آوانگارد موزیک (avant garde)

‏۳۰دقیقه مجموعه منتخبی از آثاراستاد شجریان رو بشنویم و لذت ببریم... لیست قطعات این مجموعه: ۱- غلام چشم آن تُرکم ۲- یاد ایام ۳- گلچهره ۴- مرغ سحر ۵- آمده‌ام که سر نهم ۶- سلسله موی دوست ۷- ببار ای بارون ۸- صنما جفا رها کن ۹- سرو چمان ۱۰- دل بردی از من به یغما ۱۱- شیدایی ۱۲- رندان مست یادگاری ارزشمند تقدیم به دوستان همراه🌹🌹

محسن لرستانی اهنگ جدیدش ‌اخ که چقد قشنگ تقدیمم ب دل پاک تڪتڪتون

رویای هستی شعر : نواب صفا آواز : بنان هستی چه بود بجز قصه پر رنج و ملالی… @Ali_Andisheye_Bartar

آوازِ "بنان" بلند نبود، اما گرم، صاف و پرطنین می‌خواند. هرگز اختیار حنجره‌ او از دستش خارج نمی‌شد و چهچهه بی‌جا نمی‌زد و قدرت‌نمایی نمی‌کرد. برعکس، قدرتِ خود را در انتقال شعر و ارائه ظرافت‌ها و لطایفِ آواز نشان می‌داد. حنجره‌ای داشت که تحریرهایش امواجِ ریزِ حریری را در معرضِ نمایش به خاطر می‌آورد. تحریرش هرگز از متنِ آواز خارج نبود، بلکه جزو بافتِ آواز به شمار می‌رفت. "بنان" آن‌طور که می‌بایست می‌خواند و دیگران آن‌طور که می‌توانستند. در کودکی تربیتی چنان که درخورِ خاندان‌های دفتری و دیوانی است یافته بود. خطی پخته و زیبا داشت و شعر را درست می‌خواند و بسیاری از غزلیات سعدی و حافظ را از بر داشت‌. شعر را نمی‌جوید بلکه روشن ادا می‌کرد و فراز و نشیبِ آواز را با معنیِ شعر سازگار می‌کرد. در آوازش شعر و موسیقی هم‌گام بودند و هر یک دیگری را نیرو می‌داد و شعر در غلت‌ها و پیچ و خمِ آواز گم نمی‌شد‌. "بنان" چنان در آواز مسلط بود و چنان آرام و مطمئن و بی‌کوشش می‌خواند که وقتی شروع می‌کرد، انسان هرگز دغدغه این را نداشت که جایی از عهده برنیاید یا صدایش بشکند یا از میزان خارج شود. با خیالِ آسوده و کمالِ اطمینان می‌شد به آوازِ او گوش کرد و خود را به دستِ امواجِ لذت سپرد. در تمامِ خوانندگان دیگر که آوازشان را شنیده‌ام شاید به استثنایِ قوامی و قمرالملوک، انسان از نگرانی فارغ نیست! در آوازهایِ "بنان" غزلیات سعدی غالب است و پس از آن اشعارِ حافظ، اما گذشته از استادان قدیم، به اشعارِ معاصرین هم‌چون "رهی معیری"، "ابوالحسن ورزی"، "نواب صفا" و "شهریار" نیز می‌پرداخت، حتی یک‌ شب در خانه "حسن شهباز"، (نویسنده، روزنامه‌نگار و مترجم) که مجمع احباب و اهل نوا بود، جمع بودیم، شعرِ تولدی دیگرِ "فروغ فرخزاد" و شبی دیگر در خانه ما شعری از :نادر نادرپور را که از حفظ داشت، به صورتی بدیع ادا کرد. باید سپاس داشت که بنان در دوره‌ای می‌زیست که پُر کردنِ نوارهای دقیق امکان‌پذیر شده بود و از او نوارهای بسیار که عمدتاً از برنامه‌های رادیو تهران و برنامه گلها پر شده، باقی است که نمونه گران‌قدری است از آواز، ترانه‌ و تصنیفِ اصیلِ ایرانی. حال که به عقب می‌نگریم می‌بینیم‌ که با بودنِ امثال "صبا"، "محجوبی"، "برومند"، :حسین یاحقی"، "پرویز یاحقی"، "مجد، "جواد معروفی"، "شهنازی"، "عبادی"، "کسایی"، "تهرانی"، "تجویدی"، "خرم" و "درگاهی" و خاصه خواننده‌ای چون "بنان"، باید آن را از دوره‌هایِ بارور و درخشانِ موسیقی ایرانی به شمار آورد. اکنون اگر "وزیری" و "خالقی" درگذشته‌اند و صحنه موسیقی ایران از مربیانِ پرشور، دانشمند و خستگی ناپذیر خالی است، نوارهای "بنان" به عنوان نمونه و سرمشقِ خوانندگی باقی است و تا روزی که مکتبِ خوانندگانِ برقی و آهنگ‌های خارجی‌مآبِ آنها، ذوقِ موسیقی اصیل را در ما نکُشته است، می‌تواند رهبرِ خوانندگان آینده باشد. از_نور_تا_نوا یادمان_استاد_غلامحسین_بنان احسان_یارشاطر غلامحسین_بنان رویای_هستی اسماعیل_نواب_صفا

بـا دوست داشتنت یـاد گرفتم چطور خودمو دوست داشتـه باشم♥️✌️ ‌‌‌‎‌‌‎ ‎𝄠♥️ ‎ 💞ⁱˡᵒᵛᴇ ᵧₒᵤ💞 🩷🍃💕

🎶 دستاشو بگیر بی معرفت دلم میسوزه واست الان بخند منم میبینم اشکاتو یه روز وقتی که اون از تو دل کند

وقتی تمامِ تَن می‌گریستَم، کَسی بر چَشمَم اشکی نَدِید. پرده‌ی نئی بهرام بیضایی 🪡