مَبهوت

[ شما همیشه اون مدلی که دلت خواسته زندگی کردی؛ من و خیلی های دیگه اون مدلی که مجبور بودیم زندگی کردیم ]

به یه مغز جدید نیاز دارم، مغز الانم خیلی درگیره نمیتونم تمرکز کنم

خدایا چیه این نوشخواری فکری یه رشته از فکرتو میگیری تبدیل به طنابش میکنی میپیچونی میپیچونی ی طناب میمونه واست با هزارتا گره نمیدونی باید چیکار کنی از کجا شروع کنی گره هاتو اروم اروم باز کنی

"رهاکردن در اوج خواستن..."

‏نشستی یه گوشه داری پوست لبتو میجویی که یهو میبینی دیگه نداره و دیگه نمیدونی باید با زندگیت چیکار کنی.

انقد خستم ک حتی حال انجام دادن کارای دانشگاهم ندارم🚶‍♀

ما نه از شنیدن اعدام به وقت اذان صبح شاد گشتیم نه به وقت سقوط بالگرد طعم تلخ نبودن را برای هیچکس نمیخواهیم کسی که درد کشیده باشد میداند نبودن‌های سرد و تاریک با انسان چه میکند شاید دختری چشم به راه پدر باشد... زنی چشم به راه همسرش... ما این میان چرا تلخ شده‌ایم!؟ مگر نه اینکه انسانیم!! به وقت درد کسی بخندی به دردت میخندند...

و خدا خواست علی در محراب نماز شهید شود تا از آبروی علی دفاع کند که سالها مردمان شام تصور میکردند او تارک الصلاة است... اینو دوباره بخون چون من راجع به امام علی صحبت نکردم.....

من یه عقیده‌ای دارم اینه که آدما باید تو هر شرایطی حرفشونو بزنن یا شنیده میشن یا نادیده گرفته میشن یا تشویق میشن یا مورد تمسخر واقع میشن ولی مهم اینه حرفشونو زدن از اعتقادی که دارن به آسونی دست نکشیدن از بچگی مدلم اینجوری بود که با هزارتا تمسخر و تحقیر شنیدن خجالت زده نمیشدم تو دلم نمیگفتم اگه الان بفهمن اعتقادم اینه نکنه مسخرم کنن!؟ حرفمو رک میزدم و از تبعات بعدشم نمیترسیدم نکنه دوستامو از دست بدم؟! دوستی که بخواد بخاطر یه اختلاف نظر تورو بزاره کنار همون بهتر که بره از اینکه همرنگ جماعت نباشم نمیترسیدم و تو این راه هیچکس جز مامانم کمکم نکرد :)