~𝕼𝖚𝖊𝖗𝖊𝖓𝖈𝖎𝖆~

Yitik birkaç hayalin kalan son izlerinin ruhuma batması neden bu kadar acı veriyor . Bazen diyorum . Bazen unutsam herşeyi ama unutmak derken bile aklıma doluşuyor . İnsan kırıldığı yerden toparlanınca . Ruhunu kalan son kırıklıklardan koruyamıyor. Ruhum kanıyor. Ben ,sen ,o... kimse görmüyor. Hissedilen tek şey bazen derin bi pişmanlık ,içimi yakıp kavuran keşkeli cümleler. Bazenle uzaklara bakıp bakıp ,gidersem şu acı veren hüzün bulutları dan uzaklaşsam , diye düşünmelerimden öteye gidemiyorum. Yollar hep aynı . Daha kaç kez geçicem bu yollardan . Daha kaç kez ruhumdan parçalar bırakıcam geçtiğim yerlere. Daha kaç kez rüyalarımdan hayııır diye bağırarak uyanıcam . İnsan daha nasıl kendini kaybedebilir . Her gün gözüne batan bişeyi sen nasıl yok sayardın ? Bana bir yol göster deki şöyle yap , şunu yap ,bunu yap . Takatim tükeniyor, hevesim tükendi bile . Saçlarımın rengini değiştim ya da ne bileyim uzatayım dedim herkes ayrı bi büyülenmiş gibi .gören ne kadar yakıştığını söylüyor, sokaktan geçen tanımadığım insanlar bile muhabbet etmeye çalışıyorlar . Dışım insanları büyülerken içimi kimse umursamıyor. Kimse göremiyor . İçi çürümüş bir elmayı elinde ne kadar tutarsın ki . İstediği kadar kırmızı ve iştah kabartan olsun . Çürük olduğunu anladığın an artık eskisi gibi istemezsin . Ben hayatıma ,renk değil yeni insanlar değil . Ufak bi yardım eli istedim . Aynı yolda geçmeye çalışmayacak beni yolumda rahatsız etmeyecek . Küçük bir yol arkadaşı . Bazen ruhumdaki kırıntıları yerden kaldırmak isteyecek, bazen kaldıramadığı ruhumun parçasına basmamaya çalışacak bazende elini ruhumun kanayan yerinde sabitleyip kanamayı durdurmak isteyecek . Sadece bunları isteyecek biri . Ne kadar uzak değil mi . Sanki dünyaları istemişim ?Dünya tek bir çocuktan mı ibaret? Yolum uzun ben yorgun ve yaralıyım . Hayat benim isteklarimden ibaret değil . İşte bu yüzden bu sabahta yine defalarca olduğu gibi kırıldığım yerden ayağa kalktım. Başımı dik yapıp ,gözümde kurumaya yüz tutan göz yaşlarını geriye gönderdim. Kaç ölüm gördü şu ruhum . Kendi ölümünü görse bişey olmaz. ____________________________------________--------_________------___________------______________-----__ -/ Bir daha bu yolları aynı hevesle yürür müyüm ? Kim bilir ne bekliyor kalır mıyım, ölür müyüm ? /Sezen Aksu _kaçak_/

Sabret ;pişmanlıklara, canını acıtan anılara ,geçici mutluluk ve hazlara yenilme. Sabret !

Kaybetmekten korkma; bir şeyi kazanman için bazı şeyleri kaybetmelisin. Ve unutma; kaybettiğinde değil, vazgeçtiğinde yenilirsin.

Bana sürekli her an kalkıp gidecekmişsin hissini verdin, Bense yanımda daha fazla kalabilmek için nasıl da can attık ama değil mi ? Seni kaybettim belki ama kendimi buldum. Güzel hikayeydi...

Ve aşk; Bir saç teli kadar inceydi... Üstünde yürüyebilmek için, Cambaz olmak değil, Yürekli olmak gerekiyordu.

Kalbimi soğuk sularına bıraktım. İçimdeki yangınla sana aktım Gök yüzümü sen yaptım . Kararma , kara bulutlarla dolma ,yağmura boğma beni . Ben siyahına rağmen sularına koştum . Sen beyazıma,grime laf edip kıyma bana .