کتابخونا:)

«مشتاق توام چنان که مخمور به می» #وحشی_بافقی🌱

جهان به مجلس مستان بی خرد مانَد که در شکنجه بوَد هرکسی که هشیار است #صائب_تبریزی

گاهی متعجبم که چطور دوام آورده‌ام؛ در شرایطی که دوام آوردن، سخت‌ترین کار ممکن بوده و ادامه دادن، بعیدترین احتمال! من قدردان تمام تلاش‌ها و سخت‌کوشی‌های خودم هستم و خودم را تحسین می‌کنم چرا که فقط منم که آگاهم به اینکه چه مسیرهای سختی را پشت سر گذاشته‌ام و از پسِ چه چیزهایی برآمده‌ام و اکنون با چه حریف‌های بی‌انصافی دارم دست و پنجه نرم می‌کنم... اگر خودم با خودم مهربان نباشم، چه کسی با من مهربان خواهد بود و چه کسی با گفتنِ " تو واقعا ارزشمندی و من به تلاش‌‌های مداوم تو افتخار می‌کنم " خستگیِ سال‌ها و ماه‌ها و روزهای رفته را از جسم و روان من خواهد تکاند؟!

به نظرم دیوانه نبود، بلکه بی‌اندازه رنج کشیده بود، تمامِ دردش همین بود و بس!

یه وقتاییم آدم ته دلش غصه میخوره چون میخواد به طرف بگه: «ببین، نکن! دوست داشتنم داره تموم میشه دارم رهات میکنم ببین توروخدا اینجوری نکن.» ولی نمیتونه. @CaptionKhaas

قفل مغزی چیه !؟ وقتی پر از فکر و دغدغه ای انقدر که مغزت کاراییش رو از دست میده از ساده ترین محاسبات عاجز میشی تو فکر کردن دچار اختلال میشی ، چون نمیتونی جمله های پشت هم که تو ذهنت میسازی رو به خاطر بسپاری تا تحلیلشون کنی، مدام پرش ذهنی داری و احساس خرفتی بهت دست میده حتی تو حرف زدن لکنت میگیری، کلمه های ساده رو یادت میره. انقدر ذهن و فکرت مشغوله که تمام انرژی‌ت رو میخوره، دیگه ما نداری تکون بخوری همینا باعث میشه زندگیت جلو نره و همین جلو نرفتن دوباره حالتو بهم می‌ریزه و حس ناکارآمدی بهت میده

مبُر ز من که رگ جانِ من بریده شود ...

همیشه میگن آدم نمیمیره که تحمل من اینم میگذره ولی دروغ میگن ، آدم میمیره، هربار یه کوچولو میمیره!