cookie

We use cookies to improve your browsing experience. By clicking «Accept all», you agree to the use of cookies.

avatar

کمیته پیگیری ایجاد تشکل های کارگری ایران

Advertising posts
534Subscribers
No data24 hours
-47 days
-230 days

Data loading in progress...

Subscriber growth rate

Data loading in progress...

بیانیه یکم مه، روز جهانی کارگر، از راه می‌رسد و در ایران پا به خیابان‌هایی می‌گذارد که این روزها، ویژه‌تر از همیشه، مملو از ماموران انتطامی و امنیتی است؛ صفی که بخشی از دستگاه تحمیل منویات حاکمیت به مردم است، از جمله تحمیل فقر و فلاکت. «روز کارگر» در ایران همواره این صف را در مقابل خود دیده است که چگونه تجمع کارگران را پراکنده و آن‌ها را زده و بسته و بازداشت کرده و نگذاشته است مراسم مستقل خود را برگزار کنند. و اگر مناسبت این روز از اعتراض همبسته‌‌ی کارگران شیکاگو و سرکوب شدید آن به دست پلیس سر برآورده است، کارگران ایران سال‌هاست که در مناسبت «روز کارگر» به‌سر می‌برند. آن‌ها هر روز برای بدیهی‌ترین حقوق خود دست به اعتراض زده‌اند، هر روز سرکوب شده‌اند و هر روز شکست‌ها و پیروزی‌های خود را شمرده‌اند. به این معنا در ایران هر روز، روز کارگر است. تا این وضعیت را دریابیم کافی است بدانیم امسال اولین اعتراض و اعتصاب کارگران در نخستین روز آن، اول فروردین، انجام گرفت: کارگران راه‌آهن خراسان به دلیل پرداخت نشدن حقوق و مزایای خود دست از کار کشیدند. در سال گذشته بیش از 1600 اعتصاب و اعتراض کارگری و صنفی ثبت شده و البته بسیاری‌شان همراه با یورش ماموران و ضرب و جرح و بازداشت اعتصابیان و معترضان بوده است. این حجم از تجمع و فریاد نشان‌گر غارت نیروی کار و وسعت بیدادی است که از سوی صاحبان قدرت و مکنت بر پرشمارترین و اساسی‌ترین طبقه‌ی جامعه تحمیل شده است.  هنگامی‌که دستمزدها در همدستی کارفرما و دولت چندبرابر زیرِ خط فقر تعریف و تعیین و بخشی از همین حد هم صرف باج‌خواهی روزانه‌ی شرورِ مستِ تیغ برکفِ بازار می‌شود، این تعریف و تعیینِ سطح برخورداری از زندگی فقط برای کارگران نیست بلکه شامل همه‌ی کسانی می‌شود که از قدرت اقتصادی و سیاسی سهمی ندارند؛ فقط نان و مسکن و گوشت و پوشاک و میوه نیست که هردم بیش‌تر و بیش‌تر از سفره‌ی مردم کاسته و به رویای ذهن‌شان بدل می‌شود بلکه فرهنگ آن‌ها، از آموزش و کتاب و سینما و تئاتر و موسیقی و . . . نیز اسیر اثرات فقر می‌شود و آسیب می‌بیند. در این شرایط اعتلای فرهنگی که نه، ابتذال فرهنگی رخ می‌نماید.  این‌جاست که ما نویسندگان به کارگران و دیگر زحمتکشان گره می‌خوریم و به‌ هم مربوط می‌شویم. نویسندگان گذشته از این‌که خود فروشندگان نیروی کارند، و از این جنبه با کارگران هم‌سرنوشت، کنش‌گران عرصه‌ی فرهنگ جامعه نیز هستند. کمااین‌که کانون نویسندگان ایران یکی از هدف‌های بنیادین خود را اعتلای فرهنگی جامعه قرار داده است. پس فقر و فلاکتی که مانعی جدی در راه بهره‌مندی مردم از امکانات و فرصت‌های فرهنگی است باید مورد اعتراض نویسندگان قرار گیرد. حمایت از حقوق کارگران حمایت از رشد و برخورداری فرهنگیِ بیشینه‌ی مردم است. خاصه آن‌که کارگران ایران هم به‌طور عام، همانند کارگران دیگر کشورها، از نظام اقتصادی حاکم رنج می‌برند و هم به‌طور خاص از سیاست و ایدئولوژی حاکمان که اقتصاد را در چنبره‌ی خود ویران‌تر و زندگی مردم را محکوم به فقر روزافزون کرده است. حمایت نویسندگان فقط شامل جنبه‌های مادی منافع کارگران نیست بلکه خلاصی آن‌ها از سانسور و اختناق را نیز در بر می‌گیرد. و این جایی است که کارگران باید به حمایت از خواسته‌های مشخص نویسندگان، لغو هرگونه سانسور و تحقق آزادی بیان بی‌هیچ حصر و استثنا، برخیزند. برای آن‌که بتوانند تریبون‌های خاص خود را داشته باشند، برای آن‌که صدای خود را بی‌مانع و بدون هراس به گوش دیگران برسانند، برای داشتن تشکل‌های مستقل آزاد، برای ... لازم است مخالفت با سانسور و دفاع از آزادی بیان را به بخشی از خواسته‌های مستقیم خود تبدیل کنند. کانون نویسندگان ایران ضمن شادباش روز جهانی کارگر از مطالبات و خواسته‎‌های کارگران حمایت می‌کند و خواستار آزادی همه‌‌ی کارگران زندانی و فعالان کارگری در بند از جمله کیوان مهتدی عضو کانون نویسندگان ایران است. یکم مه، برابر با 12 اردیبهشت، روز جهانی کارگر فرخنده باد.  کانون نویسندگان ایران ۱۱ اردیبهشت ۱۴۰۳ #روز_جهانی_کارگر #اعتصابات_سراسری
Show all...
پیام علی نجاتی به مناسبت اول ماه می روز جهانی کارگر علی نجاتی کارگر بازنشسته سندیکای کارگران نیشکر هفت تپه دوشنبه ۱۰  اردیبهشت /۱۴۰۳ #نان_کار_آزادی #شادی_رفاه_آبادی #نابود_باد_استثمار_و_کار_مزدی #اعتصابات_سراسری
Show all...
بازداشت خالد احمدی از اعضای انجمن صنفی معلمان کُردستان در سنندج خالد احمدی معلم بازنشسته آموزش و پرورش و از اعضای انجمن صنفی معلمان کُردستان در سنندج و مدیر برگزاری انتخابات هیئت مدیره این انجمن ساعاتی قبل از برگزاری انتخابات اعضای هیئت مدیره توسط نیروهای امنیتی جمهوری اسلامی ایران بازداشت شد. #معلم_زندانی_آزاد_باید_گردد #روز_جهانی_کارگر_گرامی_باد
Show all...
نصب بنر روز جهانی کارگر توسط انجمن صنفی استادکاران و کارگران ساختمانی در سطح شهر کامیاران #اعتصابات_سراسری
Show all...
توماج صالحی: بازتعریف امر زیبا ✍🏼 رضا امانی‌فر آنهایی که دیدگاه‌ها و رویکردهای هنری را دنبال می‌کنند، می‌دانند که ایده‌ی «هنر برای هنر» چگونه در دوره‌های اخیر مورد اقبال جامعه هنری قرار گرفته است. این رویکرد به هنر، بر این نکته تاکید دارد که هنر هیچ مسئولیت و تعهدی نسبت به بیرون از خود ندارد و در خود و برای خود تعریف و تولید می‌شود. به سخن گوتیه «هنر برای هنر، به معنای هنری آزاد از هرگونه نگرانی و دغدغه فکری به جز زیبایی است»، هواداران این رویکرد بر این باورند که هر نوع تعهدی می‌تواند قید و بندی برای هنر ایجاد کند و هر نوع رسالتی برای هنر - بجز تولید زیبایی - آن را محدود می‌سازد. نزدیک‌ترین تاثیر این تعریف از هنر، شانه خالی کردن هنرمند از هر تعهد اجتماعی و فرو رفتن در فردگرایی زندگی بورژوایی‌ست. شیوه زندگی و معیشت بخش زیادی از هنرمندان ایرانی از سویی و از سوی دیگر، حاکمیت دروغ و فریب که هر ارزشی را به لجن می‌کشد و دستان پلیدش هر واژه‌ای را زهرآگبن می‌نماید، سبب شد که این رویکرد به سرعت مورد اقبال و استقبال جامعه هنری در ایران قرار گیرد. به گونه‌ای که بخش زیادی از هنرمندان هنر متعهد را هنر نمی‌دانستند و آنرا پروپاگاندا می‌نامیدند. #توماج_صالحی هنرمندی است که با تعهد به انسان و جامعه‌ی انسانی امر زیبا را به گونه‌ای دیگر تعریف می‌کند و «ایده‌ی هنر برای هنر» را به عنوان رویکردی بورژوایی به چالش می‌کشد. او، در واقع، امر اخلاقی و امر زیبا را در هم می‌آمیزد، از دایره‌ی تنگ منافع فردی عبور کرذه و «زیبایی» را با مبارزه برای دیگری و تعهد و مسئولیت نسبت به سرنوشت انسان‌ بازتعریف می‌کند. #اعتصابات_سراسری
Show all...
🔴تهران سردار جنگل تجمع اعتراضی بازنشستگان مخابرات تهران دوشنبه ۱۰ اردیبهشت #اعتصابات_سراسری
Show all...
🖌اورمیه تجمع اعتراضی بازنشستگان مخابرات آذربایجان غربی دوشنبه ۱۰ اردیبهشت‌ماه #اعتصابات_سراسری
Show all...
فراخوان سراسری: روز جهانی کارگر روز اعتراض به حجاب اجباری، به اعدام، به فقر و فلاکت؛ پیش بسوی اعتصاب و اعتراض در روز چهارشنبه ۱۲ اردیبهشت ۱۴۰۳ روز جهانی کارگر، برای ما نماد مبارزه علیه اقلیت حاکم جنایتکار و مفتخور جمهوری اسلامی است؛ نظامی که مجری تحمیل حجاب، اعدام، استثمار و به بردگی کشاندن عموم جامعه در راستای منافع مشتی اختلاسگر، مافیای حکومتی و سرمایه‌دار مفتخور هست؛ این روز، برای ما نماد ایستادن بر آرمان ایجاد یک جامعه انسانی است. برای ما زنان، دانشجویان، جوانان، کارگران، معلمان، پرستاران و کادر درمان، دانش‌آموزان، بازنشستگان، رنگین‌کمانی‌ها، کشاورزان و تمام بخش‌های تحت استثمار و سرکوب جامعه، این روز، یعنی ایستادگی بر ارزش‌های انقلاب «زن زندگی آزادی» و اعتراض و «نه» گفتن به رژیم مافیایی و دزدسالار اسلامی. حکومتی که با تحمیل فقر و فلاکت و حجاب و اعدام به جان تک تک ما افتاده. روز جهانی کارگر، روز تک تک ماست که زندگی چندین برابر زیر خط فقر را قبول نمی‌کنیم و تا رسیدن به حق‌مان، یعنی «رفاه همگانی» دست از مبارزه برنخواهیم داشت. همانگونه که زنده یاد سارینا اسماعیل‌زاده گفت: «مگه مردم یک کشور چه میخواهند جز رفاه رفاه رفاه!» روز جهانی کارگر امسال، روز گسترش بی‌حجابی سراسری برابر تحمیل حجاب و اعتراض علیه هر شکلی از اجبار و سلب حق انتخاب است؛ این روز فرصتی دیگر برای تودهنی زدن به حکومت ضدزن و تماما ضدانسانی جمهوری اسلامی است. روز جهانی کارگر روز اعتراض به حکومت اعدامی و علیه صدور حکم اعدام برای توماج‌ صالحی، رضا رسایی، عباس دریس، مجاهد کورکور و حبیب‌ دریس و ده‌ها نفری است که حکومت از بین آنها دنبال گردن برای طناب دارش می‌گردد. روز جهانی کارگر، روز سوخت‌بران و کولبران و همه هیچ بودگانی است که برای «نان»، جان می‌دهند. از این رو و برای زیر و زبر کردن وضع موجود، شبکه سراسری انقلاب زن زندگی آزادی فراخوان می‌دهد که روز جهانی کارگر را به‌عنوان یک فرصت برای پاسخی کوبنده و دندان‌شکن به حکومت ببینیم و با اعتراض و اعتصاب این روز را گرامی بداریم! از این رو فراخوان ما رو به عموم جامعه برای اعتصاب و اقدامات اعتراضی: ➖ اقدامات گسترده اعتراضی و میدانی: شعارنویسی، پخش و نصب تراکت و دست‌نوشته و اعلامیه و شبنامه علیه حجاب اجباری، علیه احکام اعدام، علیه فقر و تورم و گرانی و اختلاس ➖ اعتصاب در مراکز تحصیلی و تعطیلی تحریم کلاس‌های درس ➖ اعتصاب در محل کار، مراکز تولید، بین کسبه و بازاریان، توقف خرید و فروش و خدمات حمل و نقل عمومی ➖ حضور حداکثری و جمعی بی حجاب در مراکز تحصیلی و کار و در محلات و سطح شهرها ➖ شعاردهی شبانه روز جهانی کارگر شبکه سراسری انقلاب زن زندگی آزادی (شامل تشکل‌های دانشجویی و دانش آموزی و گروه های مبارزاتی شهری و محله محور زنان و جوانان) ۹ اردیبهشت ۱۴۰۳
Show all...
فراخوان سراسری: روز جهانی کارگر روز اعتراض به حجاب اجباری، به اعدام، به فقر و فلاکت؛ پیش بسوی اعتصاب و اعتراض در روز چهارشنبه ۱۲ اردیبهشت ۱۴۰۳ روز جهانی کارگر، برای ما نماد مبارزه علیه اقلیت حاکم جنایتکار و مفتخور جمهوری اسلامی است؛ نظامی که مجری تحمیل حجاب، اعدام، استثمار و به بردگی کشاندن عموم جامعه در راستای منافع مشتی اختلاسگر، مافیای حکومتی و سرمایه‌دار مفتخور هست؛ این روز، برای ما نماد ایستادن بر آرمان ایجاد یک جامعه انسانی است. برای ما زنان، دانشجویان، جوانان، کارگران، معلمان، پرستاران و کادر درمان، دانش‌آموزان، بازنشستگان، رنگین‌کمانی‌ها، کشاورزان و تمام بخش‌های تحت استثمار و سرکوب جامعه، این روز، یعنی ایستادگی بر ارزش‌های انقلاب «زن زندگی آزادی» و اعتراض و «نه» گفتن به رژیم مافیایی و دزدسالار اسلامی. حکومتی که با تحمیل فقر و فلاکت و حجاب و اعدام به جان تک تک ما افتاده. روز جهانی کارگر، روز تک تک ماست که زندگی چندین برابر زیر خط فقر را قبول نمی‌کنیم و تا رسیدن به حق‌مان، یعنی «رفاه همگانی» دست از مبارزه برنخواهیم داشت. همانگونه که زنده یاد سارینا اسماعیل‌زاده گفت: «مگه مردم یک کشور چه میخواهند جز رفاه رفاه رفاه!» روز جهانی کارگر امسال، روز گسترش بی‌حجابی سراسری برابر تحمیل حجاب و اعتراض علیه هر شکلی از اجبار و سلب حق انتخاب است؛ این روز فرصتی دیگر برای تودهنی زدن به حکومت ضدزن و تماما ضدانسانی جمهوری اسلامی است. روز جهانی کارگر روز اعتراض به حکومت اعدامی و علیه صدور حکم اعدام برای توماج‌ صالحی، رضا رسایی، عباس دریس، مجاهد کورکور و حبیب‌ دریس و ده‌ها نفری است که حکومت از بین آنها دنبال گردن برای طناب دارش می‌گردد. روز جهانی کارگر، روز سوخت‌بران و کولبران و همه هیچ بودگانی است که برای «نان»، جان می‌دهند. از این رو و برای زیر و زبر کردن وضع موجود، شبکه سراسری انقلاب زن زندگی آزادی فراخوان می‌دهد که روز جهانی کارگر را به‌عنوان یک فرصت برای پاسخی کوبنده و دندان‌شکن به حکومت ببینیم و با اعتراض و اعتصاب این روز را گرامی بداریم! از این رو فراخوان ما رو به عموم جامعه برای اعتصاب و اقدامات اعتراضی: ➖ اقدامات گسترده اعتراضی و میدانی: شعارنویسی، پخش و نصب تراکت و دست‌نوشته و اعلامیه و شبنامه علیه حجاب اجباری، علیه احکام اعدام، علیه فقر و تورم و گرانی و اختلاس ➖ اعتصاب در مراکز تحصیلی و تعطیلی تحریم کلاس‌های درس ➖ اعتصاب در محل کار، مراکز تولید، بین کسبه و بازاریان، توقف خرید و فروش و خدمات حمل و نقل عمومی ➖ حضور حداکثری و جمعی بی حجاب در مراکز تحصیلی و کار و در محلات و سطح شهرها ➖ شعاردهی شبانه روز جهانی کارگر شبکه سراسری انقلاب زن زندگی آزادی (شامل تشکل‌های دانشجویی و دانش آموزی و گروه های مبارزاتی شهری و محله محور زنان و جوانان) ۹ اردیبهشت ۱۴۰۳
Show all...