لالمانی

آهنگ تکراری در لالمانی؟ بله اگر این‌یکی باشد. @Lalmany

سیرک خوب هم اگر می‌خواهید، فقط و فقط برنامه‌های فردوسی‌پور. با تعدادی دلقکِ تباهِ مشهور (احتمالاً صحت را از جشن امضای کتابِ مهم و جاودانه‌اش بیرون کشیده‌اند، تا برای‌مان از لامین یامال و هری‌کین سخن بگوید، و فوتبال هم بی‌نصیب نماند).

این مترسک‌های بزک‌شده‌ی بالانشین با رابطه و دروغ و نمایشِ مسخره. هروقت چشمم به این یارو افتاده تهوع گرفته‌ام از این‌همه فریب. حتی اعترافش هم بوی تعفنِ دروغ می‌‌دهد.

امروز با حرکتی مختل و ناگهانی خیلی زود بیدار شدم و به آرامی از بستر برخاستم، گرفتارِ خفقانِ بی‌میلیِ نامفهوم. هیچ رؤیایی باعثِ این نبود، هیچ واقعیتی هم نمی‌توانست پس‌اش بزند. بی‌میلی محض و کامل بود، اما دلیل خود را داشت. نیروهای نامریی و ناشناخته، کُشتاری را در اعماق تیره‌ی روانم دامن می‌زدند، که در این میان وجودم میدان جنگ را تسلیم کرد، و من از این برخوردِ ناشناس سخت بر خود لرزیدم. انزجارِ جسمانی با بیداری من فزونی یافت. نفرت، از این که باید زیست، با من از بستر برخاست. همه چیز برایم میان‌تهی بود و دلسرد بودم که در دنیا برای هیچ مشکلی راه‌حلی نیست. —فرناندو پسوآ؛ کتاب دلواپسی. ◾️Julio Pomar - Fernando Pessoa, 1982

لینک زیرنویس‌چسبیده‌ی دانلودِ فیلم‌ها را، در گروهِ لالمانی فرستادم؛ اگر می‌خواهید ببینید. گروهِ لالمانی

اگر امشب می‌خواهید دوسه‌تایی فیلم ببینید، پیشنهادهای عالی آورده‌ام. معمولاً زمانی که به فیلم‌ها از ده، امتیاز بالایِ هفت می‌دهم، به این معناست که دعوت‌تان می‌کنم ببیندشان. امتیاز کم‌تر از پنج هم که تکلیفش مشخص است. ◾️Love in the Afternoon (1957) → 10 ◾️North by Northwest (1959) → 10 ◾️The Vanishing (1988) → 7/5 ◾️The Ministry of Ungentlemanly Warfare (2024) → 7 ◾️Mirror (1975) → 4 #فیلم

سازی ئاهەنگی شەوانم سۆزی جەرگی لەت لەتە یاوەر و یار و ئەنیسم ئاهو ئەشکی حەسرەتە @Lalmany

شامگاه قصر داوودشاه در تهِ خیابانی از اورشلیم غرق می‌شود...

امشب که بحث مرگْ درگرفته، این‌ هم بگم؛ پسرِ مظلومم چندروز پیش مُرد. حیوانات خانگی تفاوتی با عضوی از خانواده ندارن، بلکه شاید در بعضی موارد به قلبِ آدم نزدیک‌تر هم باشن. در این مدت از بس حالِ بدی داشتم حتی دلم نمی‌اومد بهش اشاره‌ای کنم. یه موضوعی هم که در از دست‌دادن هست، اون لحظاتیه که فراموش می‌کنی عزیزی رو از دست دادی. مثلاً پریروز که بیرون بودم و کمی خرید داشتم، برای کازمو کریمر هم کاهو خریدم. ولی وقتی برگشتم خونه یادم اومد که مُرده. همون‌قدر که مرگ برای خودِ مُرده لذتبخشه، برای بازماندگان سنگین و تلخه.

داستان بالماسکه‌ی مرگ سرخِ ادگار آلن‌پو را در کامنت‌های این پست می‌فرستم؛