بتنی نوشت

من واقعا دارم از نظر لباسی اذیت میشم. هی میگن تو چرا نشستی تو خونه بیرون نمیری بگردی. بابا! من اصا لباس نیاوردم با خودم که بتونم وسایل اینجارو ببرم. چهار دست اوردم لخت نمونم. اونم اصا نمیدونم عقلم کجا بود. هیچی با هیچی نمیخونه. بعد الان با کلی زور و زحمت لباس انتخاب کردم میبینم یه جفت جوراب سرمه‌ای اورده بودم اونم کثیفه! ولم کنید بذارم بشینم تو خونه با همین لباسا بابا.

این چلنجرز عجب فیلم اعصاب خورد کنی بود. یه سری تیزر تبلیغاتی برندای ورزشیو چسبونده بودن بهم انگار. ولی تیزرای با کیفیتی بودن از حق نگذریم.

ترکیش درنیومد عزیزان. هرچیم گشتم هیچ ترکی نبود به زیون خودش شمرده باشه. همه انگلیسی اجرا کرده بودن.

کاش حداقل یه زوبن دیگه بلد بودم. خسته شدم انقد فارسی انگلیسی شمردم. عه راستی اجازه بدید ترکیشو اماحان کنم نتیجه رو اطلاع میدم.

«با کسی که روحتو دیده چطوری میشه دوباره غریبه شد؟» *مال کتاب «۳۶۵روز بدون تو»عه گویا.

خدا لعنت کنه این چالش اینستاگرامو که از صب تا شب دارم یک تا هشت میشمارم فقط.

خب بچه‌ها جون مرسی از کمکتون ولی متاسفانه این خفگیه سفت‌تر از این حرفاس گویا. من اینو بردامیدارم که کم کم برم خواب رو امتحان کنم. فردا یه روز دیگس:)

این مبحث خیلی پیچیده‌اس تو ذهن من. ببینید من به یک خالق و قادر متعال اعتقاد دارم. به خدایی اعتقاد دارم که نظم جهان رو کنترل میکنه و جایی که بخواد میتونه معجزه کنه بر خلاف این نظم. این اعتقاد به من ارامش میده و اساسا مفهوم دین به نظرم بر همین پایه تعریف شده. دین چیزیه که به ادم ارامش بده و کمک کنه به انسان بهتری تبدیل شه. بقیه‌اش واقعا چیزی نیس که واقعا بدونم. نه انقدری که بخوام درموردش حرف بزنم. هنوز به نظرم میشه بهش اعتقاد داشت به عنوان داستان. میشه طرف مظلومیت بود. اینکه واقعا مظلوم بودن؟ من نمیدونم. من طبق داستانی که شنیدم (نه شاخ و برگ‌های احمقانه صرفا کلیت داستان) میتونم برای مظلومیت عزاداری کنم. همونطوری که برای سیاووش عزاداری میشد. همونطوری که روز ولنتاین گرامی داشته میشه. و هزارتا داستان دیگه تو هزارتا فرهنگ دیگه.

مهسا یک سوال شخصی الان چون تایمشه میپرسم دیگه به محرم و عاشورا و امام حسین اینا اعتقاد نداری هیچی؟ به نظرت الکین همه اینا؟

نه گویا متاسفانه.