مارکس و مارکسیسم

این هم جلسه‌ی نخست از پروژه‌ی B بررسی فلسفه‌ی نیچه با محوریتِ "چنین گفت زرتشت" "اراده‌ی قدرت" و "غروب بت‌ها" با حوصله گوش بدید مهم انس گرفتن شما با خود ارائه است. اگر براتون مفید بود و وقت و حوصله‌ی کافی داشتید جهت حضور و ثبت‌نام در این پروژه عبارت زرتشت رو برای من ارسال کنید: @abozar_shariati

امشب (راس ساعت ۲۲) جلسه‌ی نخست از پروژه‌ی B یعنی بررسی و آموزش فلسفه‌ی نیچه همراه با خوانش آثاری چند از او از جمله: "چنین گفت زرتشت، غروب بت‌ها و اراده‌ی قدرت" آغاز خواهیم کرد. روزهای فرد یعنی یک‌شنبه، سه‌شنبه، پنجشنبه راس ساعت ۲۲ تا قبل از ساعت ۱۶ عصر می‌تونید تو این پروژه شرکت کنید. بریم برای شخم‌زنی نیچه 😊☘🙏🏻 @abozar_shariati

16 تا ساعت تا اتمام ظرفیت پروژه‌ی B خوانش آثار نیچه (چنین گفت زرتشت) باقی مانده. 👇👇👇 https://t.me/abouzar_shariati/18264

بازنشر به‌ بهانه‌ی روز معلم بررسی مساله‌ی تجاوز برخی از معلمين دینی و پرورشی بر جان و روان دانش آموزان و تولید احساس گناه در آنان #ابوذر_شریعتی

تا پایان پروژه‌ی B یعنی آموزش فلسفه‌ی نیچه با خوانش آثار او از جمله چنین گفت زرتشت (به همراه هدیه‌ی چهار فصل آموزشیِ: 1⃣آموزش مکاتب سیاسی از صفر 2⃣ آموزش روانکاوی فروید و لکان از صفر 3⃣ فلسفه‌ی رمان 4⃣ فلسفه‌ی شوپنهاور و بررسی رساله‌ی دکترای او) تنها 24 ساعت زمان باقیست. @abozar_shariati پ‌ن: بابت ارسال مجدد اطلاعیه هم از دوستان قدیمی عذرخواهی میکنیم. این آخرین اطلاعیه است.

آموزگار یا معلمِ حقیقی کیست؟ یاد‌داشتِ معلم حقیقی رو تو صدای معلم می‌تونید بخونید. (روی عبارت آبی رنگ لمس کنید)

بخشی دیگر از قرائت چنین گفت‌ زرتشت نیچه رو می‌شنوید. در پروژه‌ی B )آموزش فلسفه‌ی نیچه) اصل متن چنین گفت زرتشت را در 156 جلسه (روزهای فرد یک‌شنبه، سه‌شنبه، پنجشنبه ساعت 22) خواهیم خواند و فلسفه‌ی نیچه را از صفر بررسی و آموزش خواهیم داد (فلسفه‌ی شوپنهاور و رساله‌ی دکترای او را هم قبل‌تر بررسی کرده‌ام که خدمت عزیزان ارسال میکنم که مقدمه‌ای برای شروع بهتر و درک دقیق‌تر اندیشه‌های نیچه باشد) برای حضور در پروژه عبارت زرتشت را به آیدی زیر ارسال کنید: @abozar_shariati

اینم گوش بدید خودم از خوانش این بخش خیلی خوشم اومد. کلا وقتی وارد این متن (چنین گفت زرتشت) میشی بیرون اومدن ازش سخت میشه.

از اونجایی که نیچه دومین فیلسوفی هست که به معنای پر کلمه شیفته‌ش هستم تصمیم گرفتم سه فصل آموزشی ارزشمند رو (به ترتیب؛ ۱- مکاتب سیاسی از صفر ۲- روانکاوی فروید و لکان از صفر ۳- فلسفه‌ی رمان بررسی و ارائه‌ی خلاصه‌ای از منتخبی از آثار داستایفسکی، تولستوی، کامو، سارتر و ...) به صورت هدیه و رایگان تقدیم عزیزانی بکنم که تو این پروژه شرکت می‌کنن. 😊☘❤️🙏🏻 اگر علاقه‌مند بودید پیام بدید که از همین هفته روزهای فرد پروژه رو آغاز خواهیم کرد: @abozar_shariati

▪️ بله من یک به درد نخورم! آن هنگام که آدمی در رابطه با جهانِ هستی می اندیشد، در می یابد که: اولا)؛ هستی یا طبیعت هیچ استثنائی ندارد هیچ اعجازی ندارد همه چیز بر طبق قوانین عام حاکم بر طبیعت می گذرد و ممکن نیست که ابری نباشد و بارانی ببارد، دانه ای نباشد و گندمی رشد کند، آبی نباشد و تشنگی برطرف شود، درمانی نباشد و دردی، خود به خود علاج شود و... ثانیا)؛ این طبیعتی که هیچ استثنائی ندارد، هیچ حدی ندارد، بی کران است. حتی زمین و خورشید و ... در یک منظومه و آن منظومه در یک کهکشان در کنار میلیون ها کهکشان دیگر و... هیچ است! در این هستی، من کجا ایستاده است؟ در فانتزی هایی که شومن های شارلاتانِ انگیزشی برایمان می سازند؟ و ابلهانه تضمین می دهند که تو به تمام رویاهایت خواهی رسید، دنیا بدون تو دنیا نخواهد بود؟ نه ما با رویا و همواره در حسرت برآورده نشدن رویا زندگی نمی کنیم و آنان که چنین می کنند نیز بزودی به فنا خواهند رفت. این من در این هستی لایتناهی گویی چون شبحی می آید و می رود، در یک آن، چه می گویم؟ کمتر از یک آن! تو گویی هیچ گاه نبوده است! آن هنگام که بود، این بودنش تاثیری در سیر و روند هستی نداشت و حال که نیست، این نیستنش نیز هیچ تاثیری در سیر هستی نگذاشته است! (دقت بفرمایید ما اینجا از موضع انتولوجیکال به مسأله نظر می کنیم و نه سوسیولوجیکال تا گفته شود که این دعوت به اتمیزه شدن و انفعال است! این بحث هیچ ربطی به انفعال ندارد) حتی آدميان نیز پس از چندی او را فراموش می کنند، و به مرور همه چیز عادی می گردد و اگر احیانا چیزکی از او باقی مانده باشد در حد یک سالگرد تشریفاتی و... خواهد بود که برای اویی که دیگر نیست اصولا یکسان است! او صد ها سال است که پوسیده و برایش تفاوتی نمی کند که فحش و ناسزایش گویند یا حمد و ثنایش! بله این من حقیقتا هیچ است، به همین جهت من شخصا پذیرفته ام که به هیچ دردی نمی خورم: به درد سلبریتی شدن، قهرمان شدن، رونالدو شدن، نیکول کیدمن شدن، الگوی جهانیان شدن نمی خورم! من به دردِ بر آورده کردنِ خواسته و خواهش های بی جای خانواده و دوستان نمی خورم! اما فراموش نکنید که همین اندیشه ی به درد نخوری می تواند به درد بخورد، یعنی انسان را از تب و تاب روزمرگی و هر چه سریع تر چاپیدن و یا هول و هراسِ چیزی نشدن و باختن و شکست خوردن و به دست نیاوردن و انتظارات فله ایِ فک و فامیل و خانواده و اطرافیان را بر آورده نکردن (که خودش مساوی آبرو ریزی است) دور می کند و به کند-زیستی و انداختن زندگی و به دورِ کُندِ آن و از حال و آنْ سوق می دهد. #ابوذر_شریعتی