ارمغان مغان🌺

زبان شعر در نثر سوانح‌العشاق احمد غزالی مطالعه در تاریخ تصوّف نشان می‌دهد که سهم قابل توجّهی از آفرینش‌های ادبی انجام شده در بستر زبان فارسی، مربوط به متون منثور عرفانی است که با زبان و بیانی زیبا و شورانگیز در موضوع «عشق» تألیف یا تصنیف شده‌اند. در رأس این قبیل آثار، «سوانح العشّاق» احمد غزّالی قرار دارد که با آثار سده‌های پیش از خود ـ به لحاظ ساختار و محتواـ تفاوت‌های فاحشی دارد. این اثر از زمره جمله آثاری است که ضمن پرداختن به موضوع «عشق صوفیانه»، هنرمندانه و با زبانی سرشار از عناصر شاعرانه خلق شده است.      سوانح‌العشّاق از گنجینه‌های باارزش ادب عرفانی، در باب عشق و حالات گوناگون آن، به حدّی شیواست و به گونه‌ای با تخیّلات و احساسات شاعرانه گره خورده است که می‌توان آن را «شعر منثور» نامید. ذوق، سرمستی، شور و وجد و حال نویسنده، نثر را دلاویز کرده است. به‌راستی که هیچ نویسنده‌ای در حوزۀ نثرهای عرفانی عاشقانه، به اندازۀ غزّالی در ژرفای روح و روان عاشق و معشوق امعان نظر نکرده است. وی به گونه‌ای حالت‌های روانی و درونی عاشق و معشوق و ویژگی‌های هریک را به دقّت توصیف کرده است که در این زمینه به روانشناسی چربدست، بیشتر ماننده است. هلموت ریتر که سوانح را تصحیح و چاپ کرده است، گفته است: «مشکل بتوان کتابی یافت که روانشناسی را تا چنین مرتبه بلند تجزیه و تحلیل کرده باشد.»   ذبیح‌الله صفا نیز در باب کتاب سوانح می‌نویسد: «مهم‌ترین اثر غزّالی کتاب سوانح اوست. این کتاب را غزّالی در معانی احوال و اسرار عشق بدان نحو که مورد توجّه صوفیان است، نوشته و هریک از اسرار و معانی را در فصلی مورد بحث قرار داده و در ضمن این فصول، تمثیلات کوتاه و حکایات مختصری را برای توضیح بیان خود در متن گنجانده است و به اشعار مختلف از غزل و رباعی پارسی و تازی استشهاد کرده که همه لطیف و دل‌انگیز است. شیوۀ انشای سوانح بسیار ساده و در عین سادگی پرمغز و پر معنی است. گرم‌روی و سوختگی نویسنده از همه جای کتاب مشهود است و این امر موجب شده که در عبارات سوانح به قدر دیوانی از شعر لطف و حال دیده شود.» https://t.me/armaghanuma

مطالعه در تاریخ تصوّف نشان می‌دهد که سهم قابل توجّهی از آفرینش‌های ادبی انجام شده در بستر زبان فارسی، مربوط به متون منثور عرفانی است که با زبان و بیانی زیبا و شورانگیز در موضوع «عشق» تألیف یا تصنیف شده‌اند. در رأس این قبیل آثار، «سوانح العشّاق» احمد غزّالی قرار دارد که با آثار سده‌های پیش از خود ـ به لحاظ ساختار و محتواـ تفاوت‌های فاحشی دارد. این اثر از زمره جمله آثاری است که ضمن پرداختن به موضوع «عشق صوفیانه»، هنرمندانه و با زبانی سرشار از عناصر شاعرانه خلق شده است.      سوانح‌العشّاق از گنجینه‌های باارزش ادب عرفانی، در باب عشق و حالات گوناگون آن، به حدّی شیواست و به گونه‌ای با تخیّلات و احساسات شاعرانه گره خورده است که می‌توان آن را «شعر منثور» نامید. ذوق، سرمستی، شور و وجد و حال نویسنده، نثر را دلاویز کرده است. به‌راستی که هیچ نویسنده‌ای در حوزۀ نثرهای عرفانی عاشقانه، به اندازۀ غزّالی در ژرفای روح و روان عاشق و معشوق امعان نظر نکرده است. وی به گونه‌ای حالت‌های روانی و درونی عاشق و معشوق و ویژگی‌های هریک را به دقّت توصیف کرده است که در این زمینه به روانشناسی چربدست، بیشتر ماننده است. هلموت ریتر که سوانح را تصحیح و چاپ کرده است، گفته است: «مشکل بتوان کتابی یافت که روانشناسی را تا چنین مرتبه بلند تجزیه و تحلیل کرده باشد.»   ذبیح‌الله صفا نیز در باب کتاب سوانح می‌نویسد: «مهم‌ترین اثر غزّالی کتاب سوانح اوست. این کتاب را غزّالی در معانی احوال و اسرار عشق بدان نحو که مورد توجّه صوفیان است، نوشته و هریک از اسرار و معانی را در فصلی مورد بحث قرار داده و در ضمن این فصول، تمثیلات کوتاه و حکایات مختصری را برای توضیح بیان خود در متن گنجانده است و به اشعار مختلف از غزل و رباعی پارسی و تازی استشهاد کرده که همه لطیف و دل‌انگیز است. شیوۀ انشای سوانح بسیار ساده و در عین سادگی پرمغز و پر معنی است. گرم‌روی و سوختگی نویسنده از همه جای کتاب مشهود است و این امر موجب شده که در عبارات سوانح به قدر دیوانی از شعر لطف و حال دیده شود.» https://t.me/armaghanuma

مطالعه در تاریخ تصوّف نشان می‌دهد که سهم قابل توجّهی از آفرینش‌های ادبی انجام شده در بستر زبان فارسی، مربوط به متون منثور عرفانی است که با زبان و بیانی زیبا و شورانگیز در موضوع «عشق» تألیف یا تصنیف شده‌اند. در رأس این قبیل آثار، «سوانح العشّاق» احمد غزّالی قرار دارد که با آثار سده‌های پیش از خود ـ به لحاظ ساختار و محتواـ تفاوت‌های فاحشی دارد. این اثر از زمره جمله آثاری است که ضمن پرداختن به موضوع «عشق صوفیانه»، هنرمندانه و با زبانی سرشار از عناصر شاعرانه خلق شده است.      سوانح‌العشّاق از گنجینه‌های باارزش ادب عرفانی، در باب عشق و حالات گوناگون آن، به حدّی شیواست و به گونه‌ای با تخیّلات و احساسات شاعرانه گره خورده است که می‌توان آن را «شعر منثور» نامید. ذوق، سرمستی، شور و وجد و حال نویسنده، نثر را دلاویز کرده است. به‌راستی که هیچ نویسنده‌ای در حوزۀ نثرهای عرفانی عاشقانه، به اندازۀ غزّالی در ژرفای روح و روان عاشق و معشوق امعان نظر نکرده است. وی به گونه‌ای حالت‌های روانی و درونی عاشق و معشوق و ویژگی‌های هریک را به دقّت توصیف کرده است که در این زمینه به روانشناسی چربدست، بیشتر ماننده است. هلموت ریتر که سوانح را تصحیح و چاپ کرده است، گفته است: «مشکل بتوان کتابی یافت که روانشناسی را تا چنین مرتبه بلند تجزیه و تحلیل کرده باشد.»  ذبیح‌الله صفا نیز در باب کتاب سوانح می‌نویسد: «مهم‌ترین اثر غزّالی کتاب سوانح اوست. این کتاب را غزّالی در معانی احوال و اسرار عشق بدان نحو که مورد توجّه صوفیان است، نوشته و هریک از اسرار و معانی را در فصلی مورد بحث قرار داده و در ضمن این فصول، تمثیلات کوتاه و حکایات مختصری را برای توضیح بیان خود در متن گنجانده است و به اشعار مختلف از غزل و رباعی پارسی و تازی استشهاد کرده که همه لطیف و دل‌انگیز است. شیوۀ انشای سوانح بسیار ساده و در عین سادگی پرمغز و پر معنی است. گرم‌روی و سوختگی نویسنده از همه جای کتاب مشهود است و این امر موجب شده که در عبارات سوانح به قدر دیوانی از شعر لطف و حال دیده شود.» https://t.me/armaghanuma

۴ ماه مه #روز_جهانی_رعایت_حقوق_طیور است. این روز هر سال به منظور افزایش آگاهی درباره روش‌های نادرست پرورش و کشتار طیور برگزار می‌شود.

از گلستان سعدی یکی از پادشاهان پارسایی را دید گفت : هیچت از ما یاد می آید ؟ گفت بلی هر وقت که خدای را فراموش می‌کنم...