کشور را اشغال کردند. 🎞 فیلم کامل این گفتگو در سایت آزاد (با امکان گفتگو با مهمانان و مخاطبان): 🌐 A Z A D. im  🎞 فیلم کامل این گفتگو در یوتوب آزاد: https://youtu.be/s1-E2eYoSts 🆔 @AzadSocial

طرح‌درس دوره‌ی «فضا، دانش، قدرت: درباره‌ی فوکو و معماری» شنبه‌ها، ساعت ۵ و نیم تا ۸ و نیم، در «کانون معماران معاصر» این دوره از شنبه‌ی پیشِ رو، ۲۵ آذر ماه، آغاز می‌شود. کلاس‌ها به آنلاین خواهد بود. برای ثبت‌نام می‌توانید این لینک را دنبال کنید: https://caai.porsline.ir/s/EI2P7Te @ResPublica1401

طرح‌درس دوره‌ی «فضا، دانش، قدرت: درباره‌ی فوکو و معماری» شنبه‌ها، ساعت ۵ و نیم تا ۸ و نیم، در «کانون معماران معاصر» این دوره از شنبه‌ی پیشِ رو، ۲۵ آذر ماه، آغاز می‌شود. کلاس‌ها به آنلاین خواهد بود. برای ثبت‌نام می‌توانید این لینک را دنبال کنید: https://caai.porsline.ir/s/EI2P7Te @ResPublica1401

طرح‌درس «تأسیس آزادی؛ یا خواندن «انقلاب» با آرنت دوشنبه‌ها، ساعت ۵ تا ۸ در «مدرسه‌ی تهران»: @schooloftehran شروع دوره از سیزدهم آذر ماه برای ثبت‌نام به این آیدی پیام بدهید: @Pouya_teh_82

تأسیس آزادی، یا خواندن «انقلاب» با آرنت کتاب «انقلاب» دومین کتابی بود که از هانا آرنت به فارسی درآمد (چاپ اول، 1361). قبل از آن، در سال 59، کتاب «خشونت» منتشر شده بود. هر دو به ترجمه‌ی عزت‌الله فولادوند. هر دو کتاب، چه «خشونت» چه «انقلاب»، با وضعیت ایرانِ آن سال‌ها هم مربوط بودند هم نامربوط. مربوط از این حیث که جامعه‌‌ی ایران در آن ایام عمیقاً درگیر خشونت و انقلاب بود (در هیأت «خشوت انقلابی» و «انقلاب خشونت‌آمیز») و به این اعتبار، به خوبی می‌دانست (یا دست‌‌کم ادراک بی‌واسطه‌‌ای داشت) که خشونت چیست و انقلاب کدام است. نامربوط از این لحاظ که آرای آرنت در «خشونت»‌ و «انقلاب» (که از موضع قسمی آزادی‌خواهی جمهوری‌خواهانه‌ی سکولاردموکراتیک‌ بیان می‌شد و به همین دلیل، نه می‌توانست محبوب چپ‌ها باشد و نه بابِ دلِ راست‌گرایان) از حال و هوای ایرانِ اواخر دهه‌ی 50 و اوایل دهه‌ی 60 عمیقاً دور بود و برای همین، اساساً نمی‌توانست شنیده شود (و شنیده نشد). اینک اما، با فاصله‌ای تقریباً 40 ساله از هنگامه‌‌ی پرتاب‌شدن نخستین ترجمه‌های آثار آرنت به فارسی، به نظر می‌رسد که اینبار، برخلاف قبل، فشارِ خودِ واقعیت ما را وامی‌دارد (یا شاید تشویق می‌کند) که «انقلاب» را بخوانیم. اگر یکی از ویژگی‌هایی که زمانه‌ی ما خود را در سیمای آن بازمی‌شناسد (و تعریف می‌کند) خواست آزادی باشد آنوقت، «انقلاب» کتابی است درخور خواندن، به این دلیل ساده که با کتابی سروکار داریم که به همان اندازه که درباره‌ی انقلاب است درباره‌ی آزادی هم هست یا، به تعبیر دقیق‌تر، درباره‌ی انقلاب‌های آزادی‌‌خواهانه است یا درباره‌ی انقلاب‌هایی است که سودای تأسیس آزادی دارند (و در رأس همه، انقلاب آمریکا در اواخر قرن هجدهم که برخلاف سنت برابری‌خواهیِ ژاکوبنیستیِ انقلاب فرانسه از یادها رفت، حتی از حافظه‌ی خودِ آمریکایی‌ها). همین پیوند آزادی و انقلاب شاید دلیلی کافی باشد برای همفکری با آرنت در مسیر پُرپیچ‌وتابی که در «انقلاب» طی می‌کند. جامعه‌ی ما چه در سال 59 یا 61، چه سال‌های بعد از آن، چه تا همین اواخر (و امروز هم؟) از اهمیت تعیین‌کننده‌ی این پیوند بی‌خبر بود. انقلاب کرد بی‌آنکه آزادی را در نهادها، قوانین و مناسبات‌ جامعه تأسیس کرده باشد. امروز اما می‌داند (یا باید بداند) که فقط به آن انقلابی می‌توان امید بست که ایده‌ی پیشبرنده و آرمان راهنمایش آزادی باشد. منبع اصلی: هانا آرنت (1401) انقلاب، ترجمه‌ی عزت‌الله فولادوند، تهران: خوارزمی منابع جانبی: هانا آرنت (1398) خشونت، ترجمه‌ی عزت‌الله فولادوند، تهران: خوارزمی هانا آرنت (1401) انقلاب مجارستان: انقلاب مردمی علیه توتالیتاریسم، ترجمه‌ی کیومرث خواجویها، تهران: روشنگران و مطالعات زنان هانا آرنت (1402) آزادی آزاد بودن و چند مقاله‌ی دیگر، ترجمه‌ی هاجر خرقانی، تهران: خوب الکساندر همیلتون، جیمز مدیسون، جان جی (1401) مقالات فدرالیست، ترجمه‌ی مسعود عالمی، تهران: مینوی خرد رابرت دال (1399) قانون اساسی آمریکا چقدر دموکراتیک است؟ ترجمه‌ی داود سپاهی، تهران: نیماژ ژرژ لوفور (1402) انقلاب فرانسه، ترجمه‌ی مریم هاشمیان، تهران: چرخ اریک هابسبام (1401) عصر انقلاب‌ها، ترجمه‌ی علی‌اکبر مهدیان، تهران: اختران جک گلدستون (1397) مقدمه‌ای کوتاه بر انقلاب‌ها، ترجمه‌ی عباس حاتمی، تهران: کویر @ResPublica1401