kitty girl ₊ ୨୧

چرا حتی بهترین آدم‌ها همیشه چیزی را پنهان می‌کنند؟ چرا حرف چیزهایی که در دل دارند با هم نمی‌زنند؟ جایی که می‌دانند حرف‌هاشان با باد هوا هدر نمی‌رود چرا چیزهای را که در دل دارند بر زبان نمی‌آورند؟ چرا ظاهر همه طوری است که انگاری تلخ‌اندیش‌تر از آنند که به راستی هستند، طوری که انگاری می‌ترسند اگر آن‌چه در دل دارند به صراحت بگویند احساسات خود را لگدمال کرده باشند؟

می‌توانیم تمام عمر آرزو کنیم که ای کاش شرایطمان جور دیگری می‌بود، اما اگر اجازه چنین کاری را به خودمان بدهیم، همه عمرمان به نارضایتی خواهد گذشت.

نگاهشان کن، عین گله‌ی گوسفند ریخته‌اند توی خیابان‌ها. ظاهراً سرشان را انداخته‌اند پایین. هر کس دنبال کار خودش است. اما حالا برو توی عمق وجودشان : هر کدامشان یک رذل جنایتکار بالفطره، بلکه بدتر، یک ابله به تمام معنا

این یک حقیقت است که بیشتر وقت ها آدم بدون هیچ دلیلی به نابودی خودش می کوشد و خود را از خاک، از تکه ای چوب خشک پست تر می کند