| دور افتاده؛ |

مثل مرغکی در خاک نوک می‌زنیم پی دانه‌ی آرامش. چیزی هم اگر پیدا کنیم نمی‌دانیم خودمان بخوریم یا بدهیمش به دیگران. یک سلامی می‌کنیم که شاید جوابی مهربان‌تر از سلام‌مان بگیریم: دانه‌ی کوچک آرامش! و سلام که می‌کنند نمی‌توانیم جوابی مهربان‌تر از سلام بدهیم. شاید حتا همان را هم نگفتیم. خاکی بی‌حاصلیم همه. انگار در دل هم پی دانه‌ی آرامش نگردیم بهتر است.

تا هنوز نمردیم مجبوریم زندگی کنیم.

شب است مرد حسابی؛

این فقد برای من نوستالژیه یا شما هم؟؟

Hey you, out there in the cold, getting lonely, getting old, can you feel me???

نمی‌توانم فیلم ببینم، نمی‌توانم کتاب بخوانم و حالا دیگر نمی‌توانم بنویسم! عالی شد! همین را کم داشتم! آنقدر بی‌حوصله که یک دقیقه به نظرم یک قرن می‌آید و یک جمله یک دیوان هزار صفحه‌ای. در حال نوشتن همین‌ها هم گوشی از دستم افتاد! به اندازه‌ی یک دقیقه حوصله در من نمانده! خدایا مددی!

و اینکه، اگه به هر دلیلی دوست ندارید من رو، یه گزینه ترک کانال اون بالا هست، اون رو لمس کنید، باور کنید من اصلا مهم نیست برام بعضی هاتون چی میگید و چجور فکر میکنید. مخلص.🤍

جالبه که من هیچ وقت برام جذب ممبر با اهمیت نبوده، ولی هرکاری میکنم یک عده اتون فکر میکنید برای جذب مخاطبه. ناراحت ام می‌نویسم، یه عده میگند ناله میکنی تا جذب ممبر کنی، مسخره بازی درمیاریم، دوباره اظهار لطف میکنید، بابا من فقد خوش میگذرونم با رعایت اخلاق، چقدر بعضی هاتون ذهن های داغونی دارید. بکشید بیرون از این چیزا لطفا، من اصلا برام مهم نیست اینجا ۵۰۰ نفر منبر داشته باشه، ۱۰۰ تا داشته باشه یا چند کا، خسته نکنید خودتون رو، و من رو.

من هیچوقت مزه خرداد رو نفهمیدم، چون همیشه منتظر بودم ۲۸ ام ماه بشه که کادو تولد بگیرم. حالا که دیگه این رسم رو تو زندگی ام منسوخ کردم، میخوام با یه لبخند بزرگ و یه شیشه دلستر خنک، فردا واردش بشم. انقدر بد نباشید با خرداد، ماه خوبی بنظر میرسه.

از بین همه زهراها، من این یکی رو که می‌تونه ساعت ها حرف بزنه، گیج باشه، بخنده، و من و حال بدم رو نادیده بگیره، از همه بیشتر دوست دارم.