سقوط

خیلی زود فراموش میکنند،خیلی دیر فراموش میشوند

تو خیلی وقته تو کانون گرم خانواده یخ زدی عزیزم

وای از دل مادر

اگه از غم خوابتون نمیبره:

شقایق‌های وحشی حیاط پشتی درآمدند و باز لای پای دخترک خون جاری‌ است،کسی در خواب با صدای مستخدم خانه زیرگوشم زمزمه میکند که عذاب خواهم کشید.

کاش میتوانستی از پشت شیشه صدایم را بشنوی،لب‌خوانی چه فایده‌ دارد وقتی بغضم را نمیشنوی؟

دوره‌ی دوری تمام شده و من تمام شدم از نبودنت.

تو فراموش میشوی و زیرپای پدر له،مادر برای آینده‌ای رویا میبافد که تو هیچ جایی در آن نداری.تو غمگین میشوی زمانی که دیگر مرگ هم تو را راضی نمیکند و قدم  زدم زیر باران هیچ خاطره‌‌‌ی تلخی را نمیشوید.به زانو افتادنت،زخم باز کردنت،چرک کردن دردهایت،به خاک نشستن آرزوهایت و هزار پاره شدن پازل هزارتکه‌ات را تنها خودت میبینی و خدا خیلی وقت است که خوابیده