𝐸𝑅𝑂𝑂𝑅 𝑀𝐴𝐺𝐻𝑍𝐼

یه چیزی خوندم که خیلی حقه: «وقتی تن کسی رو زخمی کنی، دیگه بعدش نوازش کردنش فقط دردش و بیشتر می کنه»

بخشیدن بعضیا مثل اینه یه گلوله بهشون بدی تا اون تیری رو که خطا به سمتت شلیک کردن رو جبران بکنن.

ترسناک ترین چیز در مورد فاصله اینه که نمیدونی دلتنگت میشن یا فراموشت میکنن.

رفیق کم داشته باشین ولی درست حسابی داشته باشین از اونایی که لازم نیست جلوش ادا اصول در بیارین و مواظب حرف زدنتون باشین.

دلم یه اتفاق خوب میخواد، جوری که دلشوره‌ی از دست دادن و تموم شدنش رو نداشته باشم.

یه مریضی هم هست که دوس داری همه چیزو تنهایی حل کنی ولی زورت نمیرسه و توی تنهاییه خودت تنها تر میشی.

بهتره نتونن درکت کنن و بمیری، تا اینکه زندگیتو به توضیح دادن بگذرونی.

من هزارتا حرف قشنگ بلدم بزنم تا دست یکی و بگیرم و از باتلاق بکشم بیرون، ولی خودم تو همون باتلاق درحال غرق شدنم...

مثل یه شاه راه برو، یا مثل کسی که براش مهم نیست شاه کیه.