عمر جعفر

بەڕاستی تۆڕە کۆمەڵایەتییەکان چەندێك قازانجیان هەیە بەرامبەر ئەوەش زەرەریان هەیە، پێویستە ئینسان خۆی رابێنێت لەسەر ئەوەی خۆی بگرێتەوە لە تۆڕە کۆمەڵایەتیەکان و هاو شێوەی تۆڕە کۆمەڵایەتییەکان، وە منیش وەك هەموو کەس بەهۆی سەرقاڵیم بە ژیان و ئیش و کار ـەوە هتد بڕیارمدا بۆ ماوەیەکی نادیار تۆڕە کۆمەڵایەتییەکان بەجێبهێڵم .

أبا العوام المستملي دەڵێت : مروان بن معاویة الفزاري پێی ووتم : ئەی أبا العوام، جهم بن صفوان چل بەیانی بەسەردا هات نوێژی نەکرد، ووتی : نازانم پەروەردگارم چۆنە عز وجل . [السنة لعبد الله ﴿٥٠٢﴾]

عباد بن العوام دەڵێت : قسەم لەگەڵ بشر المریسي و هاوەڵانی کرد، بینیم کۆتایی قسەکانیان بەوە دێت کە دەڵێن : هیچ شتێك لە ئاسمان نییە، (واتە : پێیان وایە الله لە سەر عەڕش نیە) . [السنة لعبد الله ﴿٥٠١﴾]

علی بن مضاء دەڵێت : پرسیارم لە عتاب بن بشیر سەبارەت بە قورآن؟ ووتی : پرسیارم لە خصیف کرد سەبارەت بە قورآن؟ ووتی : قورآن کەلامی الله ـیە عز وجل، وە مەخلوق نییە ووتم : وە تۆ چی دەڵێیت؟ ووتی : ئەوە دەڵێم وەكو ئەوەی ئەو ووتی، واتە : عتاب .  [السنة لعبد الله ﴿٤٩٩﴾]

معافي بن عمران دەڵێت : قورآن کەلامی الله ـیە و مەخلوق نییە هشام دەڵێت : وە من وەك ئەوە دەڵێم کە معافي ووتی عەلی دەڵێت : وە من وەك ئەوە دەڵێم کە هشام ووتی أبو جعفر الطوسی ووتی : وە من دەڵێم قورآن کەلامی الله ـیە و مەخلوق نییە . [السنة لعبد الله ﴿٤٩٧﴾]

إسماعیل بن علیة سەبارەت بەم ئایەتە : ﴿لَّا تُدْرِكُهُ الْأَبْصَارُ﴾ [الأنعام : ١٠٣]، دەڵێت : ئەمە لە دونیادایە . [السنة لعبد الله ﴿٤٩٦﴾]

عباد بن العوام دەڵێت : شریك بن عبد الله هات بۆ لامان نزیکەی پێنج ساڵ پێش ئێستا ووتی : پێم ووت : ئەی أبا عبد الله ئێمە قەومێکمان لایە لە معتزیلە ئینکاری ئەم حدیثانە دەکەن؟ ووتی : نزیکەی دە حدیثی لەو بابەتەدا بۆ باس کردم وە ووتی : ئێمە ئەم دینەمان لە تابعین و هاوەڵانی رسول الله صلی الله علیە وسلم وەرگرتووە ئەی ئەوان لە کێیان وەرگرتووە؟! [السنة لعبد الله ﴿٤٩٤﴾]

عکرمة : سەبارەت بەم ئایەتە : ﴿فَلَمَّا تَجَلَّىٰ رَبُّهُ لِلْجَبَلِ جَعَلَهُ دَكًّا﴾ (الأعراف : ١٤٣) دەڵێت : بەردێکی ڕەق بوو، کاتێك کە خۆی پیشاندا بووبە گردێك لە خۆڵی ورد و خاش بوو  . [السنة لعبد اللە ﴿٤٩۰﴾]

ابو عبید القاسم بن سلام دەڵێت : قسەم لەگەڵ خەڵکی کرد، وە قسەم لەگەڵ ئەهلی کتاب کرد، هیچ قەومێکم نەبینی پیس و قيزەونتر بێت لە الرافضة، وە من سێ پیاوم لە الثغر نەفی کرد کاتێك کە دادوەر بووم، دوو جەهمی و ڕافیضەیەك یاخود دوو ڕافیضة و جەهمییەك وە ووتم : هاوشيوەی وەك ئێوە لە ناو ئەهلی الثغور ـدا نابێت . [السنة لعبد اللە ﴿٤٩١﴾]

موسی بن هارون دەڵێت : گوێم لە أحمد بن حنبل بوو رحمە الله، وە پرسیاری واتای ئەم حدیثەی لێکرا (یزال ناس من أمتي منصورین، لا یضرهم من خذلهم حتی تقوم الساعة) ووتی : ئەگەر ئەم کۆمەڵە سەرکەوتووە هاوەڵانی حدیث نەبن ئەوا نازانم کێن . [کتاب الجامع لعلوم الإمام أحمد ﴿٤١٥/١٥﴾]