Baha'i Heroes and Heroines

روحانیه روت موفت (19 ژانویه 1980 - 5 ژوئیه 1978) متولّد آمریکا. او حضرت عبدالبهآء را در قطار عبوری مشاهده کرد که به او لبخندی زده دست تکان دادند. پس در جستجوی ایشان بر آمد و در یکی از جلسات سخنرانی آن حضرت حضور یافت و در سال 1919 بهائی فعّالی شد. بعدها به حضور حضرت ولی امرالله نیز مشرّف شد و یادداشت‌هایش از بیانات شفاهی حضرت ولی امرالله دربارۀ آینده جهان و خطراتی که شهرهای بزرگ را تهدید میکند شهرت یافت. گو این که حضرت ولی امرالله به اهمّیت این یادداشت‌ها اشارتی داشتند (اخبار امری آمریکا، شماره 283، ص2)، امّا فرمودند که آنها از اعتبار آثار کتبی هیکل مبارک برخوردار نیستند.

اسکیل لیونگبرگ (Eskil Ljungberg) فارس امر حضرت بهاءالله، اهل سوئد. او در 67 سالگی وارد جزایر فارو شد و مدّت ده سال تنها بهائی این جزیره بود. فارو مجمع‌الجزایری خودمختار تابع دانمارک و متشکّل از 18 جزیرۀ صخره‌ای واقع در اقیانوس اطلس شمالی بین ایسلند و نروژ است. در سال 1947 در حضور ایادی امرالله بانو دوروتی بیکر به امر مبارک اقبال کرد. قصد داشت به نقطۀ گرمی مثل کازابلانکا یا جزایر قناری مهاجرت کند. امّا در کنفرانس 1953 که ایادی امرالله جناب جیاکری حضور داشتند ید غیبی او را به جایگاه هدایت کرد و داوطلب مهاجرت به نقطۀ سردی مثل جزایر فارو شد. در 20 می 1886 متولّد شد و در 23 فوریه 1985 در 98 سالگی درگذشت.

دکتر استنوود کاب، مؤلّف کتب امری از جمله "آرامش برای جهان پر آشوب". دکتر کاب در اثر ملاقات با خانم مری لوکاس که تازه از عکّا برگشته بود به امر مبارک ایمان آورد. دو بار در 1907 و 1910 در عکّا به حضور مبارک حضرت عبدالبهاء رسید. بیست جلد کتاب تألیف کرد. مدّتی سردبیر مجلّه نجم باختر بود. در سنّ 101 سالگی در 29 دسامبر 1982 درگذشت. در آمریکا نیز دو بار با حضرت عبدالبهاء ملاقات داشت. یک بار به او فرمودند، "به شعلۀ حبّ ملکوت مشتعل باش." یک بار هم دچار افسردگی شده بود که هیکل مبارک دستش را در دست خود گرفتند و افسردگی برای همیشه از وجودش رخت بربست.

زین‌العابدین نجف‌آبادی ملقّب از قلم اعلی به زین‌المقرّبین از حواریون حضرت بهاءالله است. حضرت عبدالبهاء می‌فرمایند هر اثری که استنساخ شده و در صحّت آن شکّ دارید به خطّ "مَن أدرک لقاء ربّه" (جناب زین المقرّبین) مقابله نمایید. شفاعت ایشان از احبّاء در ساحت حضرت بهاءالله همواره مقبول بوده است.

حاجی محمّد یزدی فرزند حاج عبدالرّحیم یزدی، مورد عنایت جمال مبارک و حضرت عبدالبهاء. او مظهر امانت و اطاعت است. او همان کسی است که به امر حضرت بهاءالله، بدون اتلاف یک دقیقه، به امر مبارک، بدون آن که هدف را بداند، سوار کشتی شد و به جدّه رفت. در وصول به جدّه دید میرزا حیدرعلی اصفهانی و یکی از هم‌بندانش آزاد شده‌اند و سرگردانند که چطور به ارض اقدس بروند. آن وقت دلیل عجله در این سفر را دریافت. او ساکن اسکندریه مصر بود.

استاد علی اکبر بنّای یزدی، مؤلّف تاریخ عشق‌آباد، از احبّای مورد عنایت طلعت میثاق. طرح اوّلیۀ مشرق‌الاذکار عشق‌آباد، تحت هدایت حضرت عبدالبهاء، در زمانی که استاد در سال 1311 قمری (1893 میلادی) در ارض اقدس بود، توسّط ایشان کشیده شد که مورد تأیید مرکز میثاق قرار گرفت. استاد بعدها در سال 1903 در یزد به شهادت رسید.

محفل شور طهران، 1899، که به ارادۀ حضرت عبدالبهاء تشکیل شد و نهایتاً به محفل روحانی ملّی بهائیان ایران منتهی گشت (Eminent Baha'is in the Time of Baha'u'llah, page 351). امّا در کتاب نفحات ظهور آن را اوّلین محفل روحانی طهران قید کرده است. به هر تقدیر، اعضاء آن عبارتند از: ردیف جلو، چپ به راست: حاجی میرزا عبدالله صحیح‌فروش، میرزا عزیزالله خان ورقا، میرزا ذکریا جواهری ردیف دوم، از چپ به راست: دکترعلی‌محمّدخان آصف‌الحکماء، ایادی امرالله میرزا محمّدحسن ادیب، ایادی امرالله جناب میرزا علی‌محمّد ابن اصدق، ایادی امرالله جناب حاجی ملّا علی‌اکبر شهمیرزادی، معروف به حاجی آخوند؛ حاجی میرزا محمّدتقی افنان (وکیل‌الدوله و وکیل‌الحق و بانی مشرق‌الاذکار عشق‌آبد و پیر بیستم)؛ میرزا سیاوش سفیدوش ردیف سوم، چپ به راست: میرزا محمّدخان جذبه؛ اقای محمّدحسین مهتدی کاشی

حاجی سید جواد کربلایی یکی از مرایای دور بابی و یکی از اعاظم بهائیان که توسّط ملا علی بسطامی از ظهور حضرت اعلی آگاهی یافت. امّا حضرت اعلی را از زمان طفولیت آن حضرت میشناخت و با خال ایشان آشنایی داشت. در سال 1267 در کربلا به حضور جمال مبارک مشرّف شده مجذوب طلعت ابهی شد و ایمان آورد. او در سال 1299 صعود فرمود

شیخ سلمان، پیک خستگی ناپذیر رحمن؛ مخاطب چندین لوح از جمال مبارک از جمله مدینةالتّوحید بود. نام اصلی او شیخ خنجر و اهل خوزستان (هندیجان) بود.

شیخ محمّدعلی نبیل ابن نبیل، برادر جناب کاظم سمندر، از احبّای باوفای قزوین که در استانبول در معرض حملات ازلیان و تهمت‌های آنها قرار گرفت. سه بار دست به خودکشی زد و دفعه سوم صعود فرمود.