♡☆💔دل نوشته ماتادور☆♡💔

یه موزیک بی کلام دپ دارم که بعضی شب‌ها مثل امشب که حس میکنم هفت میلیارد آدم سوزن توو دست گرفتن و هر کدوم به نوبه ی خودش فرو میکنه توو قلبم,دلم میخواد چند عدد دیازپام نوش‌روح‌ام کنم.برم توو اتاق‌ام درو قفل کنم. شیرگازو باز کنم.چراغو خاموش کنم.عوضش اون ریسه آفتابی آویزون به پرده اتاقمو روشن کنم,فضایی نیمه تاریک و نیمه روشن.اون موزیکو پلی کنم اینقد صداشو بالا ببرم که توو کل جهان بپیچه.پک به پک دود بریزم توو ریه‌هام.به کارات و حرفات فکر کنم صورتت و لبخندت که میگه دوستم داری رو بیارم جلو چشمام.گریه کنم .و با هر اشک عمیق تر پک بزنم .خون سرفه کنم و خودمو خفه کنم با اون تاریکی و آهنگو شب و زخم و گریه و یاد حرفها و خاطره‌هات. بی حسوکم

نمیدونم اصلا از کی و کجا تصمیم گرفتم دیگه خودم نباشم! نمیدونم یهو چیشد که ترجیح دادم یه خط قرمز بکشم دور خودم و هرکسی نزدیکم شد پاش رو قلم کنم، نمیدونم. نمیدونم چیشد ترجیح دادم خودمو تلخ‌تر از چیزی که هستم جلوه بدم که بتونم تنها بمونم. کی میدونه چی میشه که آدم از یجایی به بعد تصمیم میگیره فقط تظاهر کنه؟! بی حسوکم

هر چه خوردیم زیاران خویش خوردیم از دشمن چیزی جز تجربه نخوردیم به دشمن زدیم از یار خوردیم یار اگر با وفا بود دشمنی نبود دشمنی اگر هست زیاران خویش هست فورهمگانی

:/

سکه میخام😐💋

😐😂