ΞM๖ۣۜU๖ۣۜi๖ۣۜZ๖ۣۜZ๖ۣۜAΞ
❤️ 𝑄𝑎𝑙𝑏𝑖𝑚𝑖𝑧𝑑𝑎𝑛 𝑐ℎ𝑖𝑞𝑞𝑎𝑛 𝑠𝑜'𝑧𝑙𝑎𝑟, 𝑞𝑎𝑙𝑏𝑖𝑛𝑔𝑖𝑧𝑔𝑎 𝑦𝑒𝑡𝑖𝑏 𝑏𝑜𝑟𝑎𝑑𝑖... 𝐼𝑠𝑙𝑜𝑚𝑖𝑦 𝑓𝑜𝑡𝑜 𝑠𝑡𝑎𝑡𝑢𝑠𝑙𝑎𝑟 𝑉𝑖𝑑𝑒𝑜𝑟𝑜𝑙𝑖𝑘𝑙𝑎𝑟 𝐺𝑜'𝑧𝑎𝑙 𝑛𝑎𝑠ℎ𝑖𝑑𝑎𝑙𝑎𝑟 𝑂𝑦𝑎𝑡 𝑣𝑎 ℎ𝑎𝑑𝑖𝑠𝑙𝑎𝑟
Show more1 019
Subscribers
-224 hours
No data7 days
-4030 days
Posting time distributions
Data loading in progress...
Find out who reads your channel
This graph will show you who besides your subscribers reads your channel and learn about other sources of traffic.
Publication analysis
| Posts | Views | Shares | Views dynamics |
01 Kitob.(Hikoya)
Bir tiyin ustida yetti dumalaydigan ziqnaroq do'stimiz bor edi, Bir kuni 3-4ta do'stu qadrdonni mehmonga chaqirib qoldi. Ishonib-ishonmay bordik. Qarasak, qozonga endi unnalyapti. "Bundan battari bo'lmaydi, o'choqni ovora qilmay qo'ya qoling, bermasning oshi pishmas" , deb tegishdik.
-Yo'q, - dedi u xafa bo'lgandek, - unchalik emas, bitta go'sht, bitta guruch qilib oshni damlab qo'ygandim, qo'shnimning ayoli yig'lab chiqib qoldi. Qudalari kelgan ekan. Qo'lga suv berib, oshning tuzini ko'rsa, nomakob qilib qo'yibdi, deng. Yaxshiki, bizni xonadonda ham osh edi.
-Bundan chiqdi pullavoribsiz-da, - yana kulishdik biz, - bizga qurug'iyam bo'laveradi, berovring.
-Agarda bitta kitob qo'limga tushib qolmaganda, albatta, pullagan bo'lardim, - deb kuldi u.
-U qandoq kitob ekanki, odamni bir kunda tarbiyalab qo'yadigan?
-Kitobdaqa kitob-da, unda yozilishicha Ahmad degan odam qiynalib qolgan bir qo'shnisiga chin dildan qarashgan ekan, tushiga bir nuroniy odam kirib, Ahmad sen Haj savobini olding, depti. Menam bir qozon oshni shundoq hadya qivora qoldim.
-Ee, o'lmang, dedik astoydil quvonib, - siz ham Xudo xohlasa, Haj savobini olibsiz, qo'shnini xijolatdan, xotinini kaltakdan qutqarib qolibsiz, - dedik.
Qarang, bitta rivoyat bitta dono ustozning ishini qilibdi. "Kitob - tarbiyachi" , deganlari shu bo'lsa kerak-da.
@status_ibratli🕊 | 2 | 0 | Loading... |
02 Media files | 15 | 0 | Loading... |
03 Qo‘shnichilik. . .
Bir kishi zarurat tufayli katta qarzga botdi. O‘ylay-o‘ylay, uyini sotishga qaror qildi. Musulmon odobi bo‘yicha uyini birinchi bo‘lib qo‘shnisiga taklif etdi. Bu gapdan hayron qolgan qo‘shni:
– Nega sotyapsiz? – deb so‘radi undan.
– Katta qarzim bor, shuni to‘lashim kerak, – dedi u.
– Qancha narx belgiladingiz? – deb so‘radi qo‘shnisi.
Odam uyning asl bahosi ancha baland ekanini, lekin qadrdon qo‘shnisiga arzonga berishini, qarziga yetadigan pul kifoyaligini aytdi.
– Qarzingiz qancha? Kimdan olgansiz? – deb so‘radi qo‘shnisi.
U bu savollarga kerakli javoblarni berdi.
– Mayli, ertaga chiqing, gaplashamiz, – dedi qo‘shnisi.
Odam kelishilgan vaqtda yana qo‘shnisining eshigini qoqdi. Salom-alikdan so‘ng qo‘shni asosiy gapga o‘tdi:
– Men kecha borib, siz aytgan odamga qarzingizni to‘lab keldim. Endi undan qutuldingiz. Hech qayerga ketmang. O‘z uyingizda bemalol yashayvering.
– Iye, bu nima qilganingiz? – dedi xijolat tortib u. – Axir qarzim hazilakam pul emas edi. Katta zarar-ku bu sizga!
Qo‘shni bu gapga shunday javob berdi:
– Men buni zarar hisoblamayman. Agar sizday halol, yaxshi qo‘shnimdan ayrilganimda chinakamiga zarar ko‘rgan bo‘lardim...
Shundayin qo‘shnilar bormikin ~ A~
Siz nima deysiz.. O‘zingiz ham shu qo‘shni kabi himmat qila olasmi???
Kim javob bera oladi.!!!
@status_ibratli🕊 | 14 | 0 | Loading... |
04 AJOYIB SUHBAT
- Qizingiz yaqinda turmushga chiqqan edi. Hayoti qanday kechayapti ?
- Qizimni baxti bor ekan, shunday yaxshi yigitga turmushga chiqdi. Kuyovim qizimni juda yaxshi ko‘radi, qo‘lini sovuq suvga urdirmaydi, og‘zidan nima chiqsa olib beradi, tillo uzuklar, taqinchoqlarni aytmay qo‘yaqolay, yaqinda moshina olib berdi. Har kuni ishdan qo‘lida gul bilan keladi. Hatto ertalablari qizimni uyqusini buzmaslik uchun sezdirmaygina ishga chiqib ketadi. Ikki yosh juda baxtli hayot kechirayapti. Qizim baxtini topdi, qizimni qadriga yetadigan kuyovimdan aylanay...
- Ha, juda yaxshida xursandman, baxtli bo‘lishsin.
Haa..aytgancha, o‘g‘lingizni ham yaqinda uylantirgan edingiz, keliningiz yaxshimikan ?
- Eeeh...so‘ramang, o‘g‘lim bechorani baxti kulmadi, yaxshi xotin chiqmadi kelinim. Ko‘ngillari u kishini har kuni birnima xohlaydi, dam tilla taqinchoqlar, dam moshina, dam yangi ko‘ylak. Yalqovligini aytmaysizmi, qo‘lini sovuq suvga urmaydi, hay hay demasa kuni bilan uxlaydi, hatto o‘g‘lim bechoraga ertalablari nonushta tayyorlagani ham turmaydi. Bechora o‘g‘limni topgan puli gulga ketyapdi, har kuni gul ko‘tarib keladi, koshki bu xotini shunga arzisa...
Bunaqa kelinni tezroq yo‘qotish payidaman, o‘g‘limni baxtsiz qildi yashamagur...
Bir xil odamlar haqida ikki xil fikr yoki .... xulosa sizdan...
@status_ibratli🕊 | 15 | 0 | Loading... |
05 Sizni Alloh uchun yaxshi ko‘raman ❤
Baxt ko'chasi manzili🫶🫶
@baxt_kochasi1💞 | 19 | 1 | Loading... |
06 Allohim yaxshi ko'rganlarimni yaxshilik bilan siylagin♡♡♡
Baxt ko'chasi manzili🫶🫶
@baxt_kochasi1💞 | 22 | 1 | Loading... |
07 Media files | 19 | 0 | Loading... |
08 Media files | 19 | 0 | Loading... |
09 Media files | 19 | 1 | Loading... |
10 Media files | 20 | 1 | Loading... |
11 Hayrli tun azizlarim yaxshi dam oling Fi Amannillah 😴😴☺️ | 77 | 1 | Loading... |
12 Муниса кўз ёшларини беркитиш идишга қаради, сўнг титроқ овозда чин дилдан деди:
— Раҳмат, дадажон!
Уч ой ичида қайнотаси у учун кўп нарсалар ихтиро қилди. “Зерикманг”, деб ошхонага радио ҳам ўрнатиб берди. Барибир Мунисанинг юраги нотинч. Бу рўзғор унга оманатдек. Кун келади-ю, ҳаммаси саробга айланади. Бу орада у оиладагиларни янада хурсанд қилди. Бўйида борлиги маълум бўлгани учун энди келинни кафтида кўтаришга тайёр эди улар. Бола ҳам унга таскин ва ишонч бермади. Хавотир Мунисани тарк этса қани?
“Бу гўзал ҳаётнинг ортида нимадир бор. Кутилмаганда Худо менга шунча бахт, меҳр бериши мумкинми? Бир куни эрим барибир бақиради, калтаклайди...”
Аммо келинчак ўйлаганидек эмасди.
— Сиз умуман ташқарига чиқманг. Ахлатларни ўзим тўкиб келади. Нима егингиз келса, ўзимга айтинг. Мен ишда бўлсам, ойим бор, — эри ҳамон унга меҳрибон. У уйларни таъмирлайдиган уста. Ҳар тонг ишга кетишидан олдин шу гапни албатта айтарди.
Меҳр-муҳабатга тўла кунлар бир-бирини қувлашдан чарчамасди. Шукрки, ҳеч нарса ўзгармади. Муниса қўрққан кунлар келгани йўқ. Ҳамон у ҳавас қилгулик оиланинг келини. Кейинги ўтган тўрт ой унга сал бўлса-да, ишонч берганди. Яна унинг қорни ҳам сезилиб қолди. Ўзи сезмаган ҳолда юрагида боласига меҳр уйғонди. Айниқса...
Davomi bor🖋 | 84 | 0 | Loading... |
13 Муаллиф: Наргиза Усанбоева
Қисса
41-қисм
Муниса нафас ола олмайдиган даражада бўғриқди. Бўғзидаги фарёд бутун танасини азобга солгандек. Шундай бўлса-да, у ҳаммасини ичига ютди.
— Мен-да, отаси! Менинг уйимдан чиқяптими, демак у бизнинг қизимиз, — Марҳабо опанинг эри келиб унинг қўйнига иккита нон қистирди-ю, шивирлади: — Биздан рози бўл, синглим!
Муниса кейинги воқеаларни бефарқлик билан ўтказди. Ҳатто, тўйни ҳам. Фикрини жамлаганида у хонатлас кўйлакда, бошига нафис ёпинчиқ ёпилган ҳолда куёвнинг уйида турарди.
— Қайнотаси келяпти, келин тайёрми? — деди кимдир.
— Мумкинми, қизим? — эшикдан мўралади истараси иссиқ киши.
“Қизим”... У мени “қизим” деди”. Муниса ширин энтикди.
“Эркак киши илк бор мени меҳр билан “қизим” дейиши”. У тушунуксиз туйғулар ичида қолди.
Қайнотаси эса унга яқинлашиб, бошига ёпилган тўр матони кўтарди, сўнг пешанасидан ўпиб қўяркан, меҳр билан деди:
— Хуш келдингиз! Бахтли бўлинг, қизим.
Мунисанинг ўпкаси тўлди. У ҳар доим хўрлик ва зулмга дуч келганида кўз ёшларини тийиб тура олган. Бунинг учун ўзига берган “Йиғлама!” буйруғи кифоя. Аммо энди... Инсон меҳрга қарши тура олмаскан. Унинг кўзларидан томчилаган ёш хонатлас кўйлагига сингиб кетди.
“Мен қачондан буён йиғламай қўйгандим. Ким билсин, бунга ўзимни тўққиз ёшимда ўргатгандирман. Агар шундай бўлса, саккиз йил деганда эди кўзларим намланди”.
Мана шу томчи ёшлар келинчак юрагидаги барча ғуборни ювиб кетгандек эди назарида. Унинг қалби қайнотасига, қайнонасига нисбатан чексиз меҳрга тўлди. Фақат...
— Мен сиз билан яшай олмайман. Нега менга уйландингиз? Ажрашайлик, барибир биз ажрашиб кетамиз, — деди бир ҳафта ўтгач эрига Муниса.
Ростдан ҳам унинг дили бўм-бўш. Турмуш ўртоғи атрофида айланиб-ўргилгани сари келинчак қийналётганди.
— Жим, — бармоқларини Мунисанинг лабларига босди эри. — Сиз мени яхши билмаганингиз учун шунақа деяпсиз. Чунки биз тўйгача ҳам учрашмадик. Ҳали бу гапларингизни эслаб куласиз. Бахтли қиламан, сизни...
— Нега кутилмаганда ўзингиз билмаган қизга уйланишни истаб қолдингиз? Шу ерда қуриб қолганмиди, қиз зоти?
— Мен сиздек қизни, қийинчилик кўрган, ҳаётнинг аччиқ-чучуғини тотган, оқ-қорани ажрата оладиган қизни қидириб юргандим. Сиз етимликда катта бўлгансиз. Етимнинг бошини силаш савоб. Шунинг учун кўрмай туриб ҳам сизга уйланишга розилик бердим.
Доим эр-хотинларнинг бақир-чақири, жанжалини кўриб одатланиб қолгани учунми, бу хонадондаги ҳаёт Мунисага сохтадек туюларди. Худди бу ерда ҳамма аҳил-иноқ оила ролини ижро этаётгандек. Кун келадики, ҳаммасининг сабри тугайди ва қайнота-қайнотаси ҳам, эри ҳам уни хўрлашни бошлади. Мана шундан чўчиб яшарди у. Гоҳида эри ортидан келиб қучганида ҳам у кўзларини юмиб олар, юраги чексиз қўрқувга тўлиб “ҳозир мени пичоқлайди ёки уради”, дерди ўзига-ўзига.
Аммо ундай бўлмади. Кунлар ўтгани сари уй эгаларининг меҳри ортиса ортдики, камаймади.
— Мен қўрқиб кетяпман. Барибир биз ажрашамиз, яхшиси ҳозироқ ажрашайлик, — тинмай дерди эрига Муниса.
Турмуш ўртоғи эса жилмайганча уни бағрига босарди:
— Нимадан қўрқасиз? Биз ажрашиш учун турмуш қурмадик. Бахтли бўлиш учун бирга яшаяпмиз.
Қайнонаси эса уни авайлагани-авайлаган. Қайнотасини гапирмаса ҳам бўлади. У киши ҳар тонг қайноқ сут ичаркан. Муниса эса ҳар доим бошқа иш билан чалғиб сутни тошириб қўярди.
— Қизим, бу ёққа келинг-да, қаранг сизга нима ясадим... — ошхонадан овоз берди бир куни қайнотаси.
Ошхонага кириб борган келинчак аввалига ҳеч нарсага тушунмади. Кейин эса, қотиб қолди.
— Мана сут пиширадиган идишингизга “градусник” ўрнатдим. Унинг симоби ҳароратдан кўтарила бошлайди ва мана бу хуштакка таъсир қилади. Ошхонадан хуштак овози эшитилса, билингки, сут пишди, — ўз ишидан мамнун бўлиб деди қайнотаси.
— Дадажон... — келинчак бошқа сўз айта олмади.
— Ҳар куни хижолат бўлиб юрасиз. Келинимни хижолатликдан қутқармасам, нима қилиб яшаб юрибман, дедим-да! | 79 | 0 | Loading... |
14 Ёқимли мутолаа!
Эътиборингиз ва қимматли вақтингизни ажратаётганингиз учун ташаккур!
41-кисм
"ЁРУҒ КУННИ СОҒИНИБ"
КУТГАНЛАР УЧУН | 71 | 0 | Loading... |
15 Media files | 82 | 0 | Loading... |
16 Media files | 89 | 0 | Loading... |
17 Media files | 81 | 0 | Loading... |
18 Қизимга қараб туриб:-болам, бутун дунё сенга қарши турган тақдирда-Онанг сен томон. Яқинларимиздан ҳафа бўлма, улар тилидан шайтон гапиряпти. Булар ҳаммаси синов. Бегуноҳ жонни ўлдиришга бандани ҳаққи йўқ. Мўмин одам бундай қилмайди -дедим.Ўзи адаштирмасин. Ҳаёт синовларига Роббим ўзи тўғри йўл кўрсатувчи.
Қиз беришда ҳеч қачон шошмаслик керак экан. Қуда бўлмишларни ўтмишини ҳам яхшилаб суриштиришга ёки очиқ-ойдин дангал гаплашиб олишга тортинмаслик керак экан. Қиз тушган оилани ички ишларига аралашиш нотўғри албатта,лекин унга мажбуран ёт ғояларни сингдириш ҳавфи ҳам бор экан. Муҳими, ёшларимиз шариатни, қандай яшашни ҳар кимдан ўрганишмасин.
-Устоз кўрмаган шогирд ҳар мақомга йўрғалабди"-дейдиган буюк Ўзбекни увол бўлган гул қизларини сони кўпаймасин...
Эндиликда қизимни биронта институтга ўқишга киргизишни ўйлаяпмиз. Аввал оддий телефон ишлатишига йўл қўймадик, энди эса ҳаттоки шофёрликка ўқитмоқчимиз. Машина минган аёлларни кўпчилик эркаклар суймайди. Лекин энди қизларни КИМГА ишониб топшириш мумкин? Қизимни тақдири бизга аччиқ сабоқ бўлди | 83 | 0 | Loading... |
19 Кўзингизни очинг, ОДАМЛАР!!! битта аламли савол бор-ЭНДИ ҚИЗЛАРИМИЗНИ ҚАНДАЙ ОДАМЛАРГА УЗАТАМИЗ, намозхон-тақводор деганимиз шулар бўлса?
Қиз ота онани кўргани келса, 1 кг гўшт, 4-8та нон кўтариб келади. (ҳаммаям бунақа қимайдию, кўрганими айтаманда) кейин ўша гўштни биронта овқат қилиб лаганга босиб, ёнига нондан ташқари у-бу егулик қўшиб 2 баравар кўпайтириб ўзларига қайтариб жўнатасиз. бир сафар овқатни ўзини берворсам, қайноғаси (ўша каттаси) камро бўпқопди депти.
уни хотинчаси эса:-бизни оналаримиз 1кг гўштни 2кг қилиб қайтарарди-деб қизимга таъна қилишибди.
Қизим ўша "фасодхонада" 9 ой яшаган бўлса,ҳеч қачон гап ташиб келмади. буларни ҳаммасини уйимга келгандан кейин ҳам 2-3 ойда айтди.
Бир куни қизим:-етти пуштини суриштир деб бекорга айтмас экан. Қайнотамни яхшироқ суриштириш керак эдикан-деб қолди. Қайнонамни айтишича қайнотам болалари гўдаклигида 2-3ойлаб уйга келмай ноъмалум жойларда санғиб юрардикан, шунинг учун ўғиллари олдида бурди тўкилган экан деди. кап-катта аёл келинларига шунча йиллик эрини салбий томонларини айтиб беришини ўзи ақлсизлик.
Айни тарбия берадиган пайтда ота шу аҳвол юриб болалари отадан оладиган тарбияни телефонлани маърузалардан, интернетдан олиб-Нимага менга айтмайсан, ахир ўгаймасманку-десам, "-бу гаплар кўнглизи оғритиб, сизи ҳавотирга солади деб айтмадим-дейди. ўзим туғиб тарбия қилган болам мен ўйлагандан кўра матонатли, мулоҳазали бўлиб етишганини кўриб, Оллоҳга ҳамд айтдим.
Дадаси Тўй куни, никоҳдан сўнг, қизимга анча насиҳат қилганди. ҳатто мениям хонадан чиқарвориб, ёлғиз ўзига. қизим ўша насиҳатга тўлиқ амал қипти."ҳеч қачон ёмон гап кўтариб,аразлаб келмагин.
Уларни назаридан қолмагин. Мени, онангни, айниқса Роббингни розилигига уларни розилиги сабаб эришасан"-деган экан. Бу кўнгилсизликлардан 1 ой ўтиб-ўтмай қизимни соғлиги ёмонлашди. Бир ёқда токсикоз, еган-ичганини ташаб, ҳоли қуриб борарди. Уни даволашга ётқизмоқчи бўлиб, оборсак"- Ҳомила тушиш ҳавфи бор, қони кам, буйраги зўриқиб ишлаяпти"-деди. Паспорт, закс қоғоз бн қабул қилишларини айтишди. 50км йўл босиб бордик. Машинада борган бўлсак ҳам қизим толиқди. Қуданикига қизим холаси билан кирди. Хужжатларини қаерда туришини ўзи биларди. Уйда қайнота бор экан. Оила боши деган 62 ёшли инсон келинини уйга киритолмабди. қайнона қаёққадир кетган экан.
"хотин ака"си бн катта ўғли("шайх ҳазратлари") келгунича дарвозахонада тўхтатиб турибди. Қайнонажон келиб, синглимни қолдириб, қизимни ўзини обкириб, роса"тузлабди:
-сен итни касофатингга сахар касал бўпқолдим, хозир Заксга бориб, ажримга қўл қўясан. бўлмаса паспортингни биздан ололмайсан-деб таҳдид қипти. қаранг, шу ҳолатда ўша қайнонага ўхшаган шаллақи бўлсам, кириб жанжал кўтарган бўлардим. 60га кириб ҳам ақлини топмаган заифа бн тенг бўлиб нима топардим.
Загс идорадан гувоҳнома нусҳасини олдик. паспортни милиция орқали олдик. Шифонага ётқиздик. шундан сўнг, яна бошқа синов бошланди. яқинларимиз (дадамдан,яъни бобосидан ташқари) ҳаммаси хатто иккала онам ҳам нимани маслаҳат (хатто талаб ҳам)қилишганини биласизми? ҲОМИЛАНИ, ЗУРРИЁДИМИЗНИ ОЛДИРИБ ТАШЛАШНИ...
-Хозир биттагина таблетка, ёки укол бн буни йўли осон ўзи ҳам билмай қолади доктор бн гаплашинг қизимиз ҳаётини янгитдан бошлайди, бола туғилса ўша пасткашларни бир умр ёдга солиб туради-дейишди.
Мени жавобим эса:-У ким бўлишидан қатъий назар бизни зурриёдимиз Худойимни азиз неъмати. Буюк Раҳмон берган ҳаётни бандаси тўхтатишга ҳаққи йўқ. ҳомилани қизимга билдирмай йўқ қилсакда, Роббимга нима дейман?-дедим. Кимдандир бу гапларни эшитиб қолган қизим обкирган дориларимга қараб: ~"Ая, булар орасида" ҳалигидай"лари борми"-деб сўради. Бунга сабаб, ўша "илмлилар"эндигина 18га кирган навниҳолимга-Ота-онадан кечиш мумкин. Ёлғиз Аллоҳга суянинг, сиз энди ота онезга бегонасиз, эр рухсат бермаса, ҳатто отани жанозасига ҳам бормаслик керак"- деб болагинамни одамларга бўлган ишончини ўлдириб, миясига ўзбекка ҳос бўлмаган ғояларни сингдиришга уринишгани сабаб. | 73 | 0 | Loading... |
20 бир дугонам эса етим ўсган жиянини (акаси қизи 2-3 ёшида ўлган, ўртоғимни дадаси неварасини катта қилиб узатди) ҳаёти қизимникига ўхшагани учун гумонга тушди. чунки у шўрлик ҳам "илмли, тақводор" одамларга тушган. у қизгаям онасини, бобосини кўришга келиш катта муаммо эди.
1,5-2 ойда келар, телефон қилсанг-талоқсан деб шарт қўйган экан. қиз шўрлик дарди ичида, бировга миқ этолмас экан. ўртоғим дадасини огоҳлантирибди, хабар олайлик деб,
Қурбон ҳайити, арафа кунда боришса, қиз куёв уйида йўқ экан. онасини олдига кетган деб алдашибди. Ўртоғимни дадаси собиқ келинни уйига келган, қиз у ердаям йўқ бўлган. биргалашиб қудани уйига қайтишса, у ҳовлидан бир болакай чиқиб,:
-келинаямни духтирга обкетишди, бошидан қон тўхтамаганди, ҳаммаси ўша ерда деган. маълум бўлишича, куёв тўра ожиза келинни аямай камар бн савалар экан. улар қизни вилоятни бош шифохонасидан топишди. бошига камарни темир томони тегиб, тикилган. битта қовурғаси синиб, ўпкасига санчилган ҳолда. шу бн у қизниям ажратволишди. куёвни судга беришди. буларни эшитиб шокка тушасиз албатта.
мана шу телефон орқали, интернет орқали мулла бўпқоган чаласаводлар туфайли мусулмонликка, мўминликка, шариатга ўчмас доғ тушаяпти. одамлар илмли, тақводорлардан шунчалар безиб кетяпти.
бу менимча жуда катта муаммо. бундай воқеаларни уламолар ўрганиб чиқиб, чора керак.бечора умри ҳазон бўлган ожизаларни уволидан қўрқишмаяпти.
Ўзбеклар оилани муқаддас билгувчи, бефарзанд ўтсада, жуфтини алмаштиришни ўйламаган, жуфтини кўнглига қараган миллатмиз.
Хозиргилар шариатда 4гача уйланишга рухсат бор деб, арзимаган баҳоналар бн ажрашиб, янгисига уйланиб кетишяпти. Катталар ўзи бош бўлиб:" онаси ўпмаган қиз обераман, қўясан"дегувчилар кўп топиляпти.
Бизни миллат-асли пайғамбарлар ҳулқи билан ҳулқланган миллат.каттани хурматини, кичикни иззатини жойига қўяди. ожизга суянчиқ бўлади. битта болага етти қўшни ота-оналик қилади. қўшнисини кулфатини аритишга ҳаракат қилади.
ҳатто илмли домлалари ҳам ўзидан улуғлар олдида насиҳат қилишга андиша қилади. меҳмон келса:-атои Худо-деб дастурхонга борини тўкади.
Ёшларимиз Ўзбекни асл қадриятларини унутиб юборишмасин деб қўрқаман.
Никоҳ ўқиётган имом домлалар, кўп кузатганман келинга насиҳат қилишади, қайнона-қайнотага ҳизмат қилиш, эрга итоат қилиш ҳақида. куёвларга бўлса фақат хотинни бошпана, кийим кечак бн таъминлаш, маҳр ҳақида айтиб ўтишади.айрим ҳадислар бн эрни ҳаққи буюклигини айтишади. эътибор берсак бу бн хурматли куёвтўралар ўзларини ўта мўътабар шахс деб ўйлаб қолишяпти.
хотинни қонуний, шаръий, инсоний хақларини эса, секингина четлаб ўтишяпти. гўёки уларни ҳақларини адо этишса, хотин бошимга чиқволади деб ўйлашса керак.
натижада табиатан ожиза бўлган келинларга жабр бўляпти. буларни сизга ёзяпману, кўзимда ёш, юрагимда тузалмас ярага туз сепяпман.
ҳали 40 га кирмай, гипертония(қон босими) касалини орттириб улгирдим, 2-3 марта дори ичиб, ҳасратимни тугатволаман.
Ҳурматли куёвтўраларга айтар гапим, оила қуришда, ўзимизни Ўзбекни одатларини чеккага суриб қўйманг, шариатни ҳаркимдан ўрганилмайди, айниқса интернет, телефондан.
Аёллар сизларга Оллоҳни омонати. Инсонни ҳис-туйғуларини ўйинчоқ қилманг. ҳеч қайси Ўзбек қизини ёмон йўлга бошламайди. ота онаникига бориб, ё телефонда гаплашиб "айниб"қоляпти деб гумонга борманг. уларни ўз ота онангиздек кўринг. улар сизга жонидан бир парчасини узиб олиб,ишониб топширган хурматизга хақдор инсонлар.
уларни хурмат қилиб кам бўлмайсиз аёлларни эркини чеклашга шариатдаям, қонундаям ҳаққиз йўқлигини унутманг...
Қайноналар, келин ҳам инсон, уни ҳаққида Оллоҳдан қўрқинг!
келинни ҳаққларида меҳрибон ва раҳмли Зот томонидан сўроққа тутиласиз.!
У Зотнинг азоби шиддатли!
Инсон хурмати-қадрини саватдаги егуликлару, совға салом билан ўлчашни бас қилинг!!!.
Хурматли қайноталар оилангиз ҳақида сиз жавобгарсиз!!Қудангиз сизга нуридийдасини ишониб топширган,келинни кўзини ёшлатманг!!!
Қуданикидан келадиган сарпою, саватларсиз ҳам кунингиз ўтган, буни буёғиям ўтади. | 72 | 0 | Loading... |
21 Қайнотадан сўрадик нима гап, қизим нима айб қилди талоққа яраша-деб.
У киши бўлса рўзғор ишларида эпчил, намоз рўзани канда қилмайди. покизалиги жойида, лекин ўғлим бн чиқиша олмаяпти деди.
Ахир, уларни тартибга чақириш-катталарни ишику, тартибга чақиришда икковига тенг чора кўрилади. келинни ўзига пўписа қилиб, ўғилгаям насиҳат қилиш керак.
Биринчи марта қудани уйида шундай бехурматлик кўрдикки, ҳеч ким қуданикида бундай хурматсизлик кўрмаган.
биз уларни ёши улуғ одамлар, мулоҳазали, етти ўлчаб бир кесадиган деб ўйлаб катта ҳато қилибмиз.
ҳамма катта ёшлилар ҳам нуроний бўлавермас экан.
Уларда оддий одамгарчилик, меҳмонни иззат қилиш, қисқаси Ўзбекчиликни кўрмадик. Балки бошқоронғиликдир деб ҳечким ўйлаб кўрмабди.
Гулдек қизимни бундай гумроҳларга топшириб хаётимиздаги катта хатога йўл қўйибмиз.
Чаласавод, чаламуллалар шариат шу деб қизимни ҳоҳлаган кўйига солишибди.
Нима эмиш:
-идда тугагунча уйимиздан бир қадам чиқмайди деган "фатво" беришган эмиш.
мен "обкетаман" - дедим,
қайнонам "хозир обкетсак уйи бузилади, обкетмаймиз" деди.
Улар мени боламга шундай туҳматлар қилишдики, мен она қалбим бн бу гаплар туҳмат эканлигини сезиб турдим."мазар еди" маросими керакмас деган куёвтўрани ўзи менга:
- Сиз менга нима қиб қўйибсиз ўзи?-деб таъна қилди.
Шундан кейин ҳаммаси аён бўла бошлади. Байрамларда совға салом юбормаганим, 5-7млн сарфлаб, фотиҳа тўйда 50-60 сават жўнатмаганим, ҳуллас уларни тил учида айтган гапларига лаққа тушганимизга экан бу кўргуликлар.
Қизимни обкетай десам, қизим ҳам мен иддани шу ерда ўткизаман, сиз булардан кечирим сўранг,мен бу ердан кетадиган бўлсам фақат ўлигим кетади-деди.
Қизимга қараб туриб, уни мияси заҳарланиб улгирибди, деб ўйладим.
У ҳақиқатни тушунмас, мени кўзёшларимга парво қилмас, мисоли фақат буйруқни бажарадиган, ўзини шахсиятини ҳам унутган "манқурт-зомби"га айланиб қолгандек эди. (қизим ота уйига қайтишни шунчалар орият санардики, ҳеч қачон аразлаб келмайман дерди)
Охири мен қуданикида ҳушимни йўқотиб, йиқилдим.
Тез ёрдам чақиришибди, мени бехуш ҳолда у ердан обкетишибди. Ўзимга келсам, қизим ўша ерда қолган эди. Назаримда болам у ердан соғ келадиганга ўхшамасди. Биздан кейин қизимни докторга обчиқишса 4 ҳафталик ҳомиладор дебди. мен ўзимга келгунимча уйдагилар ҳаммаси шокка тушишган.
Наҳот қиз боққанни ҳоли шу бўлса деб ҳаммаси қон йиғлаган ва қайноғам қудага тел қилиб жўнатинг қизни, онаси аҳволи оғир,ўзига келмаяпти деган шунда 62ёш"нуроний"эркак қуда:
- Мени эшигимдан чиққан келин ортига қайтмайди-деб, ўғлини уриб, талоғини берасан деб мажбуран яна талоқ қўйдириб чиқарибди.
Шу ҳолатдаям катта ўғил (биз уни "шайх"хазратлари деб атаймиз) қизимни миясини айлантириб, иддани бузиб чикетяпсиз, буни гуноҳини ўз бўйнизга олинг деб, ўзича бўйнига қўйиб чиқарибди
У оилада ота-она биз оми одаммиз, ўғилларимиз илмли деб фахрланиб ҳам юрса керак. 3-4 та оят ҳадисни аллакимлардан, тайини йўқ муллалардан ўрганиб олиб, беш вақт намоз ўқисела яхши одам бўлиб қолмайди.
қудани катта ўғли бир вақтлар қандайдир диний оқимга аралашиб қолганини тўйдан кейин билдик. уни хотини эса қизимга мажбурий диний таълим бераётганини эшитиб, қизимга ундан дарс олма дедим.
мана шу мени оилавий ишларимизга аралашди деган айбим....
Шу-шу қизим ҳомиладорлигининг биринчи ойида ажрашди, хозир беш ойлик ҳомиладор.
эндигина 19 га кирган навниҳолим ҳаёти барбод бўлиб, хўрланган холда ота уйида. кимни айбдор қилишниям билмайди..
Қуда тутинишда сўраб суриштиришда ҳеч қачон андиша қилиш керакмас экан. ҳамма гапни очиқ ойдин гаплашиб олишга андиша қилиш аҳмоқлик экан.
мен бўлсам, ота-онамиз тенгги одамларга йўқ деб дилини оғритсак, ундан кейин қанақа қудаларга дуч келамиз деб андиша қибмиз.
куёв бн бир марта гаплашиб,яна чақиргани тортинибмиз. "Синалмаганни сиртидан ўтма"деган мақолни мағзини чақдик.
қиз томон эгилади.,-қиз томон пастроқ саналади, доим қудага таъзимда туриш керак"-деган ёзилмаган қоидаларга амал қилмадик.
Бизни бу кулфатимизни кўрган қўшним неварасига келган совчиларга "илмли"бўлгани учун рад жавобини берибди. | 82 | 0 | Loading... |
22 Media files | 8 | 0 | Loading... |
23 Media files | 74 | 0 | Loading... |
24 Media files | 79 | 1 | Loading... |
25 Media files | 76 | 0 | Loading... |
26 Media files | 80 | 0 | Loading... |
27 Assalomu alaykum va rohmatullohi va barokotuh yaxshimisizlar kanalimiz a'zolari . | 78 | 0 | Loading... |
28 Сиз ҳам йиғлармидингиз? Йўқ! Ахир ўгай отам калтаклаганда келмадингиз, “кўккўз” дея камситишди келмадингиз, бир чимдим, ҳа бир чимдим меҳрга зор бўлганимда ҳам йўқ эдингиз. Демак, ҳаёт бўлганингизда ҳам йўқламасдингиз. Тирик бўлганингизда ҳам шу ҳолда сизнинг розилигингизсиз келин бўлиб кетаверардим. Аммо бугун бундай қила олмайман. Мендан рози бўлинг, дадажон! Сизни бирор марта “ота” ё “дада” деб чақирмаганман. Бугун айтаман, отажон мендан рози бўлинг! Ўгай отам ҳам барибир келмасди. Сиз рози бўлинг!”
Davomi bor | 81 | 0 | Loading... |
29 Муаллиф: Наргиза Усанбоева
Қисса
40-қисм
— Ойим келарканми?
— Ҳа, қизининг тўйига келмасинми?
Қизнинг кўксини нимадир куйдирди. Бу армоннинг ғалабасими, орзулар фарёдими ёки ожизлик ҳукмими билиб бўлмасди.
“Унга тегмайман! Менга умуман ёқмади у. Ўзим ёқтирмаган одам билан қанақа яшайман? Нега бунақа қилишди? Нега мендан кўнгил сўрашмайди? Дарров ҳал қилишади? Ҳеч ким мени тушунмайди? Фақат менга Райҳон момо қулоқ соларди. Моможон...”
Мунисанинг қалбини қоронғилик қоплаб олди. Негадир доим оғир аҳволга тушганида шу кампирни эслайди. Мана, яна шунақа. Момо доим шунга ривоятлар айтиб берарди. Аммо такрор-такрор айтадигани ҳам бор:
“Бу Каъб ал-Аҳбордан ривоят қилинади, — дерди момо таъкидлаб. — Тўғриси, унинг кимлигини билмайман. Мендай кампир нимани ҳам билсин. Аммо менга ёққани учун ёдлаб олганман. Сенам эсда тут:
“Луқмон ўғлига:
“Эй ўғлим, ким ота-онасини рози қилса, Раҳмонни рози қилган бўлади. Ким ота-онасининг ғазабига учраган бўлса, Раҳмоннинг ғазабини чиқарган бўлади.
Эй болам, албатта, ота-она жаннат эшикларидан бир эшикдир. Агар рози бўлсалар, Жабборга бориш бор. Агар аччиқлари чиқса, ёпилиб қолиши бор”, — деди”.
Кўрдингми, болам ҳеч қачон ота-онангни норози қилма!”
Муниса томоғига тиқилган аламни зўрға ютди. Тақдирга тан бергандек бўлди.
“Онам бу тўйга рози. Демак, Худо ҳам рози. Уларга қарши чиқиб бўладими?”
Энди у таскин топгандек эди. Райҳон момонинг неча йиллар аввал айтган гапи ҳали ҳам унга малҳам. Негадир хаёлига яна Каромат опанинг ўғли Икром келди.
“Йигит Икром акага ўхшаса ҳам майли эди. Йўқ, қанийди! Ахир у жуда келишган йигит, яна меҳрибон. Бу-чи? Хунук эмас, аммо менга умуман ёқмади”.
* * *
Фотиҳа тўйдан бир кун олдин келган онаси ҳамма жойга ҳавас ва ҳайрат билан боқарди:
— Шунақа чиройли жойларда яшаб юрибсанми, қизим?
Муниса тўйга норозилигини айтмоқчи бўлиб энди оғиз жуфтлаган эдики, онаси гапида давом этди:
— Ўша кундан буён ўйланиб юргандим, кўрмай-билмай туриб Мунисани кимларга узатаяпман, деб. Шукр, агар шуларга ўхшаган кишилар бўлса, кам бўлмайсан. Яхшиям, розилик берибман. Аввалига роса ўйландим, бировнинг уйида ишлаб юрган, бошқа ердан келган қизни ким ўзига тенг билиб келин қилаётган экан деб. Аммо савобталаблар ҳам бор-да! Шукр қил қизим, пешанананг ярқираган экан. Яхши жойлардан ато қилибди. Шунча чеккан азобларингнинг мукофоти бу.
Қиз шўрликнинг ҳамма дарди яна ичида. Лом-мим демади. Шу билан Мунисанинг ўша йигитга унаштиришди.
Йигит қайтиб уни кўргани келмади ҳам, қўнғироқ ҳам қилмади. Марҳабо опанинг эри эса бир сўзли эркак экан. Унинг сепини, ҳамма кам-кўстини қилиб берди. Икки томон ҳам тайёр бўлгач, нимани ҳам кутишади.
— Ойинг келсин, икковлашиб кўрпа-ёстиқларингни тикамиз. Бир ҳафтадан кейин тўйинг. Укаларингни ҳам олиб келаверсин. Биз тўй ташвишлари билан банд бўламиз. Улар болаларни ўйнатиб туришади.
Муниса яна ўзини йўқотиб қўйди. Кўз юмиб очгунча эса ўзини тўй либосида кўрди. Ҳамма хурсанд. Онаси, укалари, тўй баҳона келган холаси ҳам. Фақат, келин... Унинг кўзларида мунг бор эди.
“Икром ака... Уни тўйимга айтмадим ҳам. Тўйим бўлаётганини эшитиб хурсанд бўлармиди? Келармиди? Менга жуда кўп яхшилик қилди. Аммо мен тўйимга ҳам айта олмадим...”
Қизнинг юраги ўртанди. Энди бир умр у йигитни кўрмаслигини билиб юзларига мунг чўкди.
“Нега у менинг хаёлимни тарк этмайди? Ё... Севаманми, уни? Икром ака нега ўйларимдасиз? Севиб қолганимда ҳам унга тега олмасдим-ку! Ахир дадам билан қўшни бўлса. Дадам кейин мени тинч яшашга қўярмиди? Нега қўймас экан, Икром ака ҳимоя қиларди ҳар доимгидек”.
Муниса ёр-ёр садолари остида дарвозага яқин келганини, Марҳабо опанинг уйини тарк этаётганини сезмай қолди.
— Келиннинг розилигини ким олади? Отаси борми? — деди кимдир.
Бу савол келиннинг хаёлларини остин-устин қилди.
“Қизлар узатиб кетишаётганида отасининг оёғига бош уриб розилик сўрайди. Мен-чи? Дада? Бугун менинг тўйим. Қизингиз келин бўляпти. Сиз эса йўқсиз. Мени кўрганингизда балки кўзларингиз қувнармиди? Одатда қизлари уйини тарк этаётганда оталар йиғлашади. | 76 | 0 | Loading... |
30 Қиз ортиқ ўтира олмади. Отилиб эшикдан чиққанини ўзи ҳам билмай қолди. Аммо бу ҳаракати ўзига қарши иш беришини билганидами?
— Қиз бола-да, уялди. Сукут — аломати ризо! — Марҳабо опанинг гапи қулоқларига кирганидан у тахтадек қотди. Кўзларини юмиб, бўғзига тиқилган аччиқ аламни зўрға ютди.
“Нега менинг тақдирим бунақа? Нима учун ҳаётимни ўзгалар ҳал қилади? Уларнинг нима ҳаққи бор? Нега бу қадар ожизман? Йиғлама, Муниса... Йиғлама! Ҳали кеч эмас! Кетишганидан кейин Марҳабо опага айтаман!”
Ўзини овутди у. Меҳмонлар кетишгач, ҳаммани ҳал бўлганини билиб ўзини қўярга жой топа олмай қолди. Чунки Марҳабо опанинг қувончи чексиз, уни юзларидан ўпиб табриклаб қўйди:
— Бахтли бўл! Уч кундан кейин фотиҳа тўйи. Бирдан қудаларни телефонда ойинг билан гаплаштирдим. Ойинг ҳам рози. Эртадан кейин келадиган бўлди. | 70 | 0 | Loading... |
31 Муаллиф: Наргиза Усанбоева
Қисса
39-қисм
Муниса ўзи билмаган ҳолда Икромни кутарди. Қачондир уни излаб келадигандек назарида. У шу хаёллар билан Марҳабо опаникида ҳам бир йилни ўтказди.
“Икром ака иккинчи курсни ҳам битирди. Энди таътилга чиқади. Балки шу баҳона келиб қолар... Ўтган йили ҳам таътилга чиққач йўқлаганди. Жуда ўзгариб кетгандир? Ўтган гал кўрганимда ўзи роса келишган йигит бўлган экан...”
Қизнинг бу хаёлларини кутилмаганда Марҳабо опанинг телефондаги суҳбати тўзғитиб юборди. У аёлнинг гапларига сира эътибор қилмаган. Лекин бу сафар исмини эшитиб сергак тортди. Ўзи билмаган ҳолда эшикка яқинлашиб, унинг сўзларига қулоқ тутди:
— Ўзига айтмадим ҳали, опа. Аввал сиздан сўрай дедим. Муниса энди ёш қиз эмас. Тенги чиқса текин бер деган. Агар сиз рози бўлсангиз, тўйнинг бор ҳаражатини эрим ўз бўйнига оларкан. Биласиз-ку, эрим савобталаб одам. “Муниса синглимиздек бўлиб қолди, ўзимиз узатамиз”, деди. Агар майли, йигит билан гаплашсин, десангиз, тўйни бошлаб юборамиз.
Қиз уй эгасининг бирор гапига тушунмади. У ким билан гаплашяпти? Уни узатишмоқчими? Қулоғига гап киргани сари Муниса жувон сари одимларди. Аёл гапини тугатганида қиз унинг ёнида турарди.
— Ие, Муниса шу ердамидинг? Ойинг билан гаплашдим.
— Ойим билан... — қизнинг баттар хаёли қочган.
— Сенга совчи чиққанди. Ойингга маслаҳат солдим. Рози бўлди, ойинг ҳам. Эртага сенга уйланмоқчи бўлган йигит уйга келади. Кўриб, гаплашиб, бир-бирларингга маъқул бўлсаларинг тўй қиламиз. Эрим тўйингни бўйнига олди.
Муниса қулоқларига ишонмади.
“Нималар деяпти, бу аёл? Менинг тўйим? Кимга узатишмоқчи мени? Ойим ҳам рози...”
— Мен... — нима демоқчилиги ҳам унутиб қўйганди қиз. Тўғрироғи, саволлари кўплигидан қай бирини беришни билмаётганди.
— Эримнинг бир таниши яхши қиз топиб беринглар дебди, — изоҳлашга тушди Марҳабо опа. — Эрим сени тарифлаган экан йигит оламан, деб туриб олибди. Ота-онасини ҳам рози қилиб кеча эримга айтибди. Энди кшришсаларинг бўлди. Агар бир-бирингга маъқул бўлсаларинг тўйни бошлайверамиз...
— Мен... — тили тутилди яна Мунисанинг.
— Уялма, энди ёш бола эмассан. Ўн еттига кирдинг. Бировнинг уйида хизматини қилиб юриш ёқадими, сенга? Ундан кўра ўз оиланг бўлгани минг бора афзал. Ўз уйинг, оиланг, болаларинг бўлади. Шу ерда, шаҳарда яшайсан. Ойинг ҳам доим хавотирда яшашдан қутулади.
Қиз индамай хонаси сари кетди. У ўзидан кечаётган ҳисларни ўзи ҳам тушунмасди. Бу хўрликми, ўкинчми, қувончми, қўрқувми...
“Наҳот, ойим рози бўлди? Кўрмаган, билмаган одамга узатиб юборишларига нега дарров кўна қолди? Ахир мен ёлғизгина қизиман-ку!”
Эртасига ростдан ҳам меҳмонлар учун тайёргарлик кўрилди. Йигит ва ота-онаси ўтирган жойга Мунисани ҳам олиб киришди. Бўлажак куёвга кўзи тушган Муниса титраб кетди: “Тегмайман, асло тегмайман!”
Муниса сезди, йигит ҳам унга тез-тез ўғринча қараб олаётганди. Унинг нигоҳини сезгани сари қизнинг жаҳли чиқяпти. Бўйчан, оқ-сариқдан келган, озғин бу йигит Мунисага зиғирча ҳам ёқмади.
“Марҳабо опа шунга мени раво кўрдими? Ишқилиб унга ёқмай-да! Уйланмайман, десин. Мени тузукроқ кўрмагани яхши эди. Боя дарров чиқиб кетмабман...”
Қиз ўрнидан туриб кетмоқчи бўлганди, Марҳабо опа қўлидан тортиб ўтқизди.
— Ўтир, қаёққа кетяпсан? Бугун тақдирингни ҳал қиламиз-ку! Куёвга яхшилаб қараб ол. Сенга маъқул бўлдими? Йигитнинг кўзларидан маълум сен унга ёқдинг. Кўрмай туриб ҳам ўзи сени уйланишга рози эди, — кўзлари чақнаб, хушҳол деди уй бекаси.
У яна жойига ўтиришга мажбур бўлди.
— Синглингиз бизга маъқул, агар рози бўлса ҳаракатни бошлардик, — деди йигит ёнида ўтирган онаси.
Мунисанинг юраги орқага тортиб кетди.
— Мунис, бола сенга ёқдими? — Марҳабо опанинг саволи эса ҳаммасидан ошиб тушди. — Гапир, сен уялиб қарамадинг ҳам, а?
Муниса ерга киргудек бўлди.
“Ёқмади! Ҳечам ёқмади! Тегмайман, унга. Аммо буни ўзининг, ота-онасининг олдида айта оламанми? Кимга очиқча менга ёқмадингиз, деб айтиб бўлардики, мен айтсам...” | 83 | 0 | Loading... |
32 Ёқимли мутолаа!
Эътиборингиз ва қимматли вақтингизни ажратаётганингиз учун ташаккур!
39-кисм
"ЁРУҒ КУННИ СОҒИНИБ"
КУТЁТГАНЛАР БОРМИ???? | 72 | 0 | Loading... |
33 Media files | 70 | 0 | Loading... |
34 Media files | 78 | 1 | Loading... |
35 Табиатин оғир-босиқ бўлган қизим бизга ўша уйдаги гапларни фақат яхшисини айтиб, ёмонини айтмас экан.
Фотиҳа тўйга 50-60 та сават қилмаганимиз, ҳай-ҳайлатиб сарпо қилмаганимиз ҳақида овсинлари, қайнонасини гапларини эшитиб эшитмасликка олиб ичига ютиб юравериб, ҳам бизни укаларини соғиниб, ойда бир бизникига келишга, телефонда бўлсаям гаплашишга рухсат йўқ,
Ундан олдинроқ март ойи бошларида қизимда бошқоронғилик аломатлари сезилди. яқин кунларда бизни ҳушхабар бн хурсанд қилади деб кута бошладим. қудалар бизга телефонда гаплашишни тақиқлаб қўйишган биз тел қилишимиз уларга ёқмасди. (Қаренг қандай кулгили қайси замон қайси маконда яшаймизу, қиз боққан шунчалик хор. Қизим тинч ўтирса бўлди деб,кўнишга мажбурсиз.)
Ҳуллас, хомиласи тушибди.
2 кун оғриб, беҳол ётибди.
Куёв "духтирга обчиқай" деса, қайнона:
- обчиқмесан, хечнарса бўлмайди - дебди.
куёв онасидан яширинча қизимга телефон бериб, мени хабардор қилишди.
шу билан мен икки ўт орасида қолдим ё қудадан сўролмиман, ё боролмиман.
Қайнонам билан маслаҳат қилиб, овсинларимни жўнатдик.
Улар қизим билан гаплашиб қайтишгач, менга телефон қилишга йўл очилди.
-қизим яхшими деб телефон қилиб менам, қизим ҳам балога қолдик мени уйимдаги гапни меҳмонлариз нимага сизга айтиб боради-деб роса таъзиримни берди, ахир боламни соғлигини сўрашга ҳаққим йўқми?
қиз узатиш дегани-бутунлай воз кечиш деганимаску?
мен тел қилганим сабаб духтирга чиқишдию, лекин қизим ўзи ҳам нима бўлганини билмай қолаверган ёзиб берган дорилариниям олмаган.
Хуллас, ҳомила тушмаган деб ҳисоблашган.
Қайнона қизимга ота-онез аралашмасин оиламиз ишларига деб дўқ қилган.
қизимни соғлигини сўраш оилавий ишга аралашишмаску!
Шундан сўнг орага совуқлик тушди.
Рўза кунлари қўққисдан куёв қизимни бизникига обкелди. ҳайрон бўлдим, хали бир ой бўлмадию деб,дадасига 1-2кун қолаверсин деб кетибди.
қизимдан сўрасам, уришиб қолдик деди, қолганини айтмади. эртасига дадаси обориб қўйди.
Муҳтарам қудаларимиз бизни синашган экан, изига қайтариб жўнатишимиз керак экану, биз куёвни гапи бн 1 кеча обқолиб, "гуноҳкор" бўбмиз шу сабабми, бошқами, қизимга сиз талоқ олдиз деб, ёшларни ажратишган.
Бизга эса ҳеч ким хабар бермаган. қизимгаям айтишга руҳсат беришмаган. қизим шу қадар тушкунликка тушганки, беш вақт намозни канда қилмайдиган, оқу қорани ажрата оладиган, савоб-гуноҳни тушинадигон қизим жонига қасд қилишга неччи марта уринган.
шу аҳволда бир ойдан ошиқ жазо ўтаган маҳбусдай азобланиб юрган.
бу орада "муҳтарам куёвтўрамиз" қизимни Загс идорасига обчиққан, онаси шунга рози бўлган, отаси бехабар бўлган қизим шунча зуғум остида бўлсаям, қаердан куч топган
билмадим, ажримга қўл қўймабди хозирда эса, улар заксни кесиб, янги келин олиш ҳаракатида.
Гулдек қизимни умри ҳазон бўлгани ҳам, туғилмаган гўдакни етим бўлиши ҳам уларни заррача ташвишга солгани йўқ.
Буни уйдагилар ҳаммаси сезган, овсинлари, қайноғалари қизим ўзини ўлдириб қўймасин деб пойлаб юришгану, бизга айтишни эп кўришмаган. 2 овсини қизим бн кеча кундуз бирга бўлишган тўғри, иддани эр уйида ўтириш керак экан, лекин бу ҳолатда қизни ота онаси хабардор бўлиши керакдир?
шунинг учун тушларимга кираётган экан.
туш ҳам хабар дейишади.
оналаримни ҳавотиридан сўнг, бу гапларни эшитиб, тўғриси довдираб қолдик қайноға бн куёв келинглар гаплашволелик, лекин отам билмасин дейишди уларникида ўша катта ўғилни маслаҳати бн ишлар ҳал бўларкан ота-она эса ижрочи дейдими, томошабинми нима дейишгаям хайронсан.
катта ўғил телефонда хар ҳил домлаларни маърузаларини эшитибми, ё интернет орқалими ҳуллас, "домла"бўпқоган экан.
аслида эса, биронта устоз кўрмаган бўлса керак.
қайнота бехабар тўйдан кейин талоқ тушиб, яна никоҳ ўқитишган экан. буниси 2 ми деб қайнонадан сўрасак, 3 чиси деди.
куёвдан қизимни айбини айтинг десам:
-сизларни соғинмасин, уйизга качон эсимга тушганда рухсат бераман, 6 ойми, 1 йилми, унгача рухсат сўрамасин. Телефонда бўсаям гаплашай демасин.рухсат бермасам кечаси йиғлаб уйқуми бузмасин деди.
мана нимадан тез-тез жанжал чиқаркан. куёвтўралар "шунчалар мўътабар бўпкетган экан".
Ахир ота-онани, жигарларни соғинмаслик инсонни қўлидан келмайдику? | 79 | 0 | Loading... |
36 Она-қиз қилиб тарбиялайди. қайнона-аёл қилиб тарбиялайди.
Маҳаллани боласи бўлсамам, мени айрим одамлар фалончини қизи деб ҳурмат қилса, кўпчилик фалончини келини деб ҳурмат қилади. чунки мени маҳаллада ўз ўрнимни топишимда қайнонами хизмати катта. биз 4 келин шунча йилдан бери сен-менга бормадик. бир биримизга ёрдамчи бўлдик. буни бизга қайнонам ўргатди дедим.
Биз маҳаллада намунали оила эканлигимизни, табиийки суриштириб билишган. балким,шунга қаттиқ ҳаридор бўлишгандир
Яхшилаб тўйга тайёргарлик кўра бошладик.
Қиз узатиш шунчалар алам экан. кўз қорачиғидек авайлаб, киймай кийдириб, емай едириб катта қилиб, узатар чоғиз ичиздан бир томириз узилгандек бўларкан, бунга сабр қилиш-айтишга осон экан.
Юбораётган саватлар қудаларга ёқармикин?
Устидаги сарпо қимматбаҳосидан бўлмади, қизим дакки эшитмасмикин деб ҳадикда ўтирасиз.
Бизда бундай бўлмади, чунки биз, эрим бн тўйдан олдинги осмондаги гапларга чиппа чин ишонибмиз.
Ҳатоимиз шундан бошланган деб ўйлайман.
Келин-куёв ҳавас қилгудек яхши турмуш бошлади. Бу бизга таскин бўларди, узоқ бўсаям қизимни тенгини топдик. Муносиб одамлар учради деб, Аллоҳга ҳамд айтардик.
Қизим шу ёшгача телефон ишлатмади, биронта йигит орқасидан юришга имкон бермади. Дадаси оилада тарбияга қаттиқ эътибор бергани учун шаънига гард юқтирмай катта бўлди.
Маҳалладаям жуда ҳаридори кўп бўлди. Шу томонлари бн куёвга маъқул келиши-табиий... тўйдан сўнг эл қатори мазар жўнатдим.
Уйимиз катталарига бу албатта ёқмади. Қудалар бн келишганмиз, жўнатиш шартмас деб ҳар сафар айтишди, лекин қизимдан янги хабар эшитаманку, борганлар менга қизимни саломини обкелади, деб барибир уринардим.
1-2 саватни пишириб, устига сарпо қўйиб, яна камига таксига 50 минг йўлкира бн жўнатардим.
Менга булар қизизи кўрдим, салом айтди-деган хабар олдида кўзга кўринмасди.
Қизимни буюмларини кўриб бир йиғласам, хонаси бўш турганини кўриб бир йиғлардим.
Ётган жойим ҳам тикондек, кечаси уйғонсам- болам-деган нидо юрагимни ўртарди.
Оналик шунақа машаққат экан. Лекин барига улар яхши одамлар, куёв яхши, қизим бахтини топди деган таскин бор эди.
Биз томонда тўйдан сўнг, куёвни ота онаси келинни ота онасидан бир ҳафта, 10 кунда, баъзилар 40 кунда хабар олгани, яъни "қуда ҳорманг"га келишади.
Хозирда кўпчилик келин-куёвни ҳам олиб келишади. Биз ҳам қизимни обкелишар деб роса кутдик, лекин улардан дарак йўқ.
Бу ҳам ўзбекнинг чиройли одати ҳисобланади. Жондай фарзандни вояга етказиб одоб тарбия бериб, ҳунар ўргатиб тамоман бошқа оилага бериб юборган ота онага хурмат юзасидан бориладиган бу ташриф фақат Ўзбекка хос бўлса керак.
Биз қудалардан анча ёш, яъни боласи тенгги бўганимизгами, улар олдида хурматимиз борлигини сезмадик.
Буни қиз томон паст саналади деган ёзилмаган қоидаларга йўйдик.
Тўйдан кейин 15 кунларда қудамга телефон қилиб, ҳол аҳвол сўрагач, қизим бн гаплашишга рухсат сўрадим.
Қуда қизимни чақириб телефонни берди.
Лекин қизим салом беришга улгирди холос, телефон қўққисдан ўчди.
Ичимда бир ҳадик уйғонди. Кейин билсам куёвтўра телефонни олиб ўчириб қўйган экан.
Қизим уйга тўйдан кейин 2,5 ойда келди.
Телефонга рухсат йўқ.
Биз учун ҳаёт аччиқ томонларини кўрсата бошлади.
Қизим 9 ой яшаган бўлса, ота уйига атиги 4 марта келди.
Охирги сафар келиб кетгандан сўнг кўникдик шекилли, 15 кунгача хурсандлигимиз олам жаҳон бўлиб юрдик.
Лекин кунда тушимга қизим кирар, лекин ҳотиржам эдим.
Қайнонам (аслида қайнонамни қайнона дейиш ноўрин,у киши ҳудди онамдек):
- қизиз билан гаплашдизми,2 кундан бери тушимга киряпти-деди.
- ҳавотир олманг,яхшидир-дедиму," тел қилиб хабар олай" деб ўйлаб қўйдим.
эртасига онам айтди:
-қизинг яхшими, тушимда безовта - деб.
Энди ростмона ҳавотирга тушиб куёв болага телефон қилдик.
Телефонни олмади.
Бу ҳол 3 кун давом этди, "борайлик" десам қудани уйига бориш ҳалиги ёзилмаган қонунларимизда уят эмиш.
Сўнг эрим қудани катта ўғлига телефон қилди.
У бўлса томдан тараша тушгандек
- укам қизизи қўйворган, қизиз идда ўтирибди - деди. | 77 | 1 | Loading... |
37 📝ЯНГИ КЕЛИНЧАКНИНГ АЧЧИК КИСМАТИ.
(кайгули хикоя, албатта укиб куринг)
Яқиндагина қизими уйи бузилди. Айтмоқчи бўганим оналарга кўзизи очинг демоқчиман, - деб бошладилар мухлисамиз...
Ёшим 38 да. Ўзим уй бекаси.Эрим дурадгор-ҳунарманд, у киши 42ёшда. Бир-биримизни қадрлаймиз, битта маҳаллада катта бўлганмиз, азалдан уй қизи бўлганим учун, мен у киши билан ҳатто учрашувга чиқмай, турмуш қурганмиз.
Худога шукур, бахтли умр кечириб келяпмиз.Худойим бизга 2қиз,1ўғил берди.
Бизни оилага кўпчилик ҳавас қилади. Қўшнилар орасида ёш бўлишимизга қарамай, яхшигина ҳурматимиз бор. Қизим 17га кириб кирмай, остонамизда совчилар серқатнов бўпқолишди. Биз бўлса, қизим 20га тўлсагина узатамиз деб жавоб қилардик.
Қизим мактабни битиришига тикувчига шогирд бердик, 1,5йил деганда яхшигина чевар бўлди. 18га кирганда эса, 2та шогирд ҳам олиб,одамлар назарига тушди. Кўзга яқин қиз бўлгани учунми, совчи кузатиб зерикдим.
Бизда, Андижонда қиз узатиш учун:
-Унаштирувда куёв томон совға салом жўнатади, қизга 8-10та кийимлик мато, рўмоллар, маҳси кавуш. Патир, шинмон, қанд-қурс, ҳуллас қуда томондан 10тача сават келади. Қиз томон бўлса шуни энг камида 25та қилиб қайтаради. Фотиҳа тўйда эса, бунақа саватлар сони 50-60та бўлади. Фотиҳа тўйини ўзи қиз томонга 5-7миллионга тушади.
Амаллаб тўйни ўтказган қизни ота-онаси энди куёв томонга мазар жўнатишни бошлайди. 3кун ё 1 ҳафта ҳар куни 3 маҳал, 40 кун эса ҳафтада 2 кун жўнатади.
Егулик солинган саватлар устига албатта совға салом, яъни кийим кечак албатта бўлиши керак. Булар куёв уйини безаб бўлгандан кейинги ҳаражатлар (яна куёв томонни туғилган кунлариям эсдан чиқмаслиги керак). Мебель, парда, гилам..неччи хона ажратилса, шунчани тўлдирасан. Айрим инсофли одамлар 2хона уй ажратса, биттасини ўзи тўлдиради. Шуларни ўйлаб, эр-хотин 5-7минг доллар пул йиғиб, яхшилаб тайёргарлик кўриб кейин узатамиз дердик. Шу орада қизимга қўшни туманлардан ҳам совчи кела бошлади.
Мен эса ўша гап, 20 га кирса узатаман, болам анча ёш кейин маҳалламизга берамиз, узоққа беромиман деб кузатардим.
Қўшни тумандан (орамиз 50км) келган совчиларни эса қайтаролмадик.
2 ой роса келишди.
Ахири қайнотам
"онангиз тенгги аёлни шунча овора қилдизми?" деб танбеҳ
берди.
Суриштирдик, йўлимиз шу томонга тушганда маҳалласига кириб ўтдик (ўзим ,ота-онам, 2 аммам) йўл узоқ, бермиман дедим.
Қайнонамга "сиз йўқ деб юборинг" дедик, ҳуллас йўқ дейолмадик.
Қуда бўлмишлар отамдан катта,онам тенгги эди.ёши катта одам, яна намозхон тақводор одамлар экан, 3 келини бор.
- Маҳаллада обрўли ўғли ичмайди, чекмайди, намозни канда қимайди, нимаси ёқмаяпти сизларга?-дегувчилар кўп бўлди.
- Фақат узоқлиги - деган баҳонамиз кулгили эшитилди,
- қўйингларей, хозирги замонда машиналар сероб бўлса, узоқни яқин қиладигон телефон бўлса, ноумид қилманглар, шундай одамларни-деган гаплар бн бошимиз айланиб қандай рози бўлганимизи билмай қолдик.
Қуда бўлмишлар оят ҳадислар билан қиз боқиб катта қилиб узатиш қандай савоблигини айтиб,
"мазар сарполар бизга керакмас, тўйдан кейин ҳам 40 кунлаб жўнатмайсиз, керакмас, қизимни сепи кам деб тўйни орқага сурманглар" деб бизни илмли, тақводор эканликларига ишонтиришди.
"Мебель, парда, гилам қилмайсиз, ўзимиз тўлдирамиз" деган гапи ҳойнаҳой тил учида айтди деган ўйда
-Қизимга атаб сеп йиққанман, борини бераман - дедим - қизим ҳали гўдак, камчиликларини юзига солмай, ўргатволаман десез майли. қизимга рўзғорни ўргатишизга аралашмайман, чунки она тарбияси бошқа, қайнона тарбияси бошқа - дедим. | 68 | 0 | Loading... |
38 Media files | 70 | 0 | Loading... |
39 Мунисанинг сўзлари болага озуқа бўлмайди. Баттар чинқиради. Қиз ҳам мана олти ойдан буён анча тажрибали. Яхши йўлини топган. Болага раҳми келади. Шунинг учун йиғлаганида бешикни тебратмай туради. Баландроқ йиғласин, онаси эшитсин. Марҳабо опанинг ётоғи эшиги очилиши билан бешикка қўл чўзиб оҳиста алла айтади:
— Алла, бўл! Алла-ё, алла...
— Қорни очқадими, дейман? Овози ўчмаяпти, — Марҳабо опа Мунисага энди ёмон боқмайди. Чунки кўрадики, у тебратиб ўтирибди.
Шу билан гўдак мазза қилиб, чўлпиллатиб эмиб уйқуга кетади. Онаси эса одатига кўра бешикка суяниб кўзларини юмади. Ана энди Муниса ҳам ухлаши мумкин.
Қиз бу ерга ҳам кўникиб кетди. Ҳар ой маоши билан бирга онасига тақинчоқ олиб боради. Онаси алқагани-алқаган. Итоатгўй, меҳнаткаш бу қиздан Марҳабо опа ҳам миннатдор. Мунисанинг ҳаёти яна ўз изига тушгандек эди. Фақат у ора-сира нима учундир Икромни ўйлаб қўярди.
“Манзилимни билмайди-да, бўлмаса аллақачон Икром ака излаб келган бўларди. Холида опа ҳам эри мени топиб олмаслиги учун келган, сўраган бўлса ҳам айтмагандир? Балки ўқиши билан бўлиб вақт топа олмаётгандир? Йўқ, ахир у менинг қаердалигимни билмайди-ку! Нима бўлганда ҳам менинг тинч яшаётганимга, яхши пул топаётганимга у киши сабабчи...”
Davomi bor | 71 | 0 | Loading... |
40 Муаллиф: Наргиза Усанбоева
Қисса
38-қисм
Муниса англадики, бу жувон фақат ўзига ва эрига эътибор қилгани билан кўнгли ва қўли очиқ.
— Эримнинг заргарлик дўконлари бор. Истасанг уйларингга кетаётганингда эримдан сенга тилла тақинчоқлар олиб бераман. Сотиб келасан. Айтишларича, сен яшайдиган вилоятда Тошкентга нисбатан тилла тақинчоқлар анча қиммат эмиш. Бир дугонам доим шундай қилади. Мендан тилла олиб кетиб, сотиб келади. Фойдаси йўлкиранисини қоплармиш. Сен ҳам шундай қил. Мен сенга ўз нархида бераман. Ойинг у ерда қўшниларингга кўрсатсин. Устига бир-икки сўм қўйиб сотсин. Сен кейин менга ўз нархида пулини олиб келиб берасан. Ойингга ўша қолган пул фойда, бизга сотилгани...
— Ойимдан сўраб кўришим керак, — бу таклиф ёққан бўлса-да, иккиланди Муниса. Чунки илк бор Тошкентдан уйига борганида онасининг гапирган гаплари, шубҳалари ҳали ёдидан чиқмаганди.
— Ойингга ўзим айтаман, уйга кетаётганингда бир кун олдин эсимга солсанг бўлди. Эҳтиётлаб, ўраб-чирмаб бераман ҳам.
Муниса бундан қувонди. Марҳабо опадан сўраб ойисига қўнғироқ қилди.
— Нега Холида опангникидан кетдинг? — кутилмаганда саволга тутди ойиси.
— Холида опа билан гаплашибсиз-ку, айтмадими, ўзи? — гап топа олмади қиз.
— Ўзи айтар Мунисанинг деди. Гапир, нима айб қилдинг? Кимникидасан?
— Ойи, айб қилганим йўқ. Ҳалиги... уйга борсам ҳаммасини тушунтираман, — жилмайиб турган Марҳабо опага кўзи тушиб, баттар довдиради Муниса.
— Менга бер, ўзим гаплашаман. Ойинг сенга ишонмаяпти, шекилли, — Марҳабо опа гўшакни қўлига олиб тушунтирди. — Шундай экан, хавотир олманг. Холида опанинг ўзи менга юборди у. Жуда яхши қиз, деди. Агар қизингиз ёмон бўлса, мақтармиди?
Бу гаплардан кейин онаси тинчлангандек бўлди. Бир ойдан сўнг эса Марҳабо опанинг ўзи қўнғироқ қилиб, Мунисани уйга юбораётганини, тилла тақинчоқлар ҳам бериб юбориши айтди.
— Вой, мунча чиройли занжир экан, бу? Шунча нарсани у сенга ишониб бериб юбордими? Худойим-ей, сенам қўрқмай олиб келаверибсан, а?
— Кўрдингиз-ку, рўмолчага туйиб, чўнтагимга қўшиб тикиб берди тушиб қолмасин, деб. Ҳатто, сумкамга ҳам ишонмади “сумкани кўпчилик эсидан чиқариб қолдиради”, деб.
— Қўшниларга, бозордаги танишларимга кўрсатаман, — ойиси жуда маҳлиё бўлиб термуларди тақинчоқларга. — Эртагача сотишим керак. Марҳабо опанг сени дарров жўнатишимни айтди.
— Чақалоғига қарайдиган одам йўқ-да! Мендан олдин бир аёл кундузи қараган экан. Кечаси қарамагани учун ўрнига одам қидирган.
— Вой, кеча ҳам қарайсанми? Чақалоққами?
Муниса бош ирғади.
— Ҳа-а-а бой, пули бор, қаратади-да! Лекин гўдакни бировга ишониб топширганига қойилман...
Гапира-гапира чиқиб кетган онаси оғзи қулоғида қайтиб келди. Айтишча, тақинчоқларнинг деярли ҳаммасини сотибди.
— Бозордагилар ҳам, қўшнилар ҳам индамай олишди. Устига қўйган пулимни айтмадим. Шунда ҳам арзон дейишди, — ҳайрат билан деди у. — Тилла олиб юрганлар билади-да, сен олиб келган тақинчоқларнинг “проба”сида хумо қушининг расми бор эмиш. Бу ўзимиздан чиққан, ишончлиси дейишди. Ҳамма томонини кўриб, хурсанд бўлиб олишди.
Муниса йўлга отланаётганида онаси Марҳабо опага қўнғироқ қилди.
— Мен бу ердан ишонли ҳайдовчи билан жўнатяпман. Илтимос, турмуш ўртоғингизми, ўзингизми кутиб олинг. Қўлида тақинчоқларнинг пули бор. Қўрқаман... — у билан гаплашиб бўлгач, қизига юзланди: — Эҳтиёт бўл, хушёр тур. Тақинчоқлардан қолган фойда сенинг келиб-кетишингни, яна бизнинг бир ҳафталик озиқ-овқатимизнинг пулини қоплади. Келишингда таниш ҳайдовчи билан келсанг тағин ола кел. Танишларим сўраб қолди.
Мўмайгина маош ва тилла тақинчоқлардан қолган фойда Мунисани ишига янада масъулиятли этди. У энди кечаю кундуз икки боланинг энагаси. Баъзан Марҳабо опани уйғотгани ҳам истиҳола қиларди. Аммо чақалоқ ҳам қорни очганида жим ёта олса экан. Ундай эмас-да!
“Йиғлама, болажон, йиғлама. Ухлаб қол. Ойингни уйғота олмайман. Уйғотсам, жуда ёмон қарайди менга. Нигоҳлари малол келади. Фақат сен ухла. Майли мен тонггача тебратиб чиқишга розиман”. | 69 | 0 | Loading... |
Kitob.(Hikoya)
Bir tiyin ustida yetti dumalaydigan ziqnaroq do'stimiz bor edi, Bir kuni 3-4ta do'stu qadrdonni mehmonga chaqirib qoldi. Ishonib-ishonmay bordik. Qarasak, qozonga endi unnalyapti. "Bundan battari bo'lmaydi, o'choqni ovora qilmay qo'ya qoling, bermasning oshi pishmas" , deb tegishdik.
-Yo'q, - dedi u xafa bo'lgandek, - unchalik emas, bitta go'sht, bitta guruch qilib oshni damlab qo'ygandim, qo'shnimning ayoli yig'lab chiqib qoldi. Qudalari kelgan ekan. Qo'lga suv berib, oshning tuzini ko'rsa, nomakob qilib qo'yibdi, deng. Yaxshiki, bizni xonadonda ham osh edi.
-Bundan chiqdi pullavoribsiz-da, - yana kulishdik biz, - bizga qurug'iyam bo'laveradi, berovring.
-Agarda bitta kitob qo'limga tushib qolmaganda, albatta, pullagan bo'lardim, - deb kuldi u.
-U qandoq kitob ekanki, odamni bir kunda tarbiyalab qo'yadigan?
-Kitobdaqa kitob-da, unda yozilishicha Ahmad degan odam qiynalib qolgan bir qo'shnisiga chin dildan qarashgan ekan, tushiga bir nuroniy odam kirib, Ahmad sen Haj savobini olding, depti. Menam bir qozon oshni shundoq hadya qivora qoldim.
-Ee, o'lmang, dedik astoydil quvonib, - siz ham Xudo xohlasa, Haj savobini olibsiz, qo'shnini xijolatdan, xotinini kaltakdan qutqarib qolibsiz, - dedik.
Qarang, bitta rivoyat bitta dono ustozning ishini qilibdi. "Kitob - tarbiyachi" , deganlari shu bo'lsa kerak-da.
@status_ibratli🕊
Qo‘shnichilik. . .
Bir kishi zarurat tufayli katta qarzga botdi. O‘ylay-o‘ylay, uyini sotishga qaror qildi. Musulmon odobi bo‘yicha uyini birinchi bo‘lib qo‘shnisiga taklif etdi. Bu gapdan hayron qolgan qo‘shni:
– Nega sotyapsiz? – deb so‘radi undan.
– Katta qarzim bor, shuni to‘lashim kerak, – dedi u.
– Qancha narx belgiladingiz? – deb so‘radi qo‘shnisi.
Odam uyning asl bahosi ancha baland ekanini, lekin qadrdon qo‘shnisiga arzonga berishini, qarziga yetadigan pul kifoyaligini aytdi.
– Qarzingiz qancha? Kimdan olgansiz? – deb so‘radi qo‘shnisi.
U bu savollarga kerakli javoblarni berdi.
– Mayli, ertaga chiqing, gaplashamiz, – dedi qo‘shnisi.
Odam kelishilgan vaqtda yana qo‘shnisining eshigini qoqdi. Salom-alikdan so‘ng qo‘shni asosiy gapga o‘tdi:
– Men kecha borib, siz aytgan odamga qarzingizni to‘lab keldim. Endi undan qutuldingiz. Hech qayerga ketmang. O‘z uyingizda bemalol yashayvering.
– Iye, bu nima qilganingiz? – dedi xijolat tortib u. – Axir qarzim hazilakam pul emas edi. Katta zarar-ku bu sizga!
Qo‘shni bu gapga shunday javob berdi:
– Men buni zarar hisoblamayman. Agar sizday halol, yaxshi qo‘shnimdan ayrilganimda chinakamiga zarar ko‘rgan bo‘lardim...
Shundayin qo‘shnilar bormikin ~ A~
Siz nima deysiz.. O‘zingiz ham shu qo‘shni kabi himmat qila olasmi???
Kim javob bera oladi.!!!
@status_ibratli🕊
AJOYIB SUHBAT
- Qizingiz yaqinda turmushga chiqqan edi. Hayoti qanday kechayapti ?
- Qizimni baxti bor ekan, shunday yaxshi yigitga turmushga chiqdi. Kuyovim qizimni juda yaxshi ko‘radi, qo‘lini sovuq suvga urdirmaydi, og‘zidan nima chiqsa olib beradi, tillo uzuklar, taqinchoqlarni aytmay qo‘yaqolay, yaqinda moshina olib berdi. Har kuni ishdan qo‘lida gul bilan keladi. Hatto ertalablari qizimni uyqusini buzmaslik uchun sezdirmaygina ishga chiqib ketadi. Ikki yosh juda baxtli hayot kechirayapti. Qizim baxtini topdi, qizimni qadriga yetadigan kuyovimdan aylanay...
- Ha, juda yaxshida xursandman, baxtli bo‘lishsin.
Haa..aytgancha, o‘g‘lingizni ham yaqinda uylantirgan edingiz, keliningiz yaxshimikan ?
- Eeeh...so‘ramang, o‘g‘lim bechorani baxti kulmadi, yaxshi xotin chiqmadi kelinim. Ko‘ngillari u kishini har kuni birnima xohlaydi, dam tilla taqinchoqlar, dam moshina, dam yangi ko‘ylak. Yalqovligini aytmaysizmi, qo‘lini sovuq suvga urmaydi, hay hay demasa kuni bilan uxlaydi, hatto o‘g‘lim bechoraga ertalablari nonushta tayyorlagani ham turmaydi. Bechora o‘g‘limni topgan puli gulga ketyapdi, har kuni gul ko‘tarib keladi, koshki bu xotini shunga arzisa...
Bunaqa kelinni tezroq yo‘qotish payidaman, o‘g‘limni baxtsiz qildi yashamagur...
Bir xil odamlar haqida ikki xil fikr yoki .... xulosa sizdan...
@status_ibratli🕊
Photo unavailableShow in Telegram
Sizni Alloh uchun yaxshi ko‘raman ❤
Baxt ko'chasi manzili🫶🫶
@baxt_kochasi1💞
❤ 1
00:23
Video unavailableShow in Telegram
Allohim yaxshi ko'rganlarimni yaxshilik bilan siylagin♡♡♡
Baxt ko'chasi manzili🫶🫶
@baxt_kochasi1💞
3.51 MB